Όπως όμως τα δένδρα που δεν λυγίζουν, σπάζουν τελικά από τον αέρα, έτσι και ο άνθρωπος που έχει εγωισμό, επειδή δεν κάμπτεται, σπάζει τελικά τα μούτρα του.

Μεγάλο κακό ο εγωισμός!

Ενώ και ανάπαυση δεν έχει ο εγωιστής, πάλι επιμένει! Δεν βλέπεις, ο Άρειος; Όταν η μητέρα του του είπε: «καλά, τόσοι λένε ότι σφάλλεις δεν το καταλαβαίνεις;», «ναι, το ξέρω, της απάντησε, αλλά πώς να υποταχθεί σ’ αυτούς;». Ο εγωισμός του δεν τον άφηνε να παραδεχθεί το λάθος του.

– Και δεν τον απασχολούσε, Γέροντα, που είχε παρασύρει τόσον κόσμο στην αίρεση;
– Όχι, δεν τον απασχολούσε. «Αν παραδεχθώ ότι σφάλλω, έλεγε, θα εξευτελιστώ και στους οπαδούς μου». Και όσο καταλάβαινε ότι κάνει λάθος, άλλο τόσο ζοριζόταν να τους πείσει ότι είχε δίκαιο.

Φοβερό πράγμα ο εγωισμός!

– Σε τι διαφέρει, Γέροντα, ο εγωιστής από τον υπερήφανο;
– Ο εγωιστής έχει θέλημα, πείσμα, ενώ ο υπερήφανος μπορεί να μην έχει ούτε θέλημα ούτε πείσμα.

Ας πούμε ένα παράδειγμα: Στην εκκλησία προσκυνάτε τις εικόνες με μία σειρά η καθεμία ξέρει την σειρά της. Μια αδελφή, αν έχει εγωισμό και της πάρει κάποια άλλη την σειρά, θα κατεβάσει τα μούτρα και μπορεί να μην πάει ούτε να προσκυνήσει. «Αφού προσκύνησε εκείνη πριν από μένα, θα πει, δεν πάω να προσκυνήσω».

Ενώ, αν δεν έχει υπερηφάνεια, πάλι θα πειραχθεί, αλλά δεν θα αντιδράσει έτσι μπορεί μάλιστα να πει και στις επόμενες, δήθεν με ευγένεια: «Περάστε! πέρνα κι εσύ, πέρνα κι εσύ!».

– Τι να κάνω, Γέροντα, όταν πληγώνεται ο εγωισμός μου;

– Όταν πληγώνεται ο εγωισμός σου, μην τον περιθάλπεις άφησέ τον να πεθάνει. Αν πεθάνει ο εγωισμός σου, θα αναστηθεί η ψυχή σου.

– Και πώς πεθαίνει, Γέροντα, ο εγωισμός;

– Πρέπει να θάψουμε το εγώ μας, να σαπίσει και να γίνει κοπριά, για να αναπτυχθεί η ταπείνωση και η αγάπη.

Από το βιβλίο «Πάθη και Αρετές» Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι Ε΄

www.greekaffair.gr