Συνέντευξη με την ηθοποιό Έφη Μουρίκη:”Κάντε πάντα το καλό…”
Η Έφη Μουρίκη μίλησε στον Κυριάκο Τσικορδάνο και στο greekaffair.gr και στέλνει το δικό της μήνυμα μέσα από την θεατρική παράσταση «Δεσποινίς Μαργαρίτα».”Κάντε πάντα το καλό. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία.”
Η Έφη Μουρίκη είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, με το οποίο και έχει συνεργαστεί σε πολλές παραστάσεις.
Εκτός από τις θεατρικές της εμφανίσεις, έχει συμμετάσχει και σε πολλές κινηματογραφικές, αλλά και τηλεοπτικές παραγωγές. Μάλιστα στην ταινία Straight Story που παρουσίασε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία, συνυπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Φέτος η Έφη Μουρίκη βρίσκεται στο θέατρο Ζινα και πρωταγανιστεί στην θεατρική παράσταση «Δεσποινίς Μαργαρίτα»: ένα συγκλονιστικό μονόλογο που ερμηνεύει για δεύτερη χρονιά.
Έφη σε καλωσορίζω στο greekaffair.gr
Καλός σας βρήκα.
Μίλησε μου λίγο για τα παιδικά σου χρόνια. Πως ήταν;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν στην επαρχία, στο Αίγιο συγκεκριμένα, γεμάτα αλάνες, παιχνίδια, θάλασσα, συντροφιά με τέσσερα αδέλφια που υπεραγαπώ.
Το θέατρο υπήρχε πάντα μέσα στην οικογένεια σου; Ηθοποιός πως πρόεκυψε και έγινες;
Υπήρχε αγάπη για την Τέχνη αλλά είμαι η μόνη στην οικογένεια που έγινα ηθοποιός. Αγαπούσα πάρα πολύ κάθε μορφή Τέχνης και ιδίως τους μεγάλους κλασσικούς συγγραφείς που έγιναν η δεύτερη μου οικογένεια και μου έμαθαν να αναζητώ τα μεγάλα συναισθήματα και να μην αρκούμε στο ρηχό και στο εφήμερο. Αυτοί λοιπόν κατά κάποιο τρόπο μου γέννησαν την επιθυμία να σπουδάσω αυτήν την Τέχνη.
Πριν γίνεις ηθοποιός, είχες στο μυαλό σου κάποιον άλλον επαγγελματικό προσανατολισμό;
Ήμουν φανατική λάτρης του κινηματογράφου. Το πρώτο επάγγελμα που είχα σκεφθεί να ακολουθήσω ήταν σκηνοθέτης του κινηματογράφου.
Αυτή τη χρονιά, το κοινό έχει την ευκαιρία να σας δει στο θέατρο Ζίνα στον θεατρικό μονόλογο «Η δεσποινίς Μαργαρίτα». Πείτε μας δυο λόγια για την υπόθεση του έργου.
Η Δεσποινίς Μαργαρίτα, μια διαταραγμένη δασκάλα δημοτικού, επιχειρεί να διδάξει όλους τους παιδικούς της εφιάλτες με αποτέλεσμα να φορτώνει τις δικές της ανασφάλειες, φοβίες και ενοχές, που αποκόμισε από ένα σκληρό εκπαιδευτικό σύστημα, στους μαθητές της, λυτρώνοντας τον εαυτό της από τις ευθύνες της. Άκρως πολιτικό έργο που αναθεωρεί και αφορίζει το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και την κοινωνική δομή όπου ταυτόχρονα γίνεσαι θύμα και θύτης.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω, τι ήταν αυτό που σε άγγιξε τόσο πολύ στο ρόλο «Η δεσποινίς Μαργαρίτα»;
Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι η διττή προσωπικότητα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης και αυτό την καθιστά διαχρονική. Κατά τη γνώμη μου είναι μια κωμικοτραγική προσωπικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που με γοητεύει ιδιαίτερα.
Πόσο απαιτητικό αποδείχθηκε το κείμενο της παράστασης «Η δεσποινίς Μαργαρίτα»;
Κάθε κείμενο που αντέχει στον χρόνο, που είναι και ο μοναδικός κριτής της Τέχνης, δεν μπορεί πάρα να είναι απαιτητικό. Πόσο μάλλον ένας μονόλογος που απαιτεί συνδυασμό πολλών τεχνικών μαζί.
Ποια είναι τα βασικά στοιχειά της παράστασης που παίζεις ;
Η τραγικότητα της ύπαρξης της ηρωίδας που υποδύομαι η οποία παντρεύεται με την αφοπλιστική παιδική αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Δεν είναι ένα απλό δράμα. Είναι μια κοινωνική καταγγελία ενάντια στο κατεστημένο, ενάντια στην αδικία μέσα από τα μάτια ενός γερασμένου κοριτσιού.
Θα ήθελες να μας αναφέρεις και τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης αυτής;
Μετάφραση-Διασκευή: Κώστας Ταχτσής, Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας, Σκηνικά, κοστούμια: Αναστασία Αρσένη, Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη, Μουσική: Παναγιώτης Τσεβάς, Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρίνος Δεσύλλας.
Η συνεργασία σου με τον Πέτρο Ζούλια, πως προέκυψε; Τον ήξερες από παλιά;
Είχα παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις του Πέτρου και πάντα θαύμαζα τη δουλειά του. Στην πρώτη μας συνάντηση γεννήθηκε μια απίστευτη χημεία που μας οδήγησε σε αυτήν την συνεργασία.
