Περί προσευχής τι είχε πει: Ο Γεροντάς Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Ο Θεολόγος και συγγραφέας Γιώργος Φουκαδάκης γραφεί στο greekaffair  τι είχε πει περί προσευχής   Άγιος γέροντας Εφραιμ της σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Ο Άγιος Γέροντας Εφραίμ μίλαγε με δύναμη, παρρησία και μετέφερε τη γλώσσα του Ουρανού στη γη, σε εμάς τους ανυποψίαστους, τους κοινούς θνητούς. Μας έλεγε:

Το καλό κρύπτεται. Το κακό, ασύνετο και προπετές, φαίνεται ότι κυβερνά, αλλά το αντίθετο συμβαίνει… Διαστροφή στον νου, όταν ξεγελάς τον εαυτό σου συνεχώς… Όποιος δεν προσεύχεται, είναι ψυχικά νεκρός! (Χριστός)… Ο χρόνος της νοεράς
προσευχής μπαίνει στη σφαίρα της αιωνιότητος, είναι κατάθεση στην αιωνιότητα»!

Έχουμε τρία είδη προσευχής:

1. Αυτοσχέδια προσευχή

Από τα μικρά μας χρόνια κάναμε αυτοσχέδιες προσευχές, τύπου γάλα-σκόνη. Μια
ογδοντάχρονη αγράμματη γυναίκα έκανε πολύωρη αυτοσχέδια προσευχή για τους
συγγενείς της και μνημόσυνο για τους κοιμηθέντας. Στο τέλος έκανε αυτοσχέδια
προσευχή, δέκα με δεκαπέντε λεπτά, στον Φύλακα Άγγελο. Είχε σώας τας φρένας της
έως το τέλος της. Είχε μάλιστα οσιακό τέλος.

Ο Χριστός επικοινωνεί μαζί μας μέσω του νου και της διάνοιάς μας. Οι ψυχικά
ασθενείς δεν προσεύχονται. Όπως ένα ζευγάρι που μια φορά τη μέρα σκέφτεται ο
ένας τον άλλο, έτσι και η μνημόνευση του Χριστού από εμάς.

Κατά την Πεντηκοστή, οι Απόστολοι μίλαγαν στα εβραϊκά και οι παριστάμενοι
άκουγαν στη δική τους γλώσσα. Οι Πέρσες άκουγαν περσικά. Τη μετάφραση την
έκανε το Άγιο Πνεύμα (Όπως οι υπολογιστές σήμερα). Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει
όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των Αγγέλων (όπως και ο Δαίμων). Αυτό οι
Απόστολοι το συζήτησαν με την Παναγία μας (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης). Η
Παναγία μας έμεινε στα Άγια των Αγίων επί δώδεκα έτη και προσηύχετο με νοερά
προσευχή (Λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τα Εισόδια της Θεοτόκου).
Ο Ηλίας και ο Ενώχ ζουν ως άγγελοι. Δεν εγνώρισαν βιολογικό θάνατο.

2. Η προσευχή με το Ψαλτήρι, το Τρισάγιο και ύμνους

Μια γιαγιά έλεγε τον 142 ο Ψαλμό, τον Εξάψαλμο, το Τρισάγιο, το Πιστεύω, το Άξιον
Εστί. Επί σαράντα πέντε λεπτά, διάβαζε ψαλμούς από το Ψαλτήρι του Δαβίδ (κοιμήθηκε το 1015 π.Χ.). Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι συμπεπυκνωμένη σε όλους τους ψαλμούς. Καίγονται οι δαίμονες (Μέγα Προσευχητάριο, Ανδρέας Σιμώνωφ).

3. Η νοερά προσευχή (το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»)

Στο ταμιείον της καρδίας, εμείς και Χριστός μας. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος είχε
διδάξει τρόπο προσευχής. Ο Χριστός μας παρέδωσε το «Πάτερ ημών». Για πρώτη
φορά ακούστηκε από τα Πανάγια χείλη του Χριστού μας. Δεν είχαμε ακόμη το
«Πιστεύω». Αργότερα, τη Μεγάλη Πέμπτη είχαμε τον Μυστικό Δείπνο. Στο όνομα
του Χριστού δεν είχαν ακόμη προσευχηθεί. Ανώτατος τρόπος προσευχής είναι αυτός
που περιέχει το «Ιησούς Χριστός» (Ιωάννης, κεφ. 14, 15, 16, 17 (ιδίως το κεφάλαιο
17, στίχος 24). «Όπου κάθομαι (Χριστός) να είναι εκεί όλοι οι σεσωσμένοι»).

Έχουμε πολλά νηπτικά κείμενα.

α. Η λογική λατρεία γίνεται στον ναό.
β. Η ατομική προσευχή όμως, με το «Ιησούς Χριστός», είναι νοερά λατρεία,
πνευματική λατρεία.

Ο άνθρωπος είναι μόνος του.

Οι Απόστολοι μίλαγαν ξένες γλώσσες, κατά την Πεντηκοστή. Η Χάρη του Αγίου
Πνεύματος ήταν στον υπέρτατο βαθμό. Στο λογιστικό εμφυτεύτηκε από το Άγιο
Πνεύμα. Ουράνια γλώσσα! Δε μιλιέται πουθενά στον πλανήτη. Έχουμε πολλά
Φιλοκαλικά κείμενα περί νοεράς προσευχής, όλων των ανθρώπων. Με τα Μυστήριά
Του ο Χριστός παρέδωσε ανώτατο τρόπο προσευχής.

