Συνέντευξη Δρ. Νίκος Βλαχάκος: “Ο γιατρός είναι ταγμένος να υπηρετεί την ιατρική και τον ασθενή”

Ο γιατρός- χειρουργός, Νίκος Βλαχάκος, γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, με καταγωγή από τη Μάνη είναι αγαπητός σε όλους όσους τον γνωρίζουν. Κυρίως όσοι έχουν δεχθεί τις ιατρικές φροντίδες-υπηρεσίες του, μιλούν με τα πιο ζεστά λόγια για την ανθρωπιά και την επιστημονική του κατάρτιση.

Τον συναντήσαμε στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά, “ΤΖΑΝΕΙΟ” και μίλησε στον Κυριάκο Τσικορδάνο ως άνθρωπος και Ιατρός.

Νίκο θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και να σε καλωσορίσω στο greekaffair.gr

Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση και την φιλοξενία στο greekaffair.gr.

Νίκο θα ήθελα να πάμε αρκετά το χρόνο πίσω και να θυμηθείς αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια. Πως ήταν;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Πασαλιμάνι, είμαι γέννημα θρέμμα Πειραιώτης. Σχολείο εδώ στο Πειραιά, αργότερα πανεπιστήμιο στην Αθήνα και εργασιακός χώρος φυσικά πάντα εδώ στον Πειραιά.

Θυμάσαι τον πρώτο σου εφηβικό έρωτα που είχες σαν παιδί στις τότες γειτονίες του Πειραιά;

Εννοείτε στο Πασαλιμάνι όταν είχα τον πρώτο μου παιδικό ερωτά. Από εκεί και πέρα μιλάμε για μια άλλη διαφορετική εποχή, όμορφη, γιατί όπως θα γνωρίζεις εσύ αλλά και ο περισσότερος κόσμος, ο Πειραιάς τότε, αλλά ακόμα και σήμερα, είναι ένα μεγάλο χωριό. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας οι περισσότεροι που έχουν γεννηθεί και έχουν μεγαλώσει εδώ πέρα. Βέβαια η εικόνα του Πειραιά τα τελευταία χρόνια έχει αλλοιωθεί κάπως καθώς κάποιοι έχουνε φύγει ενώ πολύ ξένοι είναι αυτοί που έχουν έρθει να εγκατασταθούν εδώ στον Πειραιά. Και αυτό ως επί το πλείστον έχει αλλάξει κάπως την εικόνα του. Εγώ επειδή αγαπώ τον Πειραιά συνέχισα να δραστηριοποιούμαι για τον Πειραιά και τους Πειραιώτες, ειδικά στα θέματα της υγείας.

Ποια ήταν η σχέση σου με του γονείς σου; Μεγάλωνες μέσα σε ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον;

Άριστη!!! Δυο γονείς που είχαν ως ελληνικό στοιχείο αλλά και πρότυπο για τα παιδιά τους Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Όσο παράξενο και αν ακούγεται στους καιρούς μας, εγώ κι ο αδερφός μου έτσι μεγαλώσαμε και το ίδιο πρότυπό έχουμε περάσει και στα παιδιά μας. Οι θεσμοί αυτοί που λέγονται Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια κρατάνε όρθια την ελληνική κοινωνία ακόμα.

Στα εφηβικά σου χρόνια τι παιδί υπήρξες ; Ήσουν ένας ήρεμος χαρακτήρας ή ανήκες στα παιδιά που είχαν έντονη προσωπικότητα και ανησυχία για εξερεύνηση και περιπέτεια;

Πράγματι ήμουνα από τα ανήσυχα παιδιά και από τα ανήσυχα νιάτα. Στο σχολείο μπορεί να ήμουνα πάρα πολύ καλός, το ίδιο και ο αδερφός μου, παρ’ όλα αυτά δεν σήμαινε ότι ήμουνα εκείνο το σπαστικό το παιδί μόνο του διαβάσματος. Έπαιξα μπάλα, έπεσα, χτύπησα, έκανα ποδήλατο, βόλτες στο Πασαλιμάνι, αργότερα εξόδους με κορίτσια στις πρώτες diskotek εκείνης της εποχής. Με λίγα λόγια είχα μια κοινωνική δράση για εκείνη την εποχή σε όλα τα επίπεδα, χωρίς όμως ποτέ να αφήσω τα μαθήματα και τις σπουδές μου στη μέση.

