Η ψυχή δεν θέλει φρένο.. Θέλει γκάζι..
Είναι φορές που πιάνεις τον εαυτό σου να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο ” σωστό κ το λάθος ”.. Έννοιες ωστόσο σχεδόν πάντα σχετικές.
Μόνο και μόνο η αλλαγή της οπτικής γωνίας, μπορεί να σου δείξει το λάθος σαν σωστό.. Και τούμπαλιν. Είναι φορές που νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε σύγχυση.. Ακούς δύο φωνές ταυτόχρονα να σου φωνάζουν για το πως πρέπει να λειτουργήσεις.. Με λογική και τακτική σαν ρομποτάκι.. Ή με συναίσθημα.;;
Ένας άνθρωπος που έχει μάθει να φέρεται υπολογιστικά.. ένας άνθρωπος που έχει μάθει να θέτει κριτήρια… να ζυγίζει καταστάσεις σύμφωνα με αυτό που συμφέρει περισσότερο.. σίγουρα θα επιλέξει τον δρόμο της λογικής.. Και το πιθανότερο είναι να βγει ” κερδισμένος” ..Τα ρομποτάκια άλλωστε δεν φτιάχτηκαν για να κάνουν λάθη.. Ελάχιστες οι πιθανότητες να αποτύχεις.. Το συναίσθημα σε κάνει ευάλωτο.. .. Σε κάνει να βρίσκεις το σωστό στο λάθος.. Πράγμα που κανένας ΤΕΛΕΙΟΣ δεν θα το ανακάλυψε ποτέ ..
Σε κάνει αδύναμο..; Ή μήπως δυνατό;
Δυνατό να ζήσεις αυτό που ποθεί η ψυχή σου..Να πατήσεις γκάζι.. Και όχι φρένο..
Να έχεις την δύναμη να δώσεις χωρίς να σε νοιάζει τι θα πάρεις.. Δυνατό να έχεις τα κότσια να ποντάρεις σε ένα στοίχημα που φαίνεται χαμένο εξαρχής..
Να τολμήσεις να το ζήσεις.. Γιατί ότι δεν τολμάς μια μέρα σε μισεί…. Να ξέρεις πως οι πιθανότητες δεν είναι με το. μέρος σου.. Θα χάσεις…
Κι όμως, εσύ εκεί…!! Μα κι αν χάσεις θα ξέρεις τουλάχιστον πως το πάλεψες σαν ΑΝΘΡΩΠΟΣ..
