ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΕιδήσειςΕπικαιρότηταΚοινωνία

Covid-19 στην Ιταλία : Η εμπειρία μια Ελληνίδας από τα Τρίκαλα

Covid-19 στην Ιταλία : Η εμπειρία μια Ελληνίδας από τα Τρίκαλα 

31 Ιανουαρίου 2020, ο Τζουζέπε Κόντε με το υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης, κηρύσσει την χώρα σε κατάσταση συναγερμού για τους επόμενους 6 μήνες μετά την επιβεβαίωση ότι δύο Κινέζοι τουρίστες είχαν εισαχθεί σε νοσοκομείο της Ρώμης καθώς έπασχαν από κορωνοϊό.

Μέχρι τη μέρα εκείνη , οι ειδικοί επιστήμονες  εμφανίζονταν σχετικά καθησυχαστικοί και υπογράμμιζαν ότι οι πιθανότητες να σημειωθεί μετάδοση τού κορωνοϊού στην χώρα της Ιταλίας, δεν ξεπερνά το 12 τοίς εκατό.
Επίσης ο Ιταλός υπουργός υγείας Ρομπέρτο Σπεράντσα επανέλαβε ότι λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης, ότι τα νοσοκομεία της χώρας είναι πλήρως εξοπλισμένα και κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν λόγοι υπερβολικής ανησυχίας.

Στις 6 Φεβρουαρίου του 2020 ταξιδεύω για Ρώμη μαζί με τις κόρες μου, στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης δεν υπήρχε κανείς έλεγχος. Κανείς όμως.
Φτάνουμε στην Ρώμη, ώρα Ιταλίας 11:00 το πρωί. Παίρνουμε τις βαλίτσες και περνάμε σε απόσταση από έλεγχο θερμοκρασίας μας και εμείς , αλλά και όλοι οι ταξιδιώτες που εισέρχονται στην πρωτεύουσα. Δεν υπήρχε κανείς άρρωστος απ’ όσους είδα. Περνούσαν όλοι κανονικά.
Κανείς μας δεν φορούσε μάσκες και γάντια. Κανείς από τους εργαζόμενους του αεροδρομίου.
Στην Ιταλία υπήρχε ήδη η ενημέρωση ότι υπάρχουν κρούσματα εκεί. (Σημειώνω).
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Οι οδηγοί ταξί και λεωφορείων δεν κρατούσαν κανένα μέτρο ασφαλείας.

Βγαίνουμε στο κέντρο της πόλης με τις κόρες μου αμέσως. Για έξι ολόκληρες μέρες στις περιοχές piazza di Spagna, Fontana di Trevi, piazza Navona, Pantheon, Colosseum, Vatican, Trestevere, Piazza Venezia, via del Tritone, via del Corso και σε πολλά πολλά ακόμα σημεία που υπήρχαν χιλιάδες τουρίστες και Ιταλοί , το μάτι του δημοσιογράφου και η περιέργεια της συγγραφέως, με έκανε να παρατηρήσω κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, μετά από τηλεφωνήματα που είχα με τους γονείς μου που με ενημέρωναν τι αναφέρουν τα ΜΜΕ της Ελλάδος.

Σε όλη τη Ρώμη, και ειδικά στα μνημεία πολιτισμού της Ρώμης, υπήρχαν περιπολικά των αστυνομικών της Ιταλίας. Πεζοί και με περιπολικά. Ήταν πολλοί. Πάρα πολλοί. Επίσης εντύπωση μου έκανε ότι ήταν έξω και ο στρατός της Ιταλίας.

Με όπλα και τα Jeep τους. Κοίταζαν καχύποπτα. Σαν να περνάνε σε ακτινογραφία ολόκληρο τον κόσμο. Όπου και να γύριζα το κεφάλι μου, υπήρχε στρατός και αστυνομία. Ένιωθα να με παρακολουθούν παντού. Να ελέγχουν από απόσταση όλους.

Με τις κόρες μου αποφασίζουμε το επόμενο πρωινό να πάμε στο Colosseum και να περπατήσουμε ακόμα περισσότερο στα μνημεία και να καταλήξουμε στο Εθνικό Μνημείο του Vitorio Emmanuel του πρώτου βασιλιά της ενοποιημένης Ιταλίας, που είναι και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και δραστηριοτήτων τουρισμού.

Στις πίσω εισόδους του μνημείου, υπήρχαν αρκετές λιμουζίνες, αστυνομία και άντρες του στρατού. Έμεινα εκεί να πίνω καφέ στο δρόμο αρκετή ώρα, όσο οι κόρες μου έβγαζαν φωτογραφίες. Επικρατούσε πανικός. Μεγάλος πανικός. Ανήσυχοι όλοι με κοστούμια που δεν μπορούσα να διακρίνω τα πρόσωπά τους. Δεν πλησίαζε κάνεις προς τα εκεί. Φύγαμε για το κέντρο της αγοράς.