Επαγγελματικά πριν ασχοληθείς με την Ιατρική – Χειρουργική είχες σκεφτεί αλλιώς το μέλλον σου στο πίσω μέρος του μυαλού σου;

Όχι !!! Πάντα ήθελα να γίνω γιατρός. Από μικρό παιδί ήτανε το όνειρο μου.

Ποιο ήταν το κίνητρο που σε ώθησε ώστε να ασχοληθείς με το επάγγελμα της Ιατρικής;

Το κίνητρο ήταν ότι είχα ένα παππού φιλάσθενο και μάλιστα οι παλιοί σίγουρα θα θυμούνται τα παλιά κασετόφωνα, με είχαν καταγράψει οι γονείς μου να λέω ότι εγώ όταν θα μεγαλώσω θα γίνω γιατρός για να κάνω καλά τον αγαπημένο μου παπουλάκο. Είναι ακριβώς αυτή η φράση που μου έδωσε και το κίνητρο και την έχω κρατήσει ακόμα και σήμερα σε μια κασέτα. Στην συνέχεια όταν αποφάσισα ότι θέλω να γίνω γιατρός είχα ήδη διαλέξει και την ειδικότητα της Γενικής Χειρουργικής, η οποία οφείλω να πω με είχε καταπλήξει. Διαβάζοντας διάφορα βιβλία κατέληξα ότι η γενική χειρουργική είναι ότι καλύτερο για μένα.

Νίκο έχεις μετανιώσει ποτέ που επέλεξες ως ειδικότητα την Γενική Χειρουργική;

Όχι !!! Δεν μετάνιωσα ποτέ παρόλο που είναι εξαιρετικά δύσκολη και χρειάζεται να αφιερώσεις πάρα πολλές ώρες, χρειάζεται να καταναλώσεις χρόνο από την προσωπική σου ζωή και πρέπει επίσης να είσαι πάντα σε μια εγρήγορση για τους ασθενείς σου και τα περιστατικά σου.

Νίκο μου δίνεις μια πολύ καλή πάσα και θα ήθελα να σε ρωτήσω τι εννοούμε όταν λέμε Γενική Χειρουργική;

Όταν λέμε Γενική Χειρουργική αμέσως μιλάμε για την μεγαλύτερη γκάμα στην ιατρική: από του απλούς σπυρίδους στο σώμα μας μέχρι τις πολύ μεγάλες επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα, τύπου ήπατος, παγκρέατος, εντέρου, στομάχου που είναι αρκετά έτσι σύνθετες πολύπλοκες και απαιτούν έτσι ιδιαίτερη προσοχή και φυσικά αν μη τι άλλο εγρήγορση.

Νίκο τι ήταν αυτό που σε κράτησε στην Ελλάδα, ένα επιστήμονα όπως είσαι εσένα; Γιατί δεν επέλεξες το δρόμο του εξωτερικού, της Αυστραλίας και της Αμερικής που θα είχες μια σίγουρη και ασφαλή καριέρα;

Είναι η αγάπη μου για αυτήν την χωρά. Παρόλο που μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να φύγω και να κάνω καριέρα στο εξωτερικό, και ειδικά την τελευταία δεκαπενταετία στην οποία αναπτύχθηκαν οι χώρες της Μέσης Ανατολής, όπου οι Έλληνες γιατροί είναι περιζήτητοι ακόμα και σήμερα. Από την άλλη δεν έλειψαν και κάποια προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην πορεία όπως τα παιδιά μου. Ήθελα να τα μεγαλώσω με σωστές αρχές και όπως σου προανέφερα και πιο νωρίς με το πρότυπο Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια και κατά δεύτερον ότι είχα ένα φιλάσθενο πατέρα που ήταν στα τελευταία του χρόνια και εγώ εκείνο το διάστημα συγχρόνως άνοιγα τα φτερά μου σαν χειρούργος.

