ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Άμπελος ΚυρίουΟρθοδοξία

Πορεία προς την Ανάσταση…

Η Ανά- σταση σημαίνει Στάση Αληθινής Ζωής του Ανθρώπου. 

Γράφει η Βασιλική Τσίγγα: Συγγραφέας – Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης

Ο Άνθρωπος, Άνω θρώσκων, που ατενίζει ψηλά, έξω από τα συνηθισμένα τα γήινα, καλείται να κάνει την υπέρβαση την Ανάβαση, για πορεία προς το Φως, με Ελπίδα και Πίστη Αδιαπραγμάτευτη. 

 

Μετά την Ανάσταση το Πάσχα, το πέρασμα από την “υπνωτισμένη”  στάση ζωής στην Ολόφωτη, Πνευματική  Ζωή. 

 

Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, μας δίδαξε μέσα από την πορεία της Ανάστασης ότι πέρασε από διάφορες διαδοχικές  καταστάσεις  πολλές φορές επώδυνες μέχρι την ώρα του Θαύματος της Νίκης της Ζωής Του επί του θανάτου.

Ο Δρόμος της Ανάστασης , περνάει από τον Ιούδα, την προδοσία, τον Πιλάτο, την εγκατάλειψη, τον Γολγοθά, τον πόνο, την Σταύρωση, την άρνηση, την πίκρα.

Πριν την Ανάσταση, είχε προηγηθεί η Προδοσία, η Σταύρωση, ο Χλευασμός, και ο Θάνατος του Χριστού.

Διάβασα κάπου ένα σοφό απόφθεγμα: Πάντα θα υπάρχει ένας Πέτρος να σε αρνηθεί, ένας Ιούδας να σε προδώσει και ένας Πιλάτος να σε σταυρώσει. Συνέχισε να προχωράς…

Κι όμως όλα τα παραπάνω πρόσωπα ενυπάρχουν στον κάθε ένα από εμάς, είναι ο καθρέφτης μας, καθώς ό,τι πιστεύουμε και βλέπουμε εκ των ένδον, το αντικρίζουμε και το βιώνουμε και στο εξωτερικό γίγνεσθαι. 

Εκείνες τις αμέτρητες στιγμές απιστίας μας( Ιούδας) προς τον Αληθινό μας Εαυτό, προς το Θεό μέσα μας. 

Όταν αμφιβάλουμε για την θεϊκή μας αξία, όταν δεν πιστεύουμε ακλόνητα σε εμάς και στο Φως και τον Λόγο Του Χριστού.  

Όταν ο κατώτερος νους επικρίνει, φοβάται, μισεί, παραπονιέται, θυμώνει.

Όταν βρισκόμαστε σε  “αμνησία” όσον αφορά τη θεϊκή μας καταγωγή και την αρνούμαστε (Πέτρος), όταν “νίπτουμε τας χείρας μας” (Πιλάτος), ενώ μπορούμε να βοηθήσουμε το συνάνθρωπο μας και τελικά δεν το κάνουμε. 

Όταν βρισκόμαστε σε πνευματική λήθη και ξεχνάμε να αγαπάμε άνευ όρων.

Όταν αγνοούμε ότι ο Θεός μας δημιούργησε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν» Του.

Όταν αμφιβάλουμε ότι είμαστε κόρες και υιοί Του Ύψιστου Πατέρα. 

Όταν κατηγορούμε το Θεό και τους άλλους για τα άσχημα πράγματα  που βιώνουμε, και δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη της ζωής μας

Όταν ο κατώτερος νους υπερτερεί της Αγνής Καρδιάς . 

Όταν το σκοτάδι καλύπτει το Φως Του. 

Όταν οι αρνητικές περιοριστικές πεποιθήσεις- σκέψεις οδηγούν σε ανάλογες συμπεριφορές και πράξεις (κακία, θυμό, έλλειψη αγάπης, μνησικακία, ζήλια, φόβο, ανημποριά, ψέμα, απιστία, επίκριση, πλάνη, βια, κακοποίηση, επιθετικότητα κτλ).

 

Ο Ιησούς Χριστός ήρθε να μας Σώσει και μας Σώζει μέσα από το Ανυπέρβλητο Παράδειγμα Του, μέσα από  την Αποκλειστική Θυσία Του (Σταύρωση).  

Αρκεί να αναγνωρίσουμε αυτό το Θεάρεστο Μήνυμα Του και να το αποδεχτούμε μέσα στην Φωτεινή μας Καρδιά. 

