ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Συνεντεύξεις

Συνέντευξη με την Αγγελική Πιτσόλη Διευθύντρια Ισότητας των Φύλων Unesco Πειραιώς και Νήσων: «Στα δύσκολα αισιοδοξώ!»

 

Συνέντευξη με την Αγγελική Πιτσόλη Διευθύντρια Ισότητας των Φύλων Unesco Πειραιώς και Νήσων: «Στα δύσκολα αισιοδοξώ!»

Η Αγγελική Πιτσόλη μίλησε στον Κυριάκο Τσικορδάνο και το GreekAffair.gr σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης.

Αγγελική καταρχάς θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο greekaffair.Θα ξεκινήσουμε τη συνέντευξη μας, γυρίζοντας το χρόνο αρκετά χρόνια πίσω στα παιδικά χρόνια της αθωότητας  και να μας πεις πού γεννήθηκες και πού έζησες τα πρώτα σου εφηβικά χρόνια;

Και εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να σε ευχαριστήσω αγαπητέ Κυριάκο, για την πρόσκληση και τη φιλοξενία στο greekaffair, και να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου για το περιοδικό σου.

Πράγματι είναι αρκετά τα χρόνια που θα γυρίσουμε πίσω στην παιδική μου ηλικία, αφού πριν λίγες ήμερες έκλεισα τα 42 μου έτη! Γεννήθηκα στην Κλινική Λυμπερίου, στην περιοχή Περιβολάκια Νίκαιας, μεγάλωσα και κατοικώ στη Νίκαια έως σήμερα. Η Νίκαια είναι μια περιοχή που υποδέχθηκε στο κοκκινόχωμά της, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Άξιους, πιστούς και εργατικούς ανθρώπους, που οικοδόμησαν κατοικίες, εκκλησίες, νοσοκομεία, δημιούργησαν εμπόριο, αθλητισμό, πολιτισμό και βέβαια συνέβαλαν δυναμικά στη νεότερη ιστορία του Ελληνικού Κράτους, με τους αγώνες τους ενάντια στο φασισμό. Η Νίκαια είναι ένας τόπος αγωνιστών, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, και είμαι ιδιαίτερα υπερήφανη για την καταγωγή μου και τον τόπο μου. 

Από μικρή ήσασταν ήρεμο κορίτσι; Με το σχολείο και τα γράμματα ποια ήταν η σχέση σας; και πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκείνη την εποχή ;

Ήρεμο; Όχι δεν θα το έλεγα αυτό! Μαθήτευσα στο 8ο Δημοτικό, στο 3ο Γυμνάσιο, στο 2ο Γενικό Λύκειο της Νίκαιας. Συμμετείχα ενεργά σε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, χορωδίες, θεατρικές παραστάσεις, εκδρομές, εκλογές, εξωσχολικές δραστηριότητες.  Έκανα καλούς φίλους, που τους στέλνω χαιρετισμούς. Τα γράμματα τα αγαπούσα πολύ και τα αγαπώ. Βοηθητική διδασκαλία έλαβα μόνο στην 2α Λυκείου. Ήμουν καλή έως και πολύ καλή μαθήτρια, βασιζόμενη πάντα στις δικές μου δυνάμεις. Έτσι ήταν τιμιότερος ο αγώνας.  Ώριμα και συνειδητοποιημένα προτίμησα να μην δώσω πανελλήνιες. Εκείνη την περίοδο της ζωής μου, έκρινα σωστό να βγω στην αγορά εργασίας, υπολογίζοντας να επιστρέψω στα θρανία την κατάλληλη στιγμή. Βέβαια τώρα, 20 χρόνια μετά συνεχίζω να προσφέρω στον εαυτό μου, σε υπερθετικό βαθμό, αυτό που του στέρησα τότε.

