Η συγγραφέας του βιβλίου «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας», Μάρα Χωματίδη, μίλησε στο greekaffair.gr και στον Κυριάκο Τσικορδάνο.

Η Μάρα Χωματίδη είναι μια νέα φρέσκια και  δυναμική πέννα στο χώρο της ελληνικής συγγραφής και η ίδια μας εξομολογείται ότι θέλει να αφήσει το δικό της συγγραφικό αποτύπωμα στο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα.

Λίγα Λόγια για την Συγγραφέα Μάρα Χωματίδη

Η Μάρα Χωματίδη γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε στο Ιράκ μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Σπούδασε δημοσιογραφία και ψυχολογία, και αργότερα στις Βρυξέλλες επικοινωνία και marketing. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος, ραδιοφωνική παραγωγός και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε διαφημιστικές εταιρείες, καθώς και ως εκπαιδεύτρια και συγγραφέας κειμένων στα Εκπαιδευτικά Προγράμματα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης απο την Gruppogemello.  Είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Ευρώπης, από την οποία έχει τιμηθεί πολλές φορές για το ποιητικό της έργο. Από τις εκδόσεις Διάπλαση έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία της Ο τρομερός Βέιν στον Αστερισμό του Κύκνου (2009, ανέβηκε και στο θέατρο) και Βέιν ο τρομερός (μουσικό παραμύθι, 2011).

Αγαπητή κα Μάρα Χωματίδη, είστε ένας άνθρωπος που γεννήθηκε στην  Αθηνά και μεγαλώσατε στο Ιράκ μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια,  ποιες νοσταλγικές αναμνήσεις κουβαλάτε μαζί σας.

Θυμάμαι με νοσταλγία τα παιδικά μου χρόνια, όμορφα και προστατευμένα. Έχω ακόμη την μυρωδιά της ερήμου στην μνήμη μου, την αίσθηση της περιπέτειας, τα αεροπορικά ταξίδια, την γνωριμία μου με διαφορετικούς πολιτισμούς και ανθρώπους, τους αξιόλογους δασκάλους μου και τις φιλίες που δημιουργήθηκαν από τότε και κρατάνε μέχρι σήμερα. Είναι σπάνιοι δεσμοί, ενωμένοι ίσως με το πιο σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου.

Από μικρή πόσο ευαίσθητες ήταν οι κεραίες σας σε ήχους και εικόνες στην καθημερινότητα της ζωής;

Νομίζω ότι οι κεραίες μου ήταν μονίμως ανοικτές, μου έκαναν εντύπωση τα πάντα, παρατηρούσα καθετί που υπήρχε γύρω μου, οτιδήποτε έβλεπα ήθελα να το εξερευνήσω, να ανακαλύψω τι κρύβει, γιατί υπάρχει, ποιον σκοπό εξυπηρετεί, πως επηρεάζει το όλο και ποια η δική μου θέση απέναντι σε αυτό. Ακόμη το κάνω, νιώθω ότι είμαι ένας κόκκος άμμου και συνειδητοποιώ πόσο λίγο χρόνο έχω για να κατανοήσω τον ρόλο μου και τον ρόλο ειδικά του ανθρώπινου είδους στο σύμπαν.

Μεγαλώνοντας  με τους  γονείς σας ποια ήταν η σχέση μεταξύ σας; Ζούσατε μέσα σε ένα ήρεμο και γαλήνιο περιβάλλον;

Η σχέση μου με τους γονείς μου ήταν και παραμένει Σχέση Ζωής. Είχε όλες τις παραμέτρους που χρειαζόμουν για να μπορέσω να μεγαλώσω σύμφωνα με τις αξίες που με ακολουθούν και με χαρακτηρίζουν ως προσωπικότητα. Η αγάπη τους προς εμένα και τον αδερφό μου, η επιθυμία τους να μας γνωρίσουν τον κόσμο χτίζοντας τις βάσεις από πριν ώστε να μην χαθούμε στην βοή του, ήταν ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι θεωρώ. Το γεγονός ότι φρόντισαν να μας μεγαλώσουν με αξίες, αυτό από μόνο του σε ισορροπεί, σου δίνει σιγουριά για το ποιος είσαι και πως θέλεις να οικοδομήσεις την δική σου ζωή. Τους ευχαριστώ καθημερινά γι αυτό, τους αγαπώ και ποτέ δεν ξεχνώ πόσο τυχερή είμαι που υπάρχουν στην ζωή μου διακριτικά όπως έκαναν πάντα  και με τα χέρια τους ανοικτά για να με πιάσουν όταν «πέσω» και να με στηρίξουν για να ξανασηκωθώ.