Η Γενική χειρουργική σήμερα ως επιστήμη πόσο έχει προχωρήσει στην Ελλάδα;

Πάρα πολύ. Κατ’ αρχήν σήμερα που μιλάμε έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ τα μηχανήματα, τα οποία μας βοηθάνε όσο αφορά το χρόνο διάρκειας ενός χειρουργείου, ενώ παλιά να το πω απλά, όλα γινόντουσαν με το χέρι, σήμερα τα χειρουργικά μηχανήματα μας βοηθάν πάρα πολύ να μειώσουμε το χρόνο ενός χειρουργείου το οποίο είναι υπέρ του άρρωστου. Δηλαδή είναι καλό ένας άρρωστος να χειρουργείται στο συντομότερο δυνατό χρόνο και ειδικά αυτοί που έχουν προβλήματα παράλληλα με το χειρουργικό τους πρόβλημα π.χ. καρδιο-αναπνευστικά προβλήματα. Εκεί είναι καλύτερο να παίρνει όσο λιγότερη αναισθησία χρειάζεται για να μπορεί να έχει πολύ καλή ανάνηψη.

Ποιες είναι οι σύγχρονες μέθοδοι χειρουργικής που γίνονται στην Ελλάδα και ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;

Οι πιο σύγχρονες μέθοδοι που υπάρχουν και έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ είναι: Η λαπαροσκοπική τεχνική και η Ρομποτική τεχνική. Η ρομποτική τεχνική να πούμε ότι έχει πάρα πολύ καλή εφαρμογή στην χειρουργική ουρολογία αλλά και στην γενική χειρουργική, βεβαία με λίγο πιο δειλά βήματα θα έλεγα. Τα λαπαροσκοπικά βρίσκονται σε πολύ μεγάλη εξέλιξη, τα προβλήματα όμως που παρουσιάζονται στα δημοσιά νοσοκομεία είναι η προμήθεια αυτών των υλικών. Λόγω τον γνωστών οικονομικών προβλημάτων αρκετές φορές έχουμε κάποιες ελλείψεις και εκεί δυσκολευόμαστε πάρα πολύ ώστε να ολοκληρώσουμε σωστά μια πάρα πολύ καλή επέμβαση.

Νίκο ποιο είναι το σημερινό επίπεδο περίθαλψης για κάποιον που θα χειρουργηθεί στην Ελλάδα; Είναι υψηλό ή χαμηλό;

Βάσει το σημερινών δεδομένων προσπαθούμε πάντα ο ασθενής μας να έχει όσο γίνεται το πιο υψηλό επίπεδο περίθαλψης. Δυστυχώς σε πολλά δημόσια νοσοκομεία, να μην πω στα περισσότερα, δεν διαθέτουμε αυτό που θα ονόμαζε κανείς, ξενοδοχειακό κομμάτι. Θα έπρεπε να μην υπάρχουν οι οχτάκλινοι θάλαμοι, οι εξάκλινοι θάλαμοι και πάει λέγοντας. Ενώ θα έπρεπε ο κάθε ασθενής να έχει το προσωπικό του δωμάτιο, το προσωπικό του μπάνιο, δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε πίσω ακόμα σε κάποια πράγματα.

Η Ελλάδα πιστεύεις ότι διαθέτει ακόμα και σήμερα εξαιρετικούς επιστήμονες – ιατρούς – χειρούργους;

Ναι!!! Το πιστεύω ακράδαντα αυτό γι’αυτό και ακόμα και σήμερα στο εξωτερικό παραμένει να είμαστε περιζήτητοι ως επιστήμονες ιατροί.