Αγγελική ποιο ήταν το κλίμα  που επικρατούσε μέσα στο σπίτι την εποχή της  παιδική σου ηλικίας και αργότερα της εφηβείας;  Ήταν αυστηροί οι γονείς σου ή μεγάλωσες σε ένα ήρεμο περιβάλλον; 

Αυστηροί ναι αλλά με πολλή αγάπη! Νομίζω πως αυτή η αγάπη είναι ένα αναντικατάστατο εφόδιο για την ενήλικη ζωή μου! Η οικογένειά μου είχε παραδοσιακές αρχές και αξίες. Έτσι μεγάλωσα και εγώ. Εξάλλου ήταν και οι εποχές που ακόμα τα παιδιά γνώριζαν την έννοια του σεβασμού. Οι γονείς μου ήταν αυστηροί όχι με την έννοια της κυριαρχίας αλλά με την έννοια της προστασίας. Είχαν πρόθεσή να με προστατέψουν από τις κακοτοπιές που φύλαγε η ζωή. Πήρα πολλά μαθήματα. Αδέλφια δεν έχω ωστόσο μεγάλωσα με πέντε ανθρώπους, μητέρα, πατέρα, νονό-θείο, γιαγιά και παππού. Ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί ομαδικά με προίκισαν με πολλά ηθικά και πνευματικά εφόδια.

Πώς καλλιεργείται η προσωπική  ταυτότητα ενός ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται,  μέχρι και την ωρίμανση του χαρακτήρα του;

Νομίζω πως ένα παιδάκι δείχνει ορισμένα χαρακτηριστικά του από την κοιλιά της μανούλας του! Έπειτα όταν θα έρθει στη ζωή, το πρώτο περιβάλλον, από το οποίο θα πάρει ερεθίσματα, είναι το οικογενειακό περιβάλλον. Οι ειδικοί επιστήμονες λένε ότι μέχρι τα 5 -6 έτη του, έχει διαμορφώσει το μεγαλύτερο μέρος του χαρακτήρα του. Συνεπώς όταν το παιδί βγαίνει στην κοινωνία με την είσοδό του στο σχολείο, έχει χαρακτήρα. Κατόπιν αρχίζει να ωριμάζει μέσα από την εκπαίδευση και τα γεγονότα της ζωής του. Επίσης ένα παιδάκι που δεν γνωρίζει τη λέξη όρια ή τη λέξη συνεργασία, που τα βρίσκει όλα έτοιμα στη ζωή του, συνήθως γίνεται ένας εγωιστής ενήλικος, που αναπαράγει στις ενήλικες σχέσεις του ότι έζησε στην παιδική του ηλικία. Δηλαδή όλα είναι δικά μου εύκολα, γρήγορα, χωρίς συνεργασία, χωρίς κόπο, ίσως και με βία, γιατί εγώ είμαι το καλύτερο και ομορφότερο παιδάκι και πρέπει όλοι γύρω μου να με υπηρετούν. Δεν είναι έτσι!  Οι γονείς θα πρέπει να δείξουν προσοχή.

Πότε κατάλαβες τι είναι αυτό που θέλεις από τη ζωή σου; Πότε ένιωσες ότι ωριμάζεις και μπορείς να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου;

Ωραία ερώτηση. Ευχαριστώ. Νομίζω πως ωρίμασα αρκετά μικρή γύρω στην εφηβεία. Ένα επαγγελματικό γεγονός του πατέρα μου, δεν μου άφησε περιθώρια να ονειροβατώ. Υπήρχαν δυσκολίες και συνεχής αγώνας επιβίωσης αλλά πάντα είμασταν ενωμένοι, μέχρι που αντιστράφηκε το κλίμα και επήλθε ηρεμία. Βέβαια μέσα από τις δυσκολίες, ο άνθρωπος μπορεί να αντλήσει σοφία, δύναμη και εφόσον το θέλει να αντιστρέψει τη δυσκολία προς όφελός του, ανοίγοντας νέους δρόμους ζωής. Αυτό το μάθημα το έμαθα πολύ καλά και το αξιοποιώ έως σήμερα στη ζωή μου.

Οι γονείς σου πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν στις αποφάσεις σου για τη ζωή; Σε στήριξαν σε σημαντικές αποφάσεις; 

Αγαπητέ Κυριάκο με έχεις συγκινήσει με τις ερωτήσεις σου. Ναι έπαιξαν ρόλο οι γονείς μου. Και οι τρεις μητέρα, πατέρας, νονός, επιθυμούσαν να είμαι μια ολοκληρωμένη και ανεξάρτητη προσωπικότητα, που θα επιλέγω εγώ για εμένα και που θα στηρίζομαι στις δικές μου δυνάμεις. Πάντα ήθελαν να αποφασίζω εγώ για τον εαυτό μου, ώστε να έχω και την ευθύνη των πράξεων μου. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος εργάζεται με τον εαυτό του. Και οι τρεις ασχολήθηκαν με την εκπαίδευση αυτή από την ώρα που γεννήθηκα. Ορισμένες φορές έλεγα πως ο πατέρας μου ήταν φεμινιστής αλλά αυτό τελικά ίσχυε μόνο για την κόρη του! 

Πόσο τυχερό θεωρείς τον εαυτό σου για όσα έχεις ζήσει μέχρι τώρα ευχάριστα ή και δυσάρεστα; Κάνεις συνήθως πράγματα που θέλεις εσύ ή αυτά που θέλουν οι άλλοι; 

Προσπαθώ να βλέπω θετικά τα πράγματα και συνήθως το μότο μου σε κάθε δυσκολία είναι «όλα καλά θα πάνε!».  Σε αυτό το πλαίσιο αισθάνομαι τυχερή ή καλύτερα ευλογημένη. Για τα ευχάριστα που έχω περάσει στη ζωή μου, το μόνο σίγουρο είναι πως τα δούλεψα σκληρά μέχρι τελευταίου χαμόγελου και όποιος πει το αντίθετο θα υποστεί τεκμηριωμένο αντίλογο. Για τα δυσάρεστα που έχω περάσει στη ζωή μου, με πάρα πολύ πόνο και εσωτερική μοναξιά, το μόνο σίγουρο είναι πως τα πλήρωσα διπλά και μέχρι και το τελευταίο δάκρυ. Όποτε ούτε μου χρωστάει η ζωή, ούτε της χρωστάω. Ναι κάνω πράγματα που επιθυμώ χωρίς όμως να ενοχλώ τους ανθρώπους γύρω μου. Εξάλλου αυτή είναι και ή έννοια της ατομικής ελευθερίας. Ασφαλώς και κάνω και πράγματα που θέλουν οι άλλοι, όταν όμως αυτά παραμένουν στα όρια των υγιών συμπεριφορών. Απεχθάνομαι τη βία, την αγένεια, την αχαριστία, την κακία, το κουτσομπολιό και όλες τις συναφείς «αρετές».  Όταν καταλάβω πως κάποιος συμπεριφέρεται ανάρμοστα, εκτός ορίων, κάνω επανάσταση και λαμβάνω τα μέτρα μου. 

Αγγελική τι σπουδές έχεις κάνει; Σε επηρέασαν – βοήθησαν στην επιλογή σου να ασχοληθείς  με τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης; Πριν ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτόν τον κλάδο είχες σκεφτεί αλλιώς το μέλλον σου;

Εργάζομαι από 19 ετών και έως σήμερα έχω 23 συναπτά χρόνια εργασίας. Πάντοτε οι σπουδές λάμβαναν χώρα παράλληλα με την εργασία και αφορούσαν τα παρόντα και τα μελλοντικά μου επαγγελματικά σχέδια. Οι σπουδές χωρίζονται σε σπουδές στα νεότερα χρόνια και σπουδές από τα 37 μου έως σήμερα, που είμαι στη μέση ηλικία! Ίσως υπάρξει και τρίτη περίοδος! 

Στα νεότερά μου χρόνια, φοίτησα στη Σχολή Οικονομίας και Διοίκησης, του Εθνικού Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, και πιστοποιήθηκα από το Υπουργείο Παιδείας.  Έπειτα έλαβα συστηματική εκπαίδευση ασφαλιστικών γνώσεων και πιστοποιήθηκα ως επαγγελματίας με τον τίτλο «Μεσίτης Ασφαλίσεων και Αντασφαλίσεων και Προώθηση Επενδυτικών Προϊόντων βασιζόμενων σε ασφάλιση» από το Υπουργείο Εμπορίου και Ανάπτυξης και μεταγενέστερα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Επίσης έλαβα μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιά, σε ένα πρόγραμμα ειδικά σχεδιασμένο για ασφαλιστικούς συμβούλους, από γνωστή ασφαλιστική εταιρεία σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο. 

Στα 37 μου έτη, καθώς άλλαξαν ορισμένες συνθήκες στη ζωή μου, αποφάσισα να ξεκινήσω μια νέα εκπαιδευτική πορεία που διαρκεί έως σήμερα. Σπούδασα «Φιλολογία και Ελληνικό Πολιτισμό», στη Σχολή Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Παράλληλα τελειώνω μια μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών. Και αυτή την ώρα, είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Θα ήθελα τώρα να πιάσουμε το νήμα της επαγγελματικής σου ζωής από την αρχή και να μου πεις πώς  ξεκίνησες την καριέρα σου στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης; Ποιο ήταν το έναυσμα  για να ασχοληθείς με τον κλάδο των ιδιωτικών ασφαλίσεων και τι είναι αυτό που σε κρατάει ακόμη ενεργή όλα αυτά τα χρόνια;

Ξεκίνησα να εργάζομαι σε αυτόν τον κλάδο το 1998, ως βοηθός ασφαλιστικού συμβούλου.  Είχα την ευθύνη της οργάνωσης του γραφείου και τη γενικότερη εξυπηρέτηση των πελατών. Δεν ήταν όνειρο ζωής. Εργαζόμουν για βιοπορισμό. Πάντα ήθελα να γίνω δασκάλα και να εργαστώ στον εκπαιδευτικό κλάδο ή σε οτιδήποτε είχε σχέση με την εκπαίδευση, τα γράμματα, τη συγγραφή και την επικοινωνία. Ωστόσο σεβάστηκα το αντικείμενο, έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου και με τα χρόνια εξελίχθηκα. Νομίζω πως με κρατάει ενεργή ο σεβασμός προς τους ανθρώπους, αλλά και το επίκεντρο του επαγγέλματος, που είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής. Είναι ένα από τα πιο δημοκρατικά επαγγέλματα στον κόσμο. 

Από την 22χρονη διαδρομή σου ως ασφαλιστικός σύμβουλος, θα ήθελα να θυμηθείς και να μοιραστείς μαζί μας κάποιες στιγμές/ή και γεγονότα που σε επηρέασαν σημαντικά ως επαγγελματία και συγχρόνως εδραίωσαν την πίστη σου στον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης και στο έργο που επιτελούν σήμερα  οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι;

Πολύ ωραία ερώτηση. Ευχαριστώ. Έχω πολλά περιστατικά που διαχειρίστηκα και μου έδωσαν ακλόνητη πίστη στο επάγγελμα. Πριν πάρα πολλά χρόνια, ένα Σάββατο απόγευμα λαμβάνουμε ένα τηλεφώνημα από την αρραβωνιαστικιά ενός πελάτη, η οποία με φωνές και κλάματα, μας πληροφορούσε πως ο τάδε είχε τροχαίο ατύχημα, κείτεται αιμόφυρτος στη μέση του δρόμου, με το ένα πόδι διαμελισμένο από τον κορμό του σώματός του. Καταλαβαίνεις το σοκ. Εάν δεν ήταν η Άμεση Ιατρική Βοήθεια, γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας, να στείλει το ιδιωτικό ασθενοφόρο σε χρόνο ρεκόρ, για να μεταφερθεί αυτός ο νέος άνθρωπος κατευθείαν στο χειρουργείο του ιδιωτικού νοσοκομείου, δεν υπήρχαν πιθανότητες σήμερα να ζει αρτιμελής, χωρίς κινητικά προβλήματα και να χαίρεται την οικογένεια του. Ο νεαρός διατηρούσε ένα νοσοκομειακό ασφαλιστήριο. Ασφαλώς η δημόσια ασφάλιση είναι χρήσιμη και απαραίτητη. Το βλέπουμε ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο με την πανδημία. Ωστόσο όταν η κοινωνική ασφάλιση συνδυάζεται με ένα ιδιωτικό συμβόλαιο, ο ασφαλισμένος χαίρει μεγαλύτερης ασφάλειας και προστασίας. Αυτό είναι σημαντικό να διαδοθεί. 

Θεωρείς αναντικατάστατο τον ρόλο του ασφαλιστικού συμβούλου και ότι δεν «απειλείται» από άλλου είδους κανάλια διανομής χρηματοασφαλιστικών προϊόντων;

Με εκπλήσσεις και με χαροποιείς αγαπητέ Κυριάκο! Ναι ο επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος είναι αναντικατάστατος. Ασφαλώς ένα μερίδιο καταναλωτών επιλέγει το διαδίκτυο ή την τράπεζα για την ασφάλιση του. Αλλά ένα μερίδιο από αυτούς, όταν συμβαίνουν ζημιές και αποζημιώσεις, και δεν έχουν έναν «δικό τους άνθρωπο», ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιον για να τους βοηθήσει ή βρίζουν την ιδιωτική ασφάλιση! Ιδιαίτερα οι ασφαλίσεις ζωής, υγείας, συνταξιοδότησης, και άλλοι κλάδοι που απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις όπως οι ναυτασφαλίσεις, οι ασφαλίσεις μεγάλων εμπορικών και βιομηχανικών κινδύνων, οι ασφαλίσεις έργων τέχνης και μουσείων κτλ. χρειάζονται επαγγελματία ασφαλιστικό σύμβουλο. Τα εναλλακτικά δίκτυα υπάρχουν αλλά θα μου επιτρέψεις, να πω μπορούν να εξυπηρετήσουν μέχρι ένα ορισμένο σημείο και με ένα περιορισμένο γνωστικό πεδίο. Δεν είναι όλοι για όλα. 

Πόσο σημαντικό παράγοντα στη δουλειά του ασφαλιστικού συμβούλου  παίζει το να υπάρχει η συμβολή σοβαρών και φερέγγυων ασφαλιστικών εταιρειών;

Ο επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος, χαρακτηρίζεται και από τις επιλογές των ασφαλιστικών εταιρειών και των συνεργασιών που κάνει για τους πελάτες του. Ασφαλιστικές εταιρείες και επιχειρήσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το θέμα είναι πως ο ασφαλιστής θα πρέπει να είναι συντηρητικός και επιλεκτικός στις συνεργασίες του. Αυτό έχει ένα κόστος. Ωστόσο με την πάροδο των ετών, η καθιέρωση και η αξιοπιστία του ονόματός του αποδίδουν μεγαλύτερη ανταμοιβή, από εκείνο το προσωρινό κέρδος που θα εισέπραττε με μια αμφιβόλου ποιότητας συνεργασία.  

Το γραφείο σου με ποιες εταιρίες συνεργάζεται;

Το γραφείο μου www.apitsoli.gr συνεργάζεται αποκλειστικά με αξιόπιστες ασφαλιστικές εταιρείες και ασφαλιστικές επιχειρήσεις, που είναι όλες αναρτημένες στο site. Όποιος ή όποια επιθυμεί, μπορεί να στείλει ερωτήσεις μέσα από την ειδική φόρμα επικοινωνίας που υπάρχει και εγώ θα απαντήσω άμεσα.  Κάθε ασφαλιστική ανάγκη είναι διαφορετική και πάντοτε αναζητώ την καλύτερη δυνατή λύση. Επιπλέον το γραφείο μου διαθέτει ασφαλιστικά προϊόντα ειδικά σχεδιασμένα για γυναίκες. Η ιδιωτική ασφάλιση αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα για κάθε γυναίκα, της δίνει επιλογές καλύτερης υγειονομικής φροντίδας, προνοεί ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια και τα παιδιά της, προστατεύει τα περιουσιακά της στοιχεία. Η ιδιωτική ασφάλιση καθιστά κάθε γυναίκα αυτοδύναμη και ανεξάρτητη! Αυτή είναι η προσωπική μου οπτική!  Η γυναίκα του σήμερα  καταναλώνει χρήματα σε προϊόντα ομορφιάς, ρουχισμού, καλλωπισμού, διασκέδασης κτλ. και το αξίζει να φροντίζει τον εαυτό της. Ωστόσο για να διατηρήσει το επίπεδο ζωής που έχει και να απολαμβάνει και στο μέλλον κάθε της επιλογή, θα πρέπει να σκεφτεί έξυπνα και προνοητικά. Εγώ είμαι εδώ, για να προτείνω έξυπνες και προνοητικές λύσεις!

Πώς οραματίζεσαι το επαγγελματικό σου μέλλον; Έχεις άλλα σχέδια;

Ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου είναι η ιδιωτική ασφάλιση που αγαπώ πραγματικά. Το   γραφείο μου λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί. Παράλληλα όπως προανέφερα, τα τελευταία χρόνια εκπαιδεύτηκα συστηματικά, σπούδασα και σπουδάζω πάνω σε άλλους επιστημονικούς κλάδους, με σκοπό να ασχοληθώ επαγγελματικά, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες. Ασφαλώς και έχω σχέδια αλλά προτιμώ να διατηρώ χαμηλούς τόνους. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει!».

Από την 5η γιορτή Γυναίκας του Ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων στο ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού

Αγγελική εκτός από την επαγγελματική σου δραστηριότητα είσαι και εθελόντρια. Μίλησε μου πότε έρχεσαι για  πρώτη φορά σε επαφή με τον εθελοντισμό και σε ποιες μορφές εθελοντισμού έχεις δραστηριοποιηθεί;

Ναι πράγματι. Ο εθελοντισμός υπάρχει στη ζωή μου. Κατά τη διάρκεια νοσηλείας του πατέρα μου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αττικόν,  μια Τετάρτη απόγευμα, έλαβα ένα τηλεφώνημα από το τμήμα αιμοδοσίας που με ενημέρωναν ότι χρειάζονται 24 μονάδες αίμα μέχρι την επόμενη ημέρα. Όπως καταλαβαίνεις αυτό ήταν αδύνατο. Παρόλα αυτά έκανα έναν αγώνα δρόμου, που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Συγγενείς και φίλοι έτρεξαν να βοηθήσουν και τους μνημονεύω. Μέχρι και την Παρασκευή το πρωί που ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή, είχαν συγκεντρωθεί 23 μονάδες. Μετά από τρεις μήνες πλήρωσα το χρέος της 1 μονάδας με προσωπική αιμοδοσία, και γράφτηκα ως εθελόντρια αιμοδότρια στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας. Από το 2012 έως σήμερα προσπαθώ να δίνω αίμα 3 φόρες το χρόνο, εφόσον το επιτρέπει η υγεία μου.

Με τον όμιλο UNESCO Πειραιώς και Νήσων η γνωριμία μου κρατάει από το 1998 που ήταν μέλος ο πατέρας μου. Με τα χρόνια δραστηριοποιήθηκα και εγώ. Από το 2014 συμμετέχω ενεργά στο πολιτιστικό και κοινωνικό έργο του ομίλου. Μέσω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, χορηγώ την ασφάλιση των δομών απόρων και αστέγων του ομίλου. Παράλληλα εκπροσωπώ τη Διεύθυνση Ισότητας των Φύλων και ευχαριστώ ιδιαίτερα τον κο Μαρωνίτη για την εκτίμηση στο πρόσωπό μου. Επίσης από το 2019 είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Φοιτητών και Αποφοίτων Ελληνικού Πολιτισμού, του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, και χαιρετίζω τους φίλους και συμφοιτητές μου Κυπρίους και Ελλαδίτες. 

Από την παρουσίαση του βιβλίου ”Γυναίκα της Κύπρου”, της κας Ανδρούλας Βασιλείου, στην Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα

Θεωρείς ο εθελοντισμός έχει βοηθήσει στην προσωπική σου εξέλιξη;

Ναι ασφαλώς. Όταν ο άνθρωπος δίνει γεμίζει η ψυχή του. Και δεν εννοώ υλικά αγαθά εννοώ χρόνο και αγάπη! Μισή ώρα από τον χρόνο σου για εθελοντική εργασία επιφέρει αίσθημα πληρότητας και δεν αδρανοποιεί τον άνθρωπο. Είναι παγίδα ο άνθρωπος να μην κάνει τίποτα. Έπειτα μέσα από τον εθελοντισμό μπορείς να γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους, να επικοινωνήσεις τον εαυτό σου και τη δουλειά σου, ακόμα και αλλάξεις τη ζωή σου. Προσωπικά, ο εθελοντισμός με βοήθησε και σε ψυχολογικό επίπεδο, καθώς έπειτα από πολλά δύσκολα γεγονότα στη ζωή μου, πέρασα μια μακρά περίοδο ετών, με θλίψη και εσωστρέφεια. 

Ημερίδα για τη Βία κατά των Γυναικών και την ψυχική κακοποίηση του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων στο δήμο Καλλιθέας

Περίγραψε μας ποια ήταν η αγαπημένη σου δράση μέσα από τον εθελοντισμό;

Όλες οι δράσεις είναι σημαντικές στη ζωή μου, τις αγαπώ και τις σέβομαι. Όμως είναι γνωστό ότι τρέφω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για θέματα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών και ισότιμης κοινωνικής και επαγγελματικής μεταχείρισης. Οι γυναίκες αξίζουν και πρέπει να πρωταγωνιστούν σε θέσεις ευθύνης σε όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Για εμένα τα θέματα αυτά είναι σοβαρά και θα προσπαθήσω να ασχοληθώ περαιτέρω.  

Τι θα έλεγες σε κάποιον που δεν έχει κάνει ποτέ εθελοντισμό;

Να διαλέξει σε ποιο πεδίο ευαισθητοποιείται περισσότερο και να το κάνει! Αυτή την περίοδο ο όμιλος UNESCO Πειραιώς και Νήσων έχει ανάγκη από εθελοντές στη νέα δομή απόρων και αστέγων που δημιούργησε στον Πειραιά. Σίγουρα πολλοί φίλοι όταν θα δουν το έργο και την οργάνωση θα ενθουσιαστούν και μπορούν να φανούν χρήσιμοι. Όσοι ενδιαφέρονται καλό θα είναι να επικοινωνήσουν μαζί μας. Όλα τα στοιχεία επικοινωνίας είναι στο διαδίκτυο.

Υπάρχει προσωπικό κόστος π.χ. έλλειψη ελευθέρου χρόνου για να είναι κάποιος ή κάποια εθελοντής σήμερα ; 

Όχι δεν υπάρχει. Όποιος θέλει να προσφέρει, ρυθμίζει το χρόνο του ανάλογα! Είναι καλύτερα να βουλιάζεις στην απραξία, να χάνεσαι με τις ώρες σε ανούσιες διαδικτυακές ασχολίες ή να είσαι ένας δραστήριος άνθρωπος με κοινωνική προσφορά; 

Aπό την τιμητική διάκριση για την συμμετοχή στο Διεθνές Συνέδριο για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα του ομίλου Unesco Πειραιώς και Νήσων, ως επαγγελματίας Μεσίτης Ασφαλίσεων και Αντασφαλίσεων.

Ποια στιγμή θα περιέγραφες ως την ωραιότερη που έχεις ζήσει από την επαφή σου με τέτοιου είδους δράσεις;

Όπως γνωρίζεις, ο όμιλος UNESCO Πειραιώς και Νήσων έχει διοργανώσει επιτυχημένες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή επωνύμων και διαπρεπών καλλιτεχνών, ακαδημαϊκών, πολιτικών, δημοσιογράφων, προσωπικοτήτων ευρύτερης αποδοχής, στις οποίες συμμετείχα ενεργά. Από την άλλη μεριά υπάρχει και το σενάριο, να παρασκευάζεις εβδομήντα κιλά ρυζόγαλο για τους άπορους και άστεγους συνανθρώπους σου, την ώρα που δεν σε βλέπει κανείς.  Ο εθελοντισμός χρειάζεται εργασία, μπροστά και πίσω από τα φώτα, και πρώτος μας το δίδαξε αυτό ο κος Πρόεδρος. 

Πιστεύεις στο Θεό και ποια είναι η σχέση σου με τη θρησκεία, την εκκλησία κ.λπ.; 

Ωραία ερώτηση! Ευχαριστώ! Ναι πιστεύω στο Θεό και δηλώνω Ελληνίδα Χριστιανή Ορθόδοξη! Από τα εφηβικά μου χρόνια, έχω πνευματικό, τον πατήρ Εμμανουήλ Καγιαυτάκη από τα Σφακιά, που ιερουργεί στον Ιερό Ναό το Γενέσιο της Θεοτόκου-Η Παναγίτσα Νικαίας. Ήταν καθηγητής μου στο γυμνάσιο. Και τον ευχαριστώ θερμά, που είναι δίπλα μου, με λόγο πατερικό, καθοδηγητικό, υπομονετικό, παρηγορητικό, υποστηρικτικό και σύγχρονο. Ωστόσο πρόσφατα σε σεμινάρια που έκανα στο Ίδρυμα Ποιμαντικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για την βία κατά των γυναικών, γνώρισα τον πατήρ Αντώνιο Μπαφαλούκο, έναν κληρικό με διδακτορικές σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό και χάρηκα ιδιαίτερα. Πιστεύω πως οι νεότερες γενιές Ελλήνων, έχουν ανάγκη από νέους μορφωμένους και σύγχρονους λειτουργούς, για να μην απομακρυνθούν και να κατανοήσουν καλύτερα τη θρησκεία μας. 

Τι είναι αυτό που σε φοβίζει περισσότερο σήμερα και τί είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις σε ό,τι κάνεις;

Δεν με φοβίζει κάτι. Έχω πίστη στο Θεό! Το μόνο που με προβληματίζει είναι η κακία ορισμένων ανθρώπων, που αντί να εργαστούν με το εσωτερικό της ψυχής και του χαρακτήρα τους, αρέσκονται να διαλύουν τις ζωές άλλων ανθρώπων. Πιθανόν στην τρίτη φάση της ζωής μου να ασχοληθώ επιστημονικά με το θέμα! Δύναμη; Η αρχική κινητήριος δύναμη είναι η πίστη μου και έπειτα η μητέρα μου.

Ο covid 19 ποσό επηρέασε την προσωπική αλλά και την επαγγελματική σου ζωή; Πιστεύεις ότι έφερε αλλαγές γενικότερα στην κοινωνία μας; Και εάν ναι προς το καλύτερο ή  προς το χειρότερο ;

Ασφαλώς η πανδημία έφερε αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Ο παραδοσιακός τρόπος εργασίας αλλάζει και γίνεται διαδικτυακός. Οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται σε όλα τα επίπεδα και γίνονται διαδικτυακές! Ακόμα είναι νωρίς για εμένα να πω καλύτερα ή χειρότερα. Το σίγουρο είναι πως τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, την επόμενη ημέρα της πανδημίας. Το σοκ που αισθανθήκαμε όλοι και περνάμε ακόμα, δεν θα είναι εύκολο να θεραπευτεί από τη μία στιγμή στην άλλη. Γίνεται να αποκατασταθεί μια ανθρώπινη κοινωνία που διαταράχθηκε με τόσα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης; Γίνεται η οικονομία από την μια ημέρα στην άλλη, να επιστρέψει εκεί που ήταν αρχές 2020; Όχι δεν γίνεται.  Από την άλλη μεριά στα δύσκολα γεγονότα, ο άνθρωπος σκληραίνει προκειμένου να προστατευτεί και να επιβιώσει.  Αλλά αυτός που θέλει να ζήσει και να προχωρήσει, προσαρμόζεται γρήγορα στα νέα δεδομένα. Πρόσφατα ένας καθηγητής μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είπε μια ωραία κατάλληλη ατάκα «δουλέψτε γρήγορα και αποτελεσματικά στα δύσκολα!». Με βρίσκει σύμφωνη. 

Αν σου  ζητούσα να γυρίσεις το χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες και τι όχι;

Δεν θα άλλαζα κάτι. Ό,τι έζησα ήταν και δική μου επιλογή και το αγάπησα αληθινά μέσα από την καρδιά μου. Όταν είσαι ενήλικος πρέπει να αναλαμβάνεις το μερίδιο ευθύνης που σου αναλογεί, σε κάθε γεγονός. Το μοναδικό πράγμα που θα ήθελα να αλλάξω, θα ήταν να είχα ακούσει μια σοφή συμβουλή του πατέρα μου, είκοσι χρόνια πριν και η οποία αποτέλεσε κομβικό σημείο στη ζωή μου. Όμως ποτέ δεν είναι αργά ακόμα και τώρα, για να την κάνω πραγματικότητα.  Παραμένω μάχιμη! 

Έχεις κάποια χόμπι; τι άλλο σου αρέσει να κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου;

Όταν έχω χρόνο έχω διάφορα ενδιαφέροντα! Γράφω ποιήματα και πεζά κείμενα, μαγειρεύω, αθλούμαι, έχω φίλους στην Ελλάδα και την Κύπρο. Μου αρέσουν τα ταξίδια, τα άλογα, τα σκυλάκια, η ύπαιθρος, η θάλασσα, η παράδοση, η λογοτεχνία, η λαογραφία, η ιστορία, ο πολιτισμός, οι ξένες γλώσσες και η επικοινωνία. Ωστόσο αυτήν την περίοδο λόγω σπουδών ο χρόνος μου είναι ιδιαίτερα περιορισμένος. Στα δύσκολα αισιοδοξώ!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου! Σου εύχομαι ολόψυχα πάντα επιτυχίες σε ό,τι και εάν κάνεις.

Και εγώ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω αγαπητέ Κυριάκο, για την ευγένεια και τη φιλοξενία στο περιοδικό σου. Εύχομαι και εγώ καλή επιτυχία σε κάθε σου βήμα.  Καλά Χριστούγεννα με ειρήνη και η επόμενη χρονιά να φέρει σε όλο τον κόσμο, ψυχική και σωματική υγεία και πολλά χαμόγελα.  

Related posts

Τσελεμεντές : «All Inclusive»είναι το μυστικό του τουρισμού

Διαδικτυακές Προσεγγίσεις: «Εστίαση και πολιτισμός οι μεγάλοι αδικημένοι της πανδημίας»

Συνέντευξη Λόλα Γιαννοπούλου στo greekaffair : “Η τέχνη δεν είναι απλά ένα χόμπι”