Η ανάγνωση βιβλίων και η συγγραφή ήταν κάτι που σάς άρεσαν από μικρή; Θεωρείτε τον εαυτό σας βιβλιοφάγο;

Η  ανάγνωση βιβλίων και η συγγραφή μου άρεσαν από μικρή. Διάβαζα αρκετά κι αυτό το οφείλω στην μητέρα μου και στην δασκάλα μου στην κ. Μαίρη, δυο γυναίκες που αγαπούν πολύ τα βιβλία και μετέδωσαν σε εμένα και στον αδερφό μου την αγάπη τους γι αυτά. Χωρίς βιβλία νιώθω το πνεύμα μου κενό, το μυαλό μου φτωχό, σαν να πρέπει το σώμα μου να ζει καταδικασμένο χωρίς τροφή, χωρίς νερό.

κα Μάρα τι είναι αυτό που παρακινεί μια συγγραφέα να θέλει να  αποτυπώσει πάνω σε μια κόλλα χαρτί τις προσωπικές της σκέψεις, τις εμπειρίες της, τα  βιώματα της κ.α.

Σε γενικές γραμμές ο καθένας μπορεί να έχει κάτι διαφορετικό να καταθέσει στην ερώτησή σας, εγώ θα σας απαντήσω σύμφωνα με την δική μου ανάγκη…οι λέξεις σε παρακινούν να τις ακουμπήσεις απαλά στο χαρτί, να τις νιώσεις να ζωντανεύουν, να παίρνουν μορφή, να φτιάχνουν μια ιστορία, με μαγεύουν οι λέξεις. Την ώρα που γράφω, τις ακούω, τις αισθάνομαι, τις πιάνω, νιώθω τον παλμό τους. Αυτό για εμένα ξεπερνάει τα πάντα, αυτό για εμένα είναι μια μαγική στιγμή που μπορώ και ζω την ώρα που γράφω, που καταθέτω τις σκέψεις  μου στο χαρτί.

Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά (αν υπάρχουν τέτοια) που πρέπει να έχει κάποιος για να γράψει ένα βιβλίο;

Είναι Τέχνη όταν μπορείς να βάζεις τις λέξεις στην σωστή σειρά και να διηγείσαι μια ιστορία, κάνοντας τον αναγνώστη συνοδοιπόρο σου. Απαιτεί ταλέντο πρώτα απ΄ολα και μετά, δουλειά, δουλειά, δουλειά.

Η σχέση σας με την συγγραφή από ποια ηλικία ξεκινάει και τι ήταν αυτό που σας έδωσε το ερέθισμα να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο;

Η συγγραφή μπήκε στην δική μου ζωή από νωρίς, ένιωθα ότι ήθελα να καταγράψω στο χαρτί ότι έβλεπα, ότι ένιωθα, ότι με άγγιζε όμορφα και αιχμηρά συνάμα, ότι με προσπερνούσε και ήθελα για λίγο να το ακινητοποιήσω διότι με τις λέξεις μπορούσα να αναστήσω την δική μου ψυχή, μπορούσα να περιγράψω πιο καθαρά την φαντασία μου αλλά και την πραγματικότητα γύρω μου.

Από την ημέρα που ξεκινήσατε να συγγράφετε μέχρι και σήμερα με ποιο τρόπο θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει η συγγραφική σας εμπειρία;

Έμαθα να βάζω σε σειρά την σκέψη μου, να ανακαλύπτω τι θέλω να πω, να γράψω, τι θέλω να εκφράσω μέσα απο το γραπτό μου, που θέλω να κινηθώ, τι θέλω να θίξω, ποιες χορδές θέλω να κουρδίσω σε εμένα και στους αναγνώστες μου. Ακόμη φυσικά μαθαίνω και δεν ξέρω αν αυτό κάπου σταματάει κι αν υπάρχει τέλος. Δεν φοβάμαι να σβήσω σελίδες αν πραγματικά δεν με εκφράζουν, μαθαίνω πάνω απ΄ολα την δική μου ταυτότητα, τον δικό μου τρόπο γραφής.

Πριν ασχοληθείς  επαγγελματικά με την συγγραφή βιβλίων, μήπως σπούδασες κάτι άλλο; Είχες σκεφτεί αλλιώς το μέλλον στο πίσω μέρος του μυαλού σου;

Έχω σπουδάσει δημοσιογραφία, ψυχολογία και επικοινωνία. Έχω δουλέψει σε εφημερίδα, στο ραδιόφωνο και σε διαφημιστικές εταιρείες. Όλα αυτά είναι μεγάλο σχολείο για την συγγραφή, μου έστρωσαν τον δρόμο την σωστή χρονική στιγμή δίνοντάς μου τα κατάλληλα εφόδια. Το μέλλον όσο διαφορετικό κι αν το ονειρευόμουν κάποιες στιγμές όταν ήμουν πιο μικρή – σκέφτόμουν κάποια στιγμή να αναλάβω την εταιρεία του πατέρα μου- τελικά αποδείχτηκε άρρηκτα δεμένο με το δικό μου παρελθόν, το παρόν μου και το μέλλον που εύχομαι να συνεχίσει να υπάρχει με εμένα ως συγγραφέα την κάθε επόμενη στιγμή.

Πώς προέκυψε και πότε η ιδέα να συγγράψετε το αστυνομικό μυθιστόρημα  «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας»

Μου αρέσει το μυστήριο, η παρατήρηση, η έκπληξη της ανατροπής  και η απόδοση δικαιοσύνης. Όλα αυτά ίσως να λειτούργησαν σε ένα βαθμό υποσυνείδητα έτσι ώστε να φτάσω σκοπίμως να γράψω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα ή πιο σωστά μια αστυνομική φάρσα όπως θα χαρακτήριζα εγώ τον Φόνο με ενδεχόμενο Βλακείας.

Κα Μάρα ως έμπειρη αναγνώστρια αστυνομικών μυθιστορημάτων αλλά και ως «φρέσκια» δημιουργός ενός αστυνομικού βιβλίου υπάρχουν  κάποιες ιδιαιτερότητες που έχετε ανακαλύψει και θα θέλατε να μας τις «μεταφέρετε» και σε εμάς; 

Η ιδιαιτερότητα που έχω ανακαλύψει είναι ότι πάνω απ΄ολα πρέπει να ξέρεις να παρατηρείς σωστά, να « ακούς» τους διαλόγους, να τους αφουγκράζεσαι, να μένεις σιωπηλός και να νιώθεις τις δονήσεις των ηρώων. Είναι όπως για παράδειγμα όταν βλέπεις έναν πίνακα ζωγραφικής που σου αρέσει, στην αρχή βλέπεις το σύνολό του γενικά, μετά αρχίζεις να ξεχωρίζεις τα χρώματα, την τεχνική, το ύφος, την κίνηση, οι αισθήσεις σου ζωντανεύουν, αν αφορά φαγητό το μυρίζεις, αν αφορά εποχή ή τοπίο νιώθεις τον αέρα, την βροχή ή τον ήλιο στο δέρμα σου, αν αφορά πρόσωπα, παρατηρείς έως και το βάθος των ρυτίδων και με ποιο τρόπο τις προσέδωσε ο καλλιτέχνης στο έργο του.

Πώς συλλάβατε την ιδέα να γράψετε  το «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας»; 

Από την ίδια την ζωή. Σε μια στιγμή μπορούν να αλλάξουν όλα, είτε προς το κακό είτε προς το καλύτερο. Από την ώρα που θα ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου και θα βγω έξω εμπνέομαι. Από ένα φιλικό τραπέζι, από ένα επαγγελματικό δείπνο, από μια οικογενειακή συγκέντρωση, από ένα πάρτι, μια πολιτική αντιπαράθεση, από τον περιπτερά, τα ΜΜΕ, από έναν μανιασμένο οδηγό που με βρίζει διότι βρέθηκα «ξαφνικά»  απέναντί του στον μονόδρομο που εν αγνοία του είχε μπει. Όλα με ενέπνευσαν για να γράψω τον Φόνο με ενδεχόμενο βλακείας…είναι κομμάτια ακόμη και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχετε αναρωτηθεί πόσες φορές θα θέλατε να «σκοτώσετε» κάποιον που σας έβρισε, σας αδίκησε, πείραξε το παιδί σας, σας φέρθηκε ανέντιμα…φανταστείτε τώρα τι θα γινόταν αν οι προθέσεις σκότωναν!

Όταν ξεκινούσατε να συγγράψετε το «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε μέχρι και να το ολοκληρώσετε; 

Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να βγει σωστά σχεδιασμένος ένας Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας. Ήθελα να φανεί η γελοιότητα του εκάστοτε ορνιθόμυαλου- επικίνδυνου δίποδου, του ανθρώπου που πιστεύει ότι μόνο με το έγκλημα ως τελική λύση στο πρόβλημά του μπορεί να γλιτώσει από τις συνέπειες των δικών του προηγούμενων επιλογών και η πρόθεσή του φτάνει να ξεπεράσει τα όρια της ανθρώπινης του υπόστασης και να γίνει Θεός, να μοιράσει «δικαιοσύνη» σύμφωνα με το πως την ορίζει ο ίδιος, η δική του υποκειμενική βολική πραγματικότητα. Αυτό ελπίζω να το κατάφερα, ήταν στοίχημα για εμένα να δείξω που μπορεί να φτάσει ένας ανθρώπινος νους μόνο και μόνο για να γλιτώσει τον εαυτό του από τον ίδιο του τον εαυτό αφαιρώντας την ζωή  όμως ενός άλλου. Είναι μια κινητή βόμβα ο εκάστοτε ασυνείδητος και παράλληλα οκνός νους.

Το αστυνομικός σας  μυθιστόρημα «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» μιλάει για ένα ξαφνικό φόνο, Θεία τιμωρία, για ένα πέπλο μυστήριου, για έξι καλεσμένους που ξαφνικά μετατρέπονται σε έξι ύποπτοι δολοφόνοι  και για δικαιοσύνη . Αλήθεια, μέσα από όλα αυτά που περιγράφονται μέσα στο βιβλίο σας εσείς έχετε βιώσει κάτι παρόμοιο; Η μοίρα ή το κάρμα έπαιξαν κάποιο τέτοιο παιχνίδι  στην προσωπική σας ζωή ή στον περίγυρο σας;

Δεν γνωρίζω αν σε κάποιο τραπέζι στην ζωή μου έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα για ξαφνικό φόνο, μπορεί να έχω προκαλέσει αυτά τα συναισθήματα και όπως είναι προφανές ο «θύτης» μου τελικά παρέμεινε στην πρόθεση… ιστορίες έχω ακούσει από παρέες μου να διηγούνται περιστατικά που μου έχουν προκαλέσει ανατριχίλα. Όλα καταγράφονται γύρω  μου, ότι ακούω, ότι μαθαίνω, ότι διαβάζω και στο τέλος επιλέγω να κρατήσω αυτό που εμένα θα με εμπνεύσει για να το συνδέσω με την δική μου ιστορία.

Στο  αστυνομικός σας  μυθιστόρημα «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» μιλάτε για ένα πρόσωπο που όπως έχω δει μέσα στο βιβλίο σας  παίζει σημαντικό ρόλο και μιλάω για τον Αδάμαντα Αδαμαντίου μιλήστε μας λίγο για το χαρακτήρα και πιο ήταν ; 

Ο Αδάμαντας Αδαμαντίου είναι ο άνθρωπος θύτης και θύμα παράλληλα. Είναι χειριστικός απέναντι στους ανθρώπους, αποστασιοποιημένος από συναισθήματα αφού ο ίδιος δεν μπορεί να τα διαχειριστεί. Επιλέγει στην ζωή του να εξουσιάζει ανθρώπους του ίδιου σκεπτικού αλλά με την διαφορά ότι όλοι αυτοί είναι ένα βήμα παρακάτω στο κοινωνικό status. Διαίρει και βασίλευε είναι ο νόμος του αλλά η αλαζονεία του δεν του επιτρέπει να δει ότι το τέρας που τρέφει είναι εκπαιδευμένο για να κατασπαράξει καθετί γύρω του άρα και τον ίδιο.