Την επόμενη μέρα, ο στρατός ήταν περισσότερος. Η αστυνομία ακόμα περισσότερη.
Πιστεύω ότι οι κυβερνώντες Ιταλοί ήταν ήδη έτοιμοι για την εφαρμογή των μέτρων. Όμως ο κόσμος ήταν πολύς για να τους μαζέψει εκείνη τη στιγμή. Οι Κινέζοι όμως ήδη φορούσαν μάσκες όλοι. Όλοι και παντού. Οι Ιταλοί ήταν ακόμα ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Πιστεύω ότι οι κυβερνώντες ήξεραν ήδη τι είχε συμβεί και τι επρόκειτο να γίνει στην συνεχεία  στην Ιταλία, αλλά άφηναν ανυποψίαστους τους Ιταλούς. Στα σούπερ μάρκετ που ψωνίσαμε κάποιες φορές, δεν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας. Δεν υπήρχε γενικά τίποτα και πουθενά.
Οι γονείς μου ανησυχούσαν να γυρίσουμε πίσω καλά. Συζήτησα με κάποιους Ιταλούς και με την Ελληνική κοινότητα της Ρώμης. Τους ρώτησα τι γίνεται και μου απαντούσαν, όλα καλά.

Κανείς δεν μιλούσε για κάτι που θα συνέβαινε λίγες ώρες αργότερα. Δεν γνώριζαν τίποτα. Ήταν ανυποψίαστοι εντελώς. Συνέχιζαν τη ζωή τους κανονικά.
Φεύγουμε από την Ρώμη το βράδυ στις 11/2/2020 και μπαίνουμε για έλεγχο. Επικρατούσε ήδη πανικός στο αεροδρόμιο. Ένα άγχος που δεν κατάλαβα τον λόγο. Στην πτήση για Θεσσαλονίκη, υπήρχε ένα σχολείο από Χαλκίδα. Μαθητές και καθηγητές φορούσαν μάσκες όλοι. Ήταν ήδη ανήσυχοι. Μας πέρασαν από πλήρη έλεγχο. Μέχρι και τα παπούτσια μας βγάλαμε όλοι οι ταξιδιώτες και άλλα πολλά. Δεν τα είχα δει αυτά να γίνονται ξανά.
Στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης στην επιστροφή, δεν μας πέρασαν από κανέναν έλεγχο. Τίποτα. Απολύτως τίποτα.

Λίγες μέρες αργότερα οι Ιταλοί νόσησαν και έκλεισαν τα πάντα. Μιλούσα με πολλούς σε ολόκληρη την Ιταλία. Σε πολλές περιοχές δεν υπήρχαν θάνατοι. Δεν υπήρχε τίποτα. Άρχισαν να μην έχουν χρήματα και τρόφιμα. Άρχισαν να βοηθούν ο ένας τον άλλον. Είχαν ήδη μεγάλο θυμό για την μη έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή τους από το κράτος. Με ρωτούσαν πώς είμαστε εμείς στην Ελλάδα. Τους ενημερώνω για τον αριθμό των κρουσμάτων και των θανάτων μας. Για την οικονομία μας. Θεωρούν ότι είναι ένα σενάριο συνωμοσίας και εξόντωσης της οικονομίας της πατρίδας τους.
Βρίσκονται σε απόγνωση. Φοβισμένοι και χωρίς χρήματα. Κάτι ανάλογο με εμάς.
Και ας μου πει κάποιος ότι αυτός δεν είναι ένας οικονομικός πόλεμος.
Δεν πεθαίνουν άνθρωποι παντού στην Ιταλία. Οι θάνατοι όλοι αυτοί δεν είναι πραγματικοί λόγω κορωνοϊού. Δεν προκύπτουν όλοι από τον ιό. Το λένε και οι ίδιοι.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=556864968577281&set=a.349336225996824&type=3&theater

Έρη Γλυκερία Μαυρογιάννη

Related posts

Δακτύλιος: Επιστρέφει από σήμερα στο κέντρο της Αθήνας – Ποια οχήματα εξαιρούνται

Ανοίγουν τρεις νέοι σταθμοί του Μετρό της γραμμής 3 στον Πειραιά : «Αγ. Βαρβάρα», «Κορυδαλλός» και «Νίκαια» Παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη

Κοινωνικός Τουρισμός: Έρχεται νέο πρόγραμμα με free pass -Περισσότεροι δικαιούχοι

Newsroom