Ένας ηθοποιός, όταν βρίσκεται στα χέρια ενός σκηνοθέτη όπως του Πέτρο Ζούλια, νιώθει αυτόματα ασφάλεια και ίσως και δεδομένη την επιτυχία της παράστασης;
Η τύχη να βρίσκεις ένα σκηνοθέτη που να σου δημιουργεί ασφάλεια οδηγώντας την εξέλιξη του ρόλου σε λεπτές αποχρώσεις συναισθημάτων είναι από μόνο του δημιουργία. Η επιτυχία ποτέ δεν ξέρει κάποιος αν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Το μυστικό είναι η συνεργασία και η αδιάκοπη αναζήτηση των προβών. Σε αυτό το σημείο ταυτιστήκαμε με τον Πέτρο και με γνώμονα το κείμενο και την αξία του προσπαθήσαμε να εκφράσουμε την ποίηση που μας γεννούσε καθημερινά.
Έφη, παρακολουθούμε ότι τα τελευταία χρόνια το ελληνικό θέατρο έχει στραφεί στους μονολόγους, σε τι οφείλετε η στροφή αυτή;
Σίγουρα δεν είναι μόδα. Σίγουρα δεν είναι πρόταση της οικονομικής κρίσης. Οι μονόλογοι υπήρχαν και στο παρελθόν και είχαν υπηρετηθεί από αξιόλογους ηθοποιούς. Είναι περισσότερο ανάγκη έκφρασης σε ένα πεδίο ερμηνευτικής ελευθερίας και ένα σχολείο εξέλιξης του καλλιτέχνη διότι μην ξεχνάτε πώς είναι από τα δυσκολότερα είδη θεατρικής πράξης.
Η παράσταση «Η δεσποινίς Μαργαρίτα» ποια μηνύματα θέλει να μεταφέρει στον θεατή της;
Ένα είναι το μήνυμα που κυριαρχεί ανάμεσα σε όλα αυτά που ακούγονται στο έργο. Κλείνοντας το έργο η Δεσποινίς Μαργαρίτα λέει: “Κάντε πάντα το καλό. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην ευτυχία.”
θεωρείς τον εαυτό σου αισιόδοξο άτομο ή επηρεάζεσαι αρνητικά από άτομα και καταστάσεις;
Είμαι φύσει-θέση αισιόδοξος άνθρωπος.
Τους τελευταίους μήνες υπήρξε κάποια παράσταση που έτυχε να δεις είτε στο εξωτερικό είτε στην Ελλάδα και να θέλεις να συμμετέχεις σε αυτή;
“Για όνομα” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Μια παράσταση με εξαιρετικούς ηθοποιούς γεμάτη συναίσθημα και χιούμορ.
Η γλώσσα του μέσου της τηλεόρασης πόσο διαφορετική πιστεύεις ότι είναι από αυτή του θεάτρου;
Δύο διαφορετικές τεχνικές με κοινό παράγοντα την αλήθεια. Εγώ προσωπικά προτιμώ το θέατρο γιατί έρχομαι σε επαφή με τους μεγάλους συγγραφείς.
Στην σημερινή γενιά υπάρχουν πράγματα που σε γοητεύουν η που σε απογοητεύουν;
Πάντα οι γενιές φέρουν το δικό τους στίγμα. Αυτό που με γοητεύει, ακόμη και στην εποχή μας που καθορίζεται από χρηματιστηριακούς και μόνο όρους και πολιτικές που αδιαφορούν για τη γνώση και τον άνθρωπο, η γενιά αυτή μπορεί να φέρει την αλλαγή και την επανάσταση.
Υπάρχουν πράγματα σήμερα που σε απασχολούν και σε προβληματίζουν; Αν ναι, ποια είναι αυτά;
Η συστηματική προσπάθεια των κυβερνήσεων να πατάξουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε οποιαδήποτε εποχή που συναντώμαι την εξαθλίωση του πολίτη και την αλαζονεία της εξουσίας είτε αυτό λέγεται δικτατορία ή δημοκρατία, η παραίτηση δεν είναι λύση, αλλά η αντιμετώπιση της ευθύνης και του πόνου μας είναι το ουσιαστικό βήμα της διεκδίκησης της ύπαρξης μας.
Το πολιτικό σκηνικό πως το βλέπεις εσύ προσωπικά; Ένας συνάδελφος σου είπε ότι τα κόμματα αποδεικνύονται τελικά πολυεθνικές εταιρίες. Εσύ τι γνώμη έχεις;
Τα κέντρα εξουσίας έχουν αποφασίσει να απαξιώσουν τον ρόλο της πολιτικής και εκπαιδεύουν και χρησιμοποιούν “υπαλλήλους” πολιτικούς για να πραγματώνουν τα σχέδια τους και να ενισχύουν την εξουσία τους.
Αν σε ρωτούσε κάποιος να περιγράψεις το προφίλ σου, τι θα απαντούσες;
Δεν συνηθίζω να μιλώ για τον εαυτό μου.
Υπάρχουν δραστηριότητες που σου αρέσουν να ασχολείσαι όταν δεν έχεις θεατρικές υποχρεώσεις;
Ότι κάνει ο καθένας. Καλή παρέα, διασκέδαση και μελέτη.
Ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Προς στιγμήν με καθορίζει η Δεσποινίς Μαργαρίτα.
Έφη σε ευχαριστώ για αυτήν την υπέροχη συνέντευξη και σου εύχομαι καλή επιτυχία και αυτή την σεζόν με την παράσταση και τα σχέδιά σου!
Και εγώ ευχαριστώ πολύ.