Σύσκεψη στη βουλή των δαιμόνων για τη νοερά προσευχή. Να φυτέψουν
μετεωρισμούς, ρεμβασμούς, λογισμούς. Ο χρόνος της νοεράς προσευχής μπαίνει στη
σφαίρα της αιωνιότητος, είναι κατάθεση στην αιωνιότητα. Όλα τα καλά έργα
χρειάζονται να βοηθήσουν στην αρετή της προσευχής. Μόνο η προσευχή η νοερά
ενώνει.

Η πλάνη

Όταν κανείς προσεύχεται, δεν πρέπει να σκέφτεται ούτε να φαντάζεται ιερά. Να μην
είναι ο νους σε μια εικόνα. Μόνο να λέγει (π.χ. όταν σκέφτεται τον Εσταυρωμένο).
Γονατίζω και δε σκέφτομαι τίποτα.

Και η γνώση των ψαλμών μπορεί να περιέχει πλάνη. Ανώτερος είναι ο ταπεινότερος
και αγνότερος. Πλάνη είναι η μη αυτογνωσία.

Ακόμα και με τη νοερά προσευχή μπορεί να συμβεί πλάνη. Ο Χριστός «ετάζει
καρδίας και νεφρούς» (Δαβίδ). Στα νεφρά εδράζουν το λογιστικό-επιθυμητικό, οι
καλοί και οι κακοί λογισμοί. Το σύνολο των λογισμών είναι μόνον θείοι. Η δύναμη
του Διαβόλου στον ομφαλό (καρδιά). 2000 χρόνια πριν το είδαμε στον Ιώβ. Ο
ομφαλός είναι η καρδία, όχι ο ομφαλός και πιο κάτω. Από τον Ιώβ έμαθε ο Διάβολος.
Δαιμόνια της μόδας στη Γαλλία και αλλού να φαίνεται ο ομφαλός! Προσευχή στον
Διάβολο με το να φαίνεται ο ομφαλός. Η Παναγία όμως, το ντύσιμο της, η αγάπη της,
η μίμησή της. Δεν πρέπει να φαίνεται ομφαλός του ανθρώπου γιατί φαίνονται όλα.
Τα είπαν άνθρωποι που μετανόησαν!

Ο άνθρωπος ομιλεί, ο Χριστός απαντά. Ο Χριστός ομιλεί ο άνθρωπος απαντά. Μόνοι
στη νοερά προσευχή (Να μη βλέπεις ούτε τα μωρά στην κούνια). Στο Ταμιείον.
Αμυντικός πόλεμος στο Διάβολο!

Όλοι οι λαοί σκέφτονται κάτι το Ουράνιο. Άθεοι λένε: «Θεέ μου, Θεέ μου δεν
υπάρχεις!» Διαστροφή στον νου του ανθρώπου, το να ξεγελάς τον εαυτό σου
συνεχώς.

Στα μοναστήρια μας, παντού, ήταν το συνηθισμένο πράγμα η νοερά προσευχή.

Χρυσή εποχή στην Ορθοδοξία, όσο προχωρά η εποχή του Αντιχρίστου! Το καλό
κρύπτεται (αυτομεμψία). Το κακό, ασύνετο και προπετές, φαίνεται ότι κυβερνά, αλλά
συμβαίνει το αντίθετο. Ο Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (Μολδαβός, στη Σκήτη του
Προφήτου Ηλία) είχε 1000 μοναχούς υποτακτικούς, προχωρημένους. Ο Άγιος
Νικόδημος ο Αγιορείτης μετακινείτο από τόπο σε τόπο (ακάθιστος) για να βρει
ανώτερο Γέροντα για υπακοή. Στην ώρα του τέλους, να λέει ο άνθρωπος συνεχώς τη
νοερά προσευχή, ακόμα και όταν περάσει από τα τελώνια (π.χ. ο Χαρίτων της
Ξηροποτάμου και ο Ιωακείμ). Συνεχής νοερά προσευχή και στην κόλαση.

Λαϊκοί, γυναίκες, έφτασαν ψηλά σε νοερά προσευχή. Ένας λογισμός εγωισμού (π.χ.
μια κατάκριση) και τα έχασαν όλα. Με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος κάνουμε ό,τι
κάνουμε. Οίηση, κενοδοξία, εγωισμός: αν η πρώτη εντύπωση που σχηματίζουμε για
τον άλλο είναι αρνητική! Η Χάρις δε φεύγει. Μένει μέσα μας, αλλά δεν ενεργεί.

Στη Θεία Πρόνοια να αφήνουμε τα πράγματα.

Όχι τόσο πολύ σκέψη. Αυτός που σκανδαλίζει πνευματικά, για παράδειγμα μια άσεμνη φωτογραφία, φονεύει ψυχή! Και η ίδια η ψυχή που σκανδάλισε είναι προτιμότερο να βάλει στο λαιμό της μια
«μυλόπετρα» (Χριστός). Πριν φύγουμε από τη ζωή μας, να κοιτάξουμε το νοικοκυριό μας (Πατέρες).
Χρειάζεται να φωτιστεί ο νους μας. «Η ίδια η προσευχή θα μας διδάξει την
προσευχή» (Άννα, Σαμουήλ). Προσευχόμαστε ποσοτικά για να πάρουμε ποιοτικά!