Καρκίνος και Ζάχαρη: Πόσο πρέπει να ανησυχούμε;
Τα καρκινικά κύτταρα παρουσιάζουν αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη. Αλλά και ο πολλαπλασιασμός τους αυξάνεται ανάλογα με τη συσσώρευση της γλυκόζης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αυξημένη πρόσληψη γλυκόζης είχε άμεση και θετική συσχέτιση με τις πρώιμες φάσεις της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Επιπλέον σε μια μελέτη του 1985 για τη ζάχαρη βρέθηκε ότι οι ασθενείς με υψηλή πρόσληψη ζάχαρης παρουσίαζαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Ωστόσο, η γλυκόζη δεν αποτελεί ‘τροφή’ μόνο των καρκινικών αλλά και των υγιών κυττάρων. Το πρόβλημα τελικά φαίνεται να εντοπίζεται στην ινσουλίνη…
Τελευταία γίνεται λόγος για την αποφυγή της ζάχαρης από τους καρκινοπαθείς. Τα καρκινικά κύτταρα παρουσιάζουν αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη. Το κύριο στοιχείο του μεταβολισμού τους είναι οι αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη (προσλαμβάνουν 10 – 50 φορές περισσότερη γλυκόζη).
Διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως όσο υψηλότερη είναι η συσσώρευση της γλυκόζης στα καρκινικά κύτταρα, τόσο πιο επιθετική είναι η μορφή του καρκίνου. Ο πολλαπλασιασμός των καρκινικών κυττάρων αυξάνεται ανάλογα με τη συσσώρευση της γλυκόζης.
Η κατανάλωση ζάχαρης – γλυκών, σχετίζεται με την αύξηση του βάρους και την κεντρική (κοιλιακή) παχυσαρκία
. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε μεταβολικό, φλεγμονώδες και οξειδωτικό στρες τα προϊόντα των οποίων προάγουν την εμφάνιση και επιδείνωση του καρκίνου.
Η ινσουλίνη είναι μια φυσική ουσία που υποστηρίζει την ανάπτυξη των κυττάρων. Έτσι, τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να ενθαρρυνθούν να αναπτυχθούν περαιτέρω, όταν το σώμα παράγει υπερβολική ινσουλίνη.
Επομένως, ενώ κάποια ποσότητα ινσουλίνης είναι φυσιολογική για τον οργανισμό, η υπερβολική ινσουλίνη κάνει γόνιμο το έδαφος για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων, γεγονός που είναι πολύ επιβλαβές.
Προκειμένου να περιοριστεί η παραγωγή της ινσουλίνης θα πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση ζάχαρης στην καθημερινότητα.
Παράλληλα, εκείνο στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση είναι ο γλυκαιμικός δείκτης των τροφών, έτσι ώστε να μειωθεί η έκκριση ινσουλίνης ως φυσιολογική απάντηση στην συγκεκριμένη πρακτική.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την κατανάλωση φρούτων, τα λαχανικών και ξηρών καρπών, που περιέχουν φυτικές ίνες.
Τέλος, έρευνες έχουν δείξει, ότι η αποχή από τροφές πλούσιες σε απλούς (ζάχαρη) και σύνθετους υδατάνθρακες (άμυλο) μπορεί να μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης και επομένως να λειτουργεί ευεργετικά στην αντιμετώπιση του καρκίνου.
Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης – ΔιαιτολόγοςΔημήτρης Γρηγοράκης Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος,PhD, Επιστημονικός Διευθυντής Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης & Μεταβολικού Ελέγχου ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ & Πρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας.
