ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Συνεντεύξεις

Συνέντευξη με την ηθοποιό Σίλια Κατραλή Μινωτάκη: Το bullying είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα

Η συγγραφέας, ηθοποιός Σίλια Κατραλή Μινωτάκη μίλησε στο greekaffair.gr και στον Κυριάκο Τσικορδάνο για ένα σύγχρονο ψυχολογικό δράμα, με κύριο θέμα το “bullying”, εναντίον της διαφορετικότητας.

Αφού η ίδια βάζει την υπογραφεί της σε δυο βασικούς ρόλους ο ένας είναι ο συγγραφικός και ο άλλος είναι ο ένας από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους .

Λιγα λογια για την Η Σίλια Κατραλή Μινωτάκη

Είναι συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου, ενώ σπουδάζει στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Το 2015 έκανε το πρώτο συγγραφικό της βήμα με το θεατρικό έργο «Μνήμες Περίστροφα», το οποίο ανέβηκε σε δική της σκηνοθεσία, σε κεντρική σκηνή της Αθήνας. Μέχρι στιγμής έχουν δημοσιευτεί διάφορα ποιήματά της. Η «Διάσπαση Προσευχής» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Η ίδια έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις («Διηγήματα του Τσέχωφ», σκηνοθεσία Ταμίλα Κουλίεβα κ.ά), στον κινηματογράφο («Έτερος Εγώ», “Not Now” κ.ά), καθώς και στην τηλεόραση («Μοντέρνα Οικογένεια»-MEGA, «Βροχή πάνω στη Πέτρα»-ντοκιμαντέρ ΝΕΡΙΤ κ.ά).

Θα ήθελα να πιάσουμε λίγο το νήμα της ζωή σου από την αρχή και να μου πεις που γεννήθηκες και που έζησες τα πρώτα σου εφηβικά χρόνια;

Στην Αθήνα. Απ΄την αρχή. Σ’ αυτή την υπέροχη πόλη. Η καταγωγή μου είναι απ΄τα Χανιά αλλά γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ.

Από μικρή ήσουνα ήρεμο κορίτσι  ή σου άρεσε να μπερδεύεσαι με διάφορα πράγματα; Ποιες ήταν οι παρέες που επέλεγες;

Όχι, η αλήθεια είναι ότι πάντα μπερδευόμουν. Είναι τρόπος έκφρασης. Εκφράζομαι με διαφορετικούς τρόπους. Οι άνθρωποι που επέλεγα δίπλα μου δεν είχαν πολλά κοινά σημεία. Με μία γρήγορη ματιά μας λες μια παρέα τρελών. Με τους περισσότερους παιδικούς μου φίλους κάνω ακόμα παρέα και συνεχίζουμε να θεωρούμαστε παρέα τρελών. Πάντως ο χαρακτηρισμός ”ήρεμο κορίτσι” μάλλον είναι κάτι πολύ μακριά από μένα.

Σίλια Κατραλή Μινωτάκη  δυο επίθετα – τρεις επαγγελματικές ταυτότητες. Συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Ποια δηλώνεις ως κύρια επαγγελματική ταυτότητα όμως;

Οι δηλώσεις με τρομάζουν. Το ψάχνουμε ακόμα. Μου είναι δύσκολο να δηλώσω πως είμαι κάτι. Εμένα αστεία μου φαίνομαι. Γενικά. Πάντως αν έπρεπε να δηλώσω κάτι θα δήλωνα ηθοποιός διότι είναι αυτό που έχω σπουδάσει. Και υπάρχει τεχνική στη τέχνη. Κι αυτή τη τεχνική στην υποκριτική τη διδάσκεσαι μες τη σχολή. Επιλέγεις τα στοιχεία που σου ταιριάζουν και φτιάχνεις τη δική σου. Μοιάζει λίγο με μαγειρική. Είναι μία προσωποκεντρική διαδικασία. Έχει πλάκα. Θέλω να πω πως αλλιώς μπήκα στη δραματική σχολή και αλλιώς βγήκα. Είναι μια μικρή μεταμόρφωση.

