Οι ανθρώπινες σχέσεις στο βωμό της ηλεκτρονικής επικοινωνίας
Καλώς ή κακώς, ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογική πρόοδος εξελίσσεται τόσο ραγδαία, σε σημείο ασύλληπτο για τον ανθρώπινο νου.
Καθημερινά και ιδιαίτερα η νέα γενιά κατακλύζεται απο σωρία ειδήσεων, μηνυμάτων, νέων εφαρμογών σε κινητά ηλεκτρονικούς υπολογιστές και γενικότερα ότι εμπεριέχει την ένννοια της ηλεκτρονικής επικοινωνίας. Πλέον είναι αδιανόητο, να μην υπάρχει δίκτυο ίντερνετ σε σπίτι, καφετέρια, χώρους συνεστιάσεων, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης κ.τ.λ.
Η ηλεκτρονική επικοινωνία, ασυνείδητα και σιωπηλά έχει διεισδύσει τόσο διακριτικά στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας, στις προσωπικές, οικογενειακές, φιλικές μας σχέσεις έχοντας πάντοτε τον εαυτό μας στο επίκεντρο.
Άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω να γινόμαστε «δέσμιοι» της επικοινωνίας αυτής, αποζητώντας ένα μήνυμα ή ένα εικονίδιο επιβράβευσης ή αντίδρασης, στον προσωπικό μας λογαριασμό.
Διανύουμε μια εποχή απρόσωπη, όπου ο καθείς «κρύβεται» πίσω απο ένα ψεύτικο προφίλ, παρουσιάζοντας μια εικονική, ιδεατή πραγματικότητα η οποία απέχει κατά πολύ απο την αλήθεια. Απουσιάζει στις μέρες μας, η επικοινωνία, η ουσιαστική επαφή, η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η εμπιστοσύνη, η αγάπη, αξίες που τείνουν προς εξαφάνιση.
Οι νέοι της δικής μου γενιάς, ίσως αφουγκραστούν τον προβληματισμό αυτού του κειμένου γιατί πολύ απλά «εμείς ζήσαμε το παιχνίδι στην παιδική χαρά και στην γειτονιά», τα σημερινά παιδιά όμως «παίζουν» στις γειτονιές και τα λημέρια του διαδικτύου. Με τη μόνη διαφορά ότι εκεί οι κίνδυνοι είναι τόσο «αγγελικά πλασαρισμένοι» σε σημείο που να γίνονται δύσκολα αντιληπτοί μέσα στο αθώο μυαλό ενός μικρού παιδιού.
Δυστυχώς, βέβαια η κλίμακα μεγαλώνει, γιατί η «ιντερνετική φρενίτιδα- εξάρτηση» πλήττει και τους μεσήλικες, οι οποίοι διαχειρίζονται την όλη πραγματικότητα με χιουμορ και βέβαια χλευάζοντάς τη ….. «όταν ο κόσμος καίγεται», όπως λέμε στην καθομιλουμένη.
Ναρκωμένα συναισθήματα, αποχαυνωμένη συνείδηση και παντελής έλλειψη ανθρώπινης επικοινωνίας, μας ωθούν στην απομόνωση, χαρακτηρίζοντας με αυτό τον τρόπο την εποχή των τεχνολογικών επιτευγμάτων, της εξέλιξης και της προόδου που διανύουμε.
Πλέον πιστεύουμε, ότι η ηλεκτρονική επικοινωνία μας κάνει πιο δημοφιλείς, πιο παραγωγικούς, πιο επικοινωνιακούς αλλά δεν αντικαθιστά όμως την ανθρώπινη επικοινωνία, το ζωντανό γέλιο, το άγγιγμα, την αντιπαράθεση, το πείραγμα, το επικοινωνιακό «αλισβερίσι», το οποίο είναι μοναδικό, γιατί πολύ απλά είναι ανθρώπινο και πηγάζει μέσα απο την ψυχή του καθ’ ενός μας.