Το βιβλίο σας περιέχει και αληθινά στοιχεία ή έχετε αναμείξει στο τσουκάλι της συγγραφής μόνο με μυθοπλαστικά στοιχεία;

Οι ήρωες βασίζονται σε ανθρώπους, αληθινούς όπως και η ιστορία. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία ενίοτε γι αυτό και είμαι επηρεασμένη από χαρακτήρες που κυκλοφορούν στην καθημερινή ζωή με δόση υπερβολής φτιαγμένοι για να αποδώσουν όσο καλύτερα γίνεται τον ρόλο που τους δίνω μέσα στην ιστορία που πλάθω. Αν και η υπερβολή στην λογοτεχνία μερικές φορές είναι πιο συγκρατημένη απ΄οτι στην πραγματικότητα.

Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να δώσετε στο βιβλίο σας τον τίτλο «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας»

Η ίδια η ιστορία του, το βασικό του θέμα, η κεντρική του ιδέα, η παραδοχή της γελοιότητας των ηρώων μου που  προσπαθούν να διαπράξουν έναν φόνο χωρίς να έχουν σκεφτεί οτι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα διότι πάντα παραμονεύει η Θεία τιμωρία…

Το αστυνομικό σου μυθιστόρημα με τίτλο «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» σε ποια χρονολογία πραγματοποιούνται  τα περιστατικά και σε ποιες πόλεις εξελίσσονται τα γεγονότα;

Το βιβλίο μου κινείται στο παρόν, στο σήμερα, στην εποχή του Χάους και το εννοώ, παγκοσμίως. Τα γεγονότα εξελίσσονται στην Αγγλία και στην Χίο, ένα από τα αγαπημένα μου νησιά, τόπος καταγωγής πολλών εφοπλιστών, γνωστών ανά τον κόσμο ως « οι Καπετάνιοι της Μεσογείου».

Κα. Μάρα πόση δουλειά πραγματικά χρειάζεται  για μια νέα φρέσκια συγγραφέα, να καταφέρει να αποτυπώσει τόσο ρεαλιστικά και τόσο γλαφυρά όλα αυτά τα γεγονότα μέσα σε λίγες  σελίδες ;

Προσωπικά εγώ δουλεύω αρκετές ώρες όταν γράφω. Η έρευνα πρώτα απ΄ολα είναι μια βασική προεργασία για κάτι που ετοιμάζω. Μπορεί να γράφω μια ολόκληρη μέρα και την επόμενη να μην αγγίξω το χαρτί ή να σβήσω κάποια από αυτά που έχω ήδη γράψει ή να τα ξαναδουλέψω…ακόμη όμως και το λευκό χαρτί ή η λευκή σελίδα της οθόνης του υπολογιστή μου ενίοτε είναι δουλειά κι αυτό εφόσον η σκέψη δεν σταματάει να δουλεύει…

Διαβάζοντας κάποιος η κάποια το πρώτο σας  αστυνομικό μυθιστόρημα ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν την ιστορία του νέου σας συγγραφικού παιδιού;

Οι πρώτες σελίδες είναι και το μεγάλο μου στοίχημα για την πορεία της ιστορίας μου, στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφω την αρχή του τέλους ενός μυστήριου παιχνιδιού, την αρχή για την οριστική ολοκλήρωση μιας δικαίωσης. Ίσως μέσα σε αυτές τις σελίδες να κρύβεται και όλη η υπόθεση του βιβλίου μου, ο βασικός πυρήνας του. Η γνωριμία του αναγνώστη με δυο από τους  βασικούς ήρωες, τον εφοπλιστή Αδάμαντα Αδαμάντιο, θύμα και θύτη παράλληλα αυτής της ιστορίας και με τον δικηγόρο Μπράιαν Λόιντ, αποτελεί την βάση αλλά και την κορυφή της πυραμίδας. Το πρώτο πυροτέχνημα είναι η γνωριμία αυτών των δυο, τι θέλει ο ένας από τον άλλον, γιατί επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος δικηγόρος, τι επιδιώκει να πάρει ή να εξαγοράσει ο εφοπλιστής από αυτόν και γιατί ο Μπράιαν Λόιντ ριψοκινδυνεύει το μέλλον του και την καριέρα του δίνοντας το χέρι του σε κάποιον όπως ο Αδάμαντας Αδαμάντιος, «ο εφοπλιστής  που πάντα περπατάει αγκαλιά με τον διάολο».

Στο βιβλίο σας μιλάτε  για τρεις παρακολουθούμε να μιλάτε για  δικαιοσύνη και θεία δίκη. Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει θεία δίκη σε αυτή την ζωή;

Με δυο λέξεις θα σας πω ακριβώς…και πιστεύω και θέλω!

Όταν ξεκινούσατε κα. Μάρα να γράψετε αυτό το  αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» περιμένατε ότι θα γίνει και best seller;

Όταν ξεκινούσα να το γράφω ως μυθιστόρημα, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να το γράψω καλά. Με αυτό το σκεπτικό ξεκινάω πάντα κάθε καινούργιο μου βιβλίο, να πάω ένα βήμα παραπάνω σε αυτό που εγώ θέλω να βγάλω από μέσα μου.

Για μια νέα και φρέσκια συγγραφέα, τι το διαφορετικό θεωρείτε έχει η συγγραφή σας ώστε  με το πρώτο αστυνομικό  μυθιστόρημα που γράψατε αγαπήθηκε τόσο από τους φίλους του αστυνομικού μυθιστορήματος ώστε να καταφέρει από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του να γίνει best seller;

Πρώτα απ΄ολα θεωρώ ότι και στην Ελλάδα πλέον ο αναγνώστης έχει αρχίσει να αγαπάει το αστυνομικό μυθιστόρημα κι αυτό είναι ένα βασικό βήμα. Μετά ίσως να έπαιξε ρόλο οτι είναι αστυνομική φάρσα, με φόνο φυσικά αλλά δοσμένη με αρκετή δόση απο καυστικό χιούμορ…

Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση από το βιβλίο σας;

«Θα διασυρθείτε μέχρι που να μην αντέχει η μνήμη σας τους ίδιους σας τους εαυτούς».

Ποιο βιβλίο έχει επηρεάσει τη ζωή σας περισσότερο; Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε μέντορα σας;

Το κάθε βιβλίο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα έχει επηρεάσει διαφορετικά κομμάτια της ζωής μου, όμως αυτά που επηρέασαν την γραφή μου στο αστυνομικό είναι τα βιβλία της μοναδικής για εμένα Άγκαθα Κρίστι…την θεωρώ μέντορά μου στο αστυνομικό μυθιστόρημα και στην αγάπη που τρέφω γι αυτό.

Υπήρξαν στοιχεία του χαρακτήρα σας που δυσκόλεψαν στη συγγραφή του βιβλίου;

Μου προκαλούν απέχθεια οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ύπουλα μέσα για να πετύχουν τον σκοπό τους όπως επίσης ανατριχιάζω με την έλλειψη παιδείας  και την αλαζονεία. Όπως καταλαβαίνετε έπρεπε να διεισδύσω περισσότερο σε τέτοιους ήρωες για να τους μεταφέρω όσο γίνεται πιο γνήσια στο βιβλίο μου.

Κατά το διάστημα που γράφατε το βιβλίο, υπήρχε κάτι που σας έδινε κουράγιο, δύναμη και έμπνευση ώστε να συνεχίσετε τη δύσκολη μάχη της συγγραφής;

Υπήρχε κάτι που μου έδινε απίστευτο κουράγιο και έμπνευση, η  εμπιστοσύνη που μου έδειξαν ξεκάθαρα όσοι περίμεναν από εμένα να προχωρήσω και ήθελαν να τα καταφέρω. Ο εκδοτικός μου οίκος  «ΔΙΑΠΛΑΣΗ», η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και φυσικά οι προηγούμενοι αναγνώστες μου, οι γονείς των παιδιών που με ακολουθούσαν στο παιδικό βιβλίο και  αναρωτιόντουσαν για το πως θα είναι το βήμα της ενηλικίωσης!

Τι είναι αυτό που αγαπάτε πιο πολύ όταν γράφετε η διαβάζετε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα τι σας ιντριγκάρει ;

Η πλοκή και η απόδοση δικαιοσύνης, αδημονώ να με παρασύρει το κυνήγι της ενοχής και να με λυτρώσει η αίσθηση του δικαίου.

Συνήθως πόσες ώρες την ημέρα γράφετε;

Δεν κοιτάζω το ρολόι εκτός κι αν πρέπει να σταματήσω λόγω διάφορων υποχρεώσεων, σίγουρα όμως δεν σταματάω μέχρι να μου απαιτήσει διάλειμμα η ίδια η σκέψη μου…

Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχετε μετανιώσει στη ζωή σας; Αν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω θα αλλάζατε κάτι;

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό που με ρωτάτε και πραγματικά δεν ξέρω να σας πω. Αν άλλαζα κάτι στο παρελθόν, ίσως τα παθήματα τότε να μην μου είχαν γίνει μαθήματα…ίσως η κάθε ηλικία να δικαιούται να έχει τα λάθη της ακριβώς για να μπορείς να μαθαίνεις και να προχωράς ένα βήμα παρακάτω, πιο συνειδητοποιημένος και πιο ώριμος…το σίγουρο είναι οτι έχω κάνει λάθη και δεν φοβάμαι να τα αναγνωρίζω και να τα αποδέχομαι πλέον.

Η συγγραφή ενός βιβλίου πόσο επηρεάζει την προσωπική ζωή αλλά και τη δουλειά σας; Σας κουράζει; Σας βγάζει εκτός προγράμματος;

Αν με έβγαζε εκτός προγράμματος δεν θα το έκανα, δεν με βάζει κάποιος να το κάνω με το ζόρι. Είναι κάτι που αγαπώ και είμαι εγώ, ένα τεράστιο κομμάτι της προσωπικότητάς μου κι αυτό είναι σεβαστό, αποδεκτό και αγαπητό από τους δικούς μου ανθρώπους.

Τι είναι αυτό που φοβίζει περισσότερο σήμερα μια νέα και φρέσκια συγγραφέα ; Και τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις σε ότι και αν κάνεις;

Θέλω να γίνω άριστη ως συγγραφέας, θέλω να βγάλω τον καλύτερο εαυτό μου στο χαρτί, αυτό είναι κάτι που με φοβίζει διότι δεν ξέρω αν θα μπορέσω να φτάσω σε αυτό το σημείο.Δύναμη μου δίνει η σκέψη να γίνομαι όλο και καλύτερη ώστε να προχωράμε ενα βήμα πιο πάνω, μαζί, εγώ και οι αναγνώστες μου.

Έχεις σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενό σου βιβλίο και ποιο το περιεχόμενό του; Σε ποια κατηγορία θα ανήκει;

Ναι, θα είναι αστυνομικό και δικαστικό μαζί. Σκοπός μου είναι να χτίσω το δικό μου οικοδόμημα στην αστυνομική λογοτεχνία πλέον. Έχω βρει τον δρόμο μου στη λογοτεχνία και θα συνεχίσω με το είδος που αγαπώ και με συναρπάζει. Η πραγματικότητα με ξεπερνάει, μου αρέσει να εξερευνώ τις σκοτεινές μας σκέψεις, να αναρωτιέμαι για τα πιο ακραία μας διλήμματα, να μπαίνω στον λαβύρινθο του μυαλού και της ψυχής μας οπότε δεν μπορώ παρά να αδράξω την ευκαιρία και να κατευθυνθώ προς τα εκεί που νιώθω ότι ολοκληρώνομαι ως συγγραφέας.

Κα. Μάρα ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα που είχαμε.

Εγώ σας ευχαριστώ για την όμορφη συζήτηση και φιλοξενία σας.