Να ενθυμηθούμε ότι είμαστε Άγγελοι επί της Γης, καθώς μας έπλασε ακριβώς κατ’ Εικόνα Του, με περίσσια Αγάπη, καθώς έχουμε όλη τη Δυναμική Του να θανατώσουμε συνειδητά το εγώ, τον κατώτερο μας εαυτό. 

 

Τόση Απέραντη η Αγάπη Του, που μας έδωσε την ελεύθερη βούληση να διαλέξουμε πως θα πορευτούμε, έως ότου γίνουμε Συνειδητοί στο εδώ και τώρα, έως ότου θελήσουμε να θεραπεύσουμε όλα τα τραύματα του παρελθόντος. 

 

Η Ανάσταση βιώνεται στο Εδώ και Τώρα, όταν βαδίζουμε με Επίγνωση, με Αυτογνωσία και Πνευματικότητα, όταν παρατηρούμε τις σκέψεις μας και τις τροποποιούμε έτσι ώστε να είναι θετικές -φωτεινές, όταν συγχωρούμε τον εαυτό μας για τα λάθη μας, αλλά και τους άλλους για όσες φορές  μας πόνεσαν.  

 

Η συγχώρεση φέρνει την Γνώση και ανασύρει την εσωτερική μας Σοφία, μας βγάζει από την λήθη και τον “ύπνο” της ύπαρξης. 

 

Ο Θεός δεν τιμωρεί, ποτέ δεν τιμωρεί, πως θα μπορούσε άλλωστε. 

Είμαστε το αγαπημένο του παιδί, και το μεγαλύτερο Θαύμα Του επί της Γης. 

Εμείς έχουμε διαχωριστεί από το Θεό και Πατέρα μας και όχι Εκείνος. 

Ο Δημιουργός μας παραμένει πάντα στη θέση Του με λαχτάρα να μας καλοδεχτεί ξανά στην Απαράμιλλη Αγκαλιά Του.

Και αυτό συμβαίνει όταν οι Νόες μας ενωθούν με τις Καθαρές Καρδιές μας, και αρχίζουμε να λειτουργούμε μέσα από την Ύψιστη Μορφή και Δόνηση της Αγάπης. 

 

Έχουμε δυο επιλογές κάθε φορά.

Την επιλογή του φόβου και την επιλογή της Αγάπης.

Μένοντας στο φόβο το μεγεθύνουμε τον πολλαπλασιάζουμε στη ζωή μας και έτσι διαιωνίζονται τα προβλήματα. 

 

Μένοντας στην Αγάπη ενδυναμώνουμε , πολλαπλασιάζουμε την Αγάπη, την Ευτυχία, Θεραπεύουμε  εμάς τους ίδιους  και τις καταστάσεις του παρελθόντος. 

Τότε παύει κάθε “Ιούδας” και “Πιλάτος” να μας ελέγχει, είτε εσωτερικά, είτε εξωτερικά.  

Διότι αρχίζουμε να χτίζουμε αγάπη εαυτού και αγάπη προς τους αδελφούς μας. 

 

Όταν επιλέγουμε  την Αγάπη χρειάζεται να το κάνουμε με Πλήρη Συνείδηση, με την πρόθεση της Καρδιάς μας και του Νου μας σε Δράση, Ενωμένα με την Πηγή Του. 

Δεν είμαστε ούτε ο φόβος ούτε ο πόνος, αλλά η Δύναμη της Φλόγας της Αγάπης. 

Διαθέτουμε το πιο Θεάρεστο Μέσο και το πιο Χρυσό Κλειδί: την εκ βάθους καρδιακή Προσευχή. Η Προσευχή μας και η Ακλόνητη Πίστη είναι το “αόρατο τηλέφωνο” με το Θεό και το Βασίλειο Του.

Είμαστε πνευματικά όντα με ψυχή σε σώμα . Το σώμα μας είναι ο Ναός της Ψυχής μας.

Όταν Ενθυμηθούμε και Αναγνωρίσουμε  ότι Είμαστε Δημιουργία από την Ίδια την Ουσία του Φωτός και της Αγάπης, τότε Αναπόφευκτα θα Αναγνωρίσουμε το Φως Του σε όλους και όλα. 

Σε κάθε μορφή σε κάθε γεγονός. Ενωμένοι ως Ένα, Ως Εν Ουρανώ και Επί της Γης.