Στην Ελλάδα σήμερα ποια είναι τα είδη χειρουργικής που συνεχίζουν και σήμερα ακόμα να απασχολούν το κλάδο σας και αντιμετωπίζουν άλλα θετική εξέλιξη και άλλα αρνητική;

Το θέμα της αντιμετώπισης χειρουργικών περιστατικών, εκεί που χωλαίνει και υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, είναι ότι πάρα πολύ κόσμος δυστυχώς, το τονίζω, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, έρχεται να μας δει εμάς του γιατρούς στο πάρα πέντε. Αφήνουν τον εαυτό τους και φτάνουν σε ένα σημείο οπού η αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει ο ασθενής είναι εξαιρετικά δύσκολη. Πολλά περιστατικά και δεν θα πρέπει να το κρύψουμε αυτό, δυστυχώς καταλήγουν αρνητικά, διότι φτάνουν σε ένα σημείο που είναι πολύ αργά, δεν υπάρχει επιστροφή, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Άρα αυτό που προέχει πάνω από όλα, είναι την στιγμή που θα μας παρουσιαστεί ένα οποιοδήποτε πρόβλημα, καλό είναι να κάνουμε πρόληψη και να πηγαίνουμε στον αντίστοιχο ιατρό ή στο νοσοκομειακό της περιοχής του ώστε να το προλάβει και να μην προχωρήσει και αργότερα αποβεί μοιραίο για τον ίδιο.

Νίκο συνήθως τι περιστατικά είναι αυτά που αντιμετωπίζεις καθημερινά ως γενικός χειρούργος;

Κοίταξε, είναι όλη οι γκάμα θα έλεγα, αλλά κυρίως έχει να κάνει με πάρα πολλά περιστατικά που αφορούν το κομμάτι της διατροφής που κάνει κάποιος. Δηλαδή από επιπλοκές που έχουν να κάνουν με το έντερο, το στομάχι, περιστατικά τα οποία αυξάνουν με μια γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς σε κάποιο ασθενή όταν έρθει να σε δει ποιο θα είναι;

Εξαρτάται από τον ασθενή που έχω μπροστά μου και από τα κλινικά μου συμπτώματα που θα έχει παρουσιάσει μέχρι εκείνη την ώρα. Για μένα όλα αυτά είναι ένας συνδυασμός, για το πόσο πολύ έχει προχωρήσει η οποιαδήποτε νόσος και το πόσο άμεσο μετά είναι το χειρουργείο που πρέπει να γίνει.

Νίκο παλιότερα εκτός από την ιδιότητα του Γενικού Χειρουργού έχεις διατελέσει και Διοικητής στο Μεγαλύτερο ογκολογικό Νοσοκομείο των Βαλκανίων το ΜΕΤΑΞΑ. Μίλησε μας για τα προβλήματα που αντιμετώπισες ως διοικητής και αν νομίζεις ότι το ελληνικό σύστημα εθνικής υγείας χρειάζεται ριζική αλλαγή;

Τα προβλήματα που αντιμετώπισα ως διοικητής ήταν η τοποθέτηση κάποιων αξιοποιήσιμων μηχανημάτων που θα βοηθούσαν στη διάγνωση και στην θεραπεία ενός ασθενή. Έτσι εκείνη την εποχή μετά από πολλά προβλήματα που αντιμετώπισα κατάφερα να πετύχω μια δωρεά από το ίδρυμα Νιάρχος για την αγορά ενός αξονικού τομογράφου, όπως επίσης ένα άλλο μηχάνημα το pet scan ένα πολύ δυνατό μηχάνημα που βρίσκει το παραμικρό καρκινικό κύτταρο. Άρα η τοποθέτηση τέτοιων μηχανημάτων τα οποία πήραν σάρκα και οστά με την πάροδο του χρόνου, βοηθάνε πάρα πολύ στην αντιμετώπιση της θεραπείας τον ασθενών.

Νίκο ποια είναι η γνώμη σου ως επιστήμονας: πρέπει να τιμωρείται ένας γιατρός πολύ αυστηρά σήμερα από τους ανωτέρους του αν τον πιάσουν να παίρνει φακελάκι;

Το θέμα με το φακελάκι είναι πολύ καυτό και μεγάλο και μας απασχολεί για δεκαετίες και πιστεύω θα συνεχίσει να απασχολεί για χρόνια πολλά την ελληνική κοινωνία. Προσωπική μου γνώμη νομίζω ότι ο γιατρός δεν πρέπει να ζητάει ούτε να δέχεται να παίρνει φακελάκι. Ο γιατρός είναι ταγμένος να υπηρετεί την ιατρική και τον ασθενή. Έχει δώσει τον ιερό όρκο του Ιπποκράτη και από την στιγμή που έχεις ορκιστεί και έχεις αποφασίσει ότι θα υπηρετήσεις το όρκο του Ιπποκράτη πρέπει να κάνεις το καλύτερο δυνατό για τον ασθενή σου. Το ευχαριστώ είναι ένας καλός λόγος, ένα αγκάλιασμα.

Για να πάει ένα χειρουργείο άψογα ποιοι παράγοντες θα παίξουν βασικό ρόλο;

Πολύ καλή προ εγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς, καλή ομάδα από χειρούργους, από αναισθησιολόγους, εργαλειοδότρια, λοιπό προσωπικό που θεωρούνται και η σπονδυλική στήλη για να πάει καλά ένα χειρουργείο, πολύ καλοί κανόνες υγιεινής. Όλα αυτά είναι οι βασικοί παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο για να πραγματοποιηθεί ένα πολύ καλό χειρουργείο.

Είναι αλήθεια ότι στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία τα χειρουργεία υστερούν σε υλικό και εξοπλισμό;

Δεν υστερούν από εξοπλισμό τα ελληνικά Δημόσια Νοσοκομεία. Απλά κάποιες στιγμές θέλει ανανεώσεις ο εξοπλισμός και για να γίνει όλο αυτό πρέπει να βρεθούν ή να υπάρχουν τα ανάλογα κονδύλια. Τώρα, όλα αυτά που έχουμε συντηρούνται, προσπαθούμε για το καλύτερο. Θα μπορούν όμως να τύχουν πολύ μεγάλης βελτίωσης εφόσον βρεθούν επαναλαμβάνω και πάλι, τα χρηματικά κονδύλια. Επεμβάσεις γίνονται με ασφάλεια αλλά θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα πιο ασφαλείς.

Και θα κλείσω Νίκο την συνέντευξη μας με μια τελευταία ερώτηση αν σήμερα ήσουνα στην θέση του Υπουργού Υγείας ποιες θα ήταν οι αλλαγές που θα πραγματοποιούσες στο εθνικό σύστημα υγείας.

Η αλλαγή κατά αρχήν ξεκινάει από το εξής: πρέπει ο Υπουργός Υγείας να εξασφαλίσει μεγαλύτερο κονδύλι για την Υγεία. Μετά, με συναίνεση, θα μπορούσανε να γίνουν οι σωστές προμήθειες των σωστών υλικών γιατί ούτε είναι λογικό να παίρνει κάνεις ένα πανάκριβο υλικό, αλλά ούτε είναι κανείς να παίρνει και ένα φτηνό υλικό. Το υλικό το πάμφθηνο δημιουργεί επιπλοκές και αυτό στην συνεχεία στοιχίζει και στον άρρωστο αλλά και στο ελληνικό δημόσιο γιατί παρατείνεται ο χρόνος νοσηλείας. Πρέπει να βρεις μια μέση κατάσταση στην οποία να προμηθεύεσαι ένα πολύ κάλο υλικό ώστε να έχεις πολύ καλά αποτελέσματα και να μην έχεις τις επιπλοκές εκείνες τις όποιες θα αποβούν εις βάρος και του ασθενούς και του κράτους. Επίσης θα έκανα προσλήψεις προσωπικού γιατί υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις αυτήν την στιγμή στα μεγάλα νοσοκομεία.

Νίκο σε ευχαριστώ πολύ για αυτήν την ενημερωτική συνέντευξη που μας παραχώρησες για το greekaffair.gr

Εγώ ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία σας !!!