Άγιος γέροντας Εφραιμ της σκήτης του Αγίου Ανδρέα: «40 ημέρες μετά την Κοίμηση του»  

Ο Θεολόγος και συγγραφέας Γιώργος Φουκαδάκης γραφεί στο greekaffair  την πρώτη από τρεις ομιλίες του Γέροντα Εφραίμ στην Κρήτη, στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Μηνά, στην κατάμεστη από κόσμο μεγάλη αίθουσα, θα παρουσιάσουμε σήμερα

Σήμερα (9 Μαΐου/26 Απριλίου 2023), 40 η ημέρα από την κοίμηση του Άγιου Γέροντα Εφραίμ και μετά από μια περιπλάνηση της ψυχής στον κόσμο, στα μέρη όπου έζησε και αγωνίστηκε, κυρίως στο Άγιον Όρος, περνά, αξίως, στη Χώρα των Ζώντων. «Και ακούσει μακαρίας φωνής: ¨Είσελθε δούλε αγαθέ εις την χαράν του Κυρίου¨». «Άγιε Γέροντα Εφραίμ, πρέσβευε υπέρ ημών»!

Οι μοναχοί

Όχι ο Προφήτης Ηλίας. Δεν ήθελε ο Γέροντας να αποκαλείται ο Διάβολος ως Εωσφόρος, αλλά ως πρώην Εωσφόρος. Ο ίδιος ο Κύριος μας είχε πει στον εγκωμιαστικό λόγο Του για τον Ιωάννη: «Δεν υπήρξε γυναίκα να γεννήσει μεγαλύτερο άνθρωπο από τον Ιωάννη». Έχει μεγάλη παρρησία προς τον Θεό.

Έχει απαιτήσεις από τους μοναχούς. Όταν χρειάζεται είναι πολύ αυστηρός. Κανείς δεν μπορεί να τα βάλλει μαζί του. Ο Άγιος Γέροντας Εφραίμ μιμήθηκε τον Κύριο μας και τον Πρόδρομο, και έζησε έναν αγγελικό βίο.

Την πρώτη από τρεις ομιλίες του Γέροντα Εφραίμ στην Κρήτη, στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Μηνά, στην κατάμεστη από κόσμο μεγάλη αίθουσα, θα παρουσιάσουμε σήμερα.

1. ΠΕΡΙ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ  (Ηράκλειο Κρήτης, 16 Νοεμβρίου 2005)

Οι Άγγελοι λένε:  «Κύριε Ιησού Χριστέ, δόξα σοι»! Όπως και η Παναγία μας. Εμείς
όμως οι άνθρωποι λέμε: “Ελέησόν με”, των αγωνιζομένων στη γη. Η προσευχή είναι
ως επτάτοιχο τοίχος, ως φάρος φωτεινός.

Όλοι έχουμε λογισμούς. Όσο προχωρείς στην πνευματική ζωή, οι πειρασμοί
αυξάνουν. Ο εχθρός δεν πολεμεί τον δικό του. Γιατί; Αναρίθμητα γιατί, κυρίως από
τους νεότερους. Όταν φωτιστεί ο νους, παύει να υπάρχει το γιατί. Όλα συμβαίνουν
για τις αμαρτίες μας. Δεν αγνοείς τον λόγο και την αιτία.

Ο λογισμός οδηγεί στον Πειρασμό (με κεφαλαίο Π). Ο Πειρασμός  στο σκάνδαλο. Το
σκάνδαλο στην αμαρτία. Η αμαρτία στο θάνατο (ψυχικός θάνατος). Ο πρώτος «αφ’
εαυτού», ο πρώην Εωσφόρος, θέλησε να γίνει όμοιος στον Ύψιστο.

Άλλο το πάθος, άλλο ο άνθρωπος (το πρόσωπο). Π.χ. έκλεψα το μήλο ψυχικώς (Όχι
απλώς σκέφτηκα). Η ψυχική αμαρτία οδηγεί στην πράξη (σκάνδαλο). Η εντροπή, ο
έλεγχος της συνείδησης, όταν πάψουν τότε το δαιμόνιο είναι στον εγκέφαλο του
ανθρώπου. Ο μέθυσος χάνεται! Ούτε τελωνίζεται. Ο Χριστός παραχωρεί τα
σκάνδαλα, τους πειρασμούς, για να βαθμολογηθεί η πίστη, η προαίρεση, η ψυχή μας
Και ο Χριστός πειράστηκε στην έρημο.

Φωτισμός του νου με θεοειδείς λογισμούς. Προς το τέλος της ζωής μας έχουμε τον
“Τελευταίο πειρασμό” μας. Όχι απελπισία.  Με ελπίδα!

Η Νοερά προσευχή περικλείει:
α. Την απανταχού παρουσία του Χριστού
β. Την αμαρτωλότητά μας.

Όλοι οι λογισμοί ξεκινούν από κάποιο πάθος.

Ο λογισμός ως λογισμός είναι καλός. Ο Χριστός είναι ο πιο ταπεινός (όπως η Παναγία και οι Άγγελοι). Υπερηφάνεια έχουμε όλοι οι άνθρωποι. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Η μετάνοια όμως μετράει.
Οι Άγγελοι μιλούν εσωτερικά, όπως εμείς μόνοι μας. Με το που το σκέφτηκε ο πρώην Εωσφόρος μεταβιβάστηκε σε όλους του Τάγματος του πρώτου. Το 1/3 των Αγγέλων του Τάγματος έπεσε. Αστέρες στην Αποκάλυψη οι Άγγελοι. Ήταν οι στρατηγοί, οι πρυτάνεις, το 1ο Τάγμα!

Ο νους, ο εφευρέτης του πειρασμού.

Ο Θεός είναι ταπεινός. Αλλά και να μην ήταν, δε θα μπορούσε κανένας να διαμαρτυρηθεί.

Έπεσε ο Διάβολος έλεγε ο Γέροντας να το γράφουμε με κεφαλαίο το Δ, για να καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται.  Με τον ίδιο τρόπο έπεσε και ο άνθρωπος. ΗΕύα βρέθηκε μόνη της στον Παράδεισο. Ενώ ήταν πάντοτε και παντού μαζί με τον Αδάμ, κάποιος λογισμός τους απομάκρυνε. Η Εύα είχε βοηθό της προς το κακό τον Διάβολο (ο Αντίχριστος, ο αντίθετος στον Χριστό).

Ημιμάθεια και αμάθεια δεν δικαιολογούνται στον Χριστιανό.

Ο νους ο ανθρώπινος, είναι ο πρωταίτιος. Ο Διάβολος συνεργάζεται και μαθαίνει από τον ανθρώπινο
νου! Αν ο άνθρωπος χάσει τον Παράδεισο, δε φταίει ούτε ο Χριστός, ούτε η Παναγία, ούτε ο Διάβολος. Ο νους μπορεί να εφεύρει κάτι και να το κάνει πράξη. Ο καλός λογισμός έχει Χάρη. Αγιάζονται και τα πράγματα.

Βομβαρδισμός από τον Πειρασμό στον νου, για να νοθεύσει τον νου. Όλοι οι λογισμοί πρέπει να κλειδωθούν, όταν προσευχόμαστε. Όχι συγκατάθεση. Ο Διάβολος (Σατανάς). Διάολος (δι’ όλους): αρέσει αυτό στον Διάβολο. Τα πάθη ελκύουν τον εχθρό και ολοκληρώνεται η αμαρτία.

Οι Πρωτόπλαστοι μιλούσαν τη γλώσσα όλων των όντων. Βρίσκονταν αισθητώς και
νοητώς  στον Παράδεισο. Ο πραγματικός Παράδεισος ήταν μέσα στην καρδιά των
Πρωτοπλάστων. Ο Διάβολος έπεσε νοητά. Η Χάρις έφυγε σαν αστραπή. Οντολογικό
και προσωπικό γεγονός.

Καρποί της προσευχή είναι η ειρήνη, η χαρά, η τακτοποίηση των πέντε σωματικών αισθήσεων (η «μωρή» που βλέπει πονηρά δε φυλάσσει παρθενία). Συγκέντρωση άνετη στην προσευχή, με δάκρυα κατάνυξης και πνευματική ατμόσφαιρα. Οι Άγιοι πλημμυρίζονται από το άκτιστο φως και έχουν θέα Χριστού.

Πηγή www.greekaffair.news