Ανοίγει τότε ο Δρόμος της Επιστροφής προς την Πηγή των Πάντων, διότι αυτή είναι η προσωπική Ατραπός της Ανάστασης του κάθε ενός. 

Έχοντας παραδεχτεί και αναγνωρίσει Τον Λόγο της Αγάπης Του.

Όταν έχουμε ξανά -Ενωθεί με το Θεό μέσα μας, έχουμε ενεργοποιήσει τις Αρετές μας μέσα από το “Γνώθι σαυτόν” με ταπεινότητα και μετάνοια και βιώνουμε καθημερινά τη χαρά και την ευγνωμοσύνη για το σπουδαίο Θείο Δώρο της Ζωής. 

Ως το βάθος του γκρεμού η ευχαριστία… ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Ρίτσος 

Ο πολύ σπουδαίος ρόλος της εγκάρδιας και συνειδητής ευγνωμοσύνης κάθε στιγμή της ζωής μας, καθημερινά για όλη την αφθονία και για το καθετί, πολλαπλασιάζει τα Δώρα Του. 

Τώρα είναι η Ώρα να δεχτούμε τη Θεϊκή μας  Καταγωγή που είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας, να γίνουμε Φάροι Φωτός και Αγάπης με το λαμπερό παράδειγμα μας και μέσα από την Προσευχή που βγαίνει από την Αγνότητα της Καρδιάς μας, να  Προσδοκάμε  Ανάσταση Ζωντανών! 

Διότι Ανάσταση είναι κάθε μέρα, κάθε στιγμή, όταν θανατώνεται το εγώ μας και η προσωπικότητά μας και στη θέση τους Ανατέλλει ο Ολόλαμπρος Αληθινός Εαυτός μας. 

Η Ανάσταση συντελείται Εντός μας:

Κάνοντας χώρο μέσα μας να αναπτυχθεί η Αγάπη,η Συγχώρεση, η Καλοσύνη, η Αλληλεγγύη, η Ενσυναίσθηση, η Υγεία, η Αυτογνωσία, η Πνευματικότητα , η Αφθονία, και όλα εκείνα που κάνουν τη Ψυχή μας να Ανυψώνεται. 

 

Ανάσταση είναι όταν Επιλέγουμε να πεθάνουν η κακία, η φτώχεια, το μίσος, η επίκριση, η κατηγόρια, ο ανταγωνισμός, όλες οι ψευδαισθήσεις του εγώ και όλα όσα ποταπά μας κρατούν σε χαμηλο-κραδασμική δόνηση. 

 

Τότε ναι, αρχίζει να συντελείται η Ανάσταση στις Ψυχές μας.

Ανάσταση σημαίνει συγχωρώ, αγαπώ, μετανοώ-αλλάζω νου. Αλλάζω στάση  Ζωής.

Τότε μπορούμε να πούμε με χαρά, εμπιστοσύνη και πίστη:

Προσδοκώ Ανάσταση Ζωντανών 

Ανάσταση Χριστού.  Ανάσταση, Ανάταση Ψυχών

Ανάσταση Το Υπέρλαμπρο Ανώτερο Ζωτικό Φως 

Ανάσταση Ενότητας. Ανάσταση Ευδαιμονίας 

Ανάσταση Συγχώρεσης. Ανάσταση Αγάπης 

Ανάσταση Φώτισης. Ανάσταση Αφθονίας 

Ανάσταση Ειρήνης.   Ανάσταση Αρμονίας 

Ανάσταση Υγείας.      Ανάσταση Αειζωίας 

Ανάσταση Κυτταρική, Ανάσταση Φύσης  

Ανάσταση Αληθινού Εαυτού. 

Ανάσταση Γης, Νέας Γης. 

Ανάσταση Εντός μας.  Ανάσταση Εκτός μας. 

Ανάσταση Πάνω.  Ανάσταση Κάτω. 

Ανάσταση Ζωής,  Αληθινής Ζωής. 

Καλή Ευλογημένη Ανάσταση 

Καλό Θαυμάσιο Πάσχα

Γένοιτο! 

 

Γράφει η Βασιλική Τσίγγα: Συγγραφέας – Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης

Related posts

Μητροπολίτης Μόρφου: ‘Κάθε φορά που κοινωνάτε εν μέσω πανδημίας είναι ομολογία πίστεως”

Ο Γέροντας Νεκτάριος φέρνει Τίμιο Ξύλο και άγια λείψανα του Αγίου Λουκά στον Βύρωνα

Ο Ισαάκ, η Ρεβέκκα και η αποκάλυψη της απάτης