Αλήθεια, τι ήταν αυτό που σε μάγεψε πιο πολύ από μικρή: η συγγραφή, η υποκριτή, η σκηνοθεσία;

Ήξερα πως ήθελα να κάνω κάτι που να ‘χει σχέση με τη προβολή. Από πάντα. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Το σκεφτόμουν κάτι σε ροκ σταρ βέβαια, αλλά δεν πέτυχε.

Σε ποια ηλικία ανακάλυψες τι ακριβώς σου αρέσει  ώστε να ασχοληθείς στο μέλλον επαγγελματικά;

Υπάρχει ένα βίντεο από τη  Τετάρτη δημοτικού που είχα δηλώσει πως θα γίνω σκηνοθέτης. Τότε μου άρεσαν οι δηλώσεις. Πιο μικρή βέβαια ήθελα να φτιάξω ένα ροκ συγκρότημα. Από τότε έως σήμερα έχω φτιάξει περίπου δώδεκα. Αλλά η αλήθεια είναι πως γύρω στα εννιά ήμουνα σίγουρη πλέον πως κάτι άλλο είναι που με τραβάει στη σκηνή και άρχισα να ασχολούμαι με τις παραστάσεις του σχολείου και άφησα για λίγο τα μεγάλα όνειρα για το woodstock.

Όταν ανακοίνωσες στους γονείς και στους φίλους ότι θέλεις να ασχοληθείς επαγγελματικά με την υποκριτική και την σκηνοθεσία,  ποια ήταν η αντίδραση που εισέπραξες;

Ενθουσιάστηκαν όλοι. Μόνο που κανείς δεν ήξερε ακριβώς τι είναι αυτό το πράγμα. Ήξεραν όλοι το γύρω γύρω, το περίγραμμα. Μέχρι που μία μέρα τους κάλεσα σε μια παράσταση. Είχαν έρθει και σε άλλες αλλά αυτή ήταν η πρώτη δική μου παράσταση. Κείμενο και σκηνοθεσία. Και τότε εξήγησα ότι αυτό θέλω να κάνω από ‘δω και πέρα και κάπως έτσι θα είναι οι δουλειές μου. Στη συλλογικότητά τους. Όχι στο περίγραμμα. Στο μέσα μέσα. Η όλη διαδικασία είναι μαγική. Το έργο ”Μνήμες Περίστροφα” η πρώτη μου ολόκληρη δική μου δουλειά αγκαλιάστηκε από τον κόσμο. Ήταν ένα ρίσκο που πέτυχε. Από τότε ρισκάρω συχνά.

Ποτέ έκανες τα πρώτα σου παρθενικά βήματα στην σκηνοθεσία και ποιο ήταν το πρώτο  έργο που σκηνοθέτησες;

Το 2014 σκηνοθέτησα το δικό μου κείμενο στο θέατρο χυτήριο με τίτλο ”Μνήμες περίστροφα”.Λίγο μετά την ίδια χρονιά έστειλα σε κάποια φεστιβάλ της Ευρώπης την πρώτη μικρού μήκους ταινία μου με τίτλο ”Lemon”. Εκείνη τη χρονιά και την επόμενη σκηνοθέτησα και κάποια μουσικά βίντεο κλιπ.

Εάν σε έβαζα στο δίλημμα ηθοποιός ή σκηνοθέτης,  τι θα επέλεγες και γιατί ;

Ηθοποιός. Κανείς ποτέ δε ξέρει ακριβώς γιατί. Είναι μία ανάγκη.Πηγάζει από μέσα και απ΄έξω ταυτόχρονα.

Σίλια σου αρέσει να σκηνοθετείς, να γράφεις και να παίζεις συγκεκριμένα πράγματα όπως για παράδειγμα το «Πιασμένοι σε Δεντρόσπιτο»;  

Όχι απαραίτητα. Έχω παίξει σε πολύ διαφορετικού τύπου παραστάσεις. Αυτό είναι το δικό μου στυλ γραφής, που οδηγεί τη σκηνοθεσία σε μία φόρμα. Σε μία απλότητα κινηματογραφική. Σε ένα παίξιμο απλό και ερμηνείες λιτές και όχι επιτηδευμένες. Ναι μου αρέσει η φόρμα στο θέατρο. Έχω παίξει σε δουλειές που ήταν εντελώς διαφορετικού τύπου ωστόσο και μου άρεσε και πολύ.

Μίλησε μας λίγο για το τι ήταν αυτό που σε άγγιξε τόσο πολύ στο θέμα του bullying  και τα κρούσματα επιθετικής συμπεριφοράς εναντίον των αδύναμων. Γιατί αποφάσισες έτσι ξαφνικά να γράψεις ένα έργο με τόσα πολλά ιδιαίτερα  μηνύματα;

Η σωστή στιγμή είναι πάντα τώρα. Συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια αρκετά περιστατικά στη χώρα μας νεαρών θυμάτων εκφοβισμού. Με μία γρήγορη έρευνα βλέπεις πως τα κρούσματα είναι παγκόσμια. Ήθελα να στρέψω τη προσοχή στα απλά πράγματα. Για να αλλάξουν τα σύνθετα. Για να δώσουμε σημασία.

Η Σίλια γράφοντας το έργο αυτό και υποδυόμενη ένα από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους,  τι θέλει να μας διδάξει μέσα από τους χαρακτήρες που θα δει το κοινό;

”Υπάρχει ένα Δεντρόσπιτο στη μέση της παραλίας. Κάποιοι το βλέπουν. Κάποιοι όχι.”

Σίλια, ας περάσουμε λίγο και στον πρωταγωνιστικό σου ρόλο.  Περιέγραψε μας λίγο τι ακριβώς υποδύεσαι πάνω στην σκηνή του Faust Theater;

Την Κιμ. Ένα κορίτσι που πετάει πάνω από τον έρωτα και το θάνατο. Μιλά για αυτά σαν να ήταν ο καφές στο πρωινό τραπέζι. Είναι ένας χαρακτήρας ανάμεσα στη φαντασία και τη ζωή. Τα όρια μπλέκονται στο μυαλό της.

Το έργο σου είναι καθαρά γραμμένο γύρω από  το bullying που βιώνουν τα παιδιά σήμερα. Θα ήθελα να μου πεις σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το έργο σου;

Είναι ένα έργο για όλες τις ηλικίες. Ιδίως για τους εφήβους. Αγγίζει κι άλλες πτυχές της ζωής αλλά κυρίως ασχολείται με τον εκφοβισμό.

Ένας συγγραφέας για να γράψει κάτι συνήθως ή το έχει βιώσει προσωπικά το γεγονός ή το έχει ζήσει από κοντά. Ισχύει κάτι τέτοιο για εσένα;

Όχι απαραίτητα. Νομίζω αυτό ισχύει για τους δημοσιογράφους περισσότερο. Το Δεντρόσπιτο δεν είναι ένα ρεαλιστικό έργο. Το bullying είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα. Είχα την ανάγκη να μιλήσω γι αυτό. Δεν έχει συμβεί σε εμένα προσωπικά. Έχει συμβεί στο διπλανό, στον απέναντι και αύριο μεθαύριο μπορεί να συμβεί σε σένα ή σε μένα. Αν πρέπει να αλλάξει κάτι πρέπει να γίνει από μέσα προς τα έξω.

Αλήθεια,  γιατί επέλεξες για τίτλο του έργου το «Πιασμένοι σε Δεντρόσπιτο». Σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο για εσένα αυτές οι λέξεις;

Πάντα είχα αυτή την εικόνα για την εφηβεία. Το δεντρόσπιτο αποτελεί το φαντασιακό – ονειρικό στοιχείο. Είναι μία κινητήρια δύναμη που σε ξυπνά το πρωί. Κάποιοι απ΄τους χαρακτήρες του έργου μπλέκονται στα σύνορα μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Πιστεύοντας τόσο πολύ σε κάτι που δεν είναι σίγουρο πως υπάρχει όμως αποτελεί γι’ αυτούς την ελπίδα, τη μοναδική σανίδα σωτηρίας.

Σίλια σύμφωνα με έρευνες, θύματα bullying πέφτουν συνήθως τα παιδιά που διαφέρουν από τον μέσο όρο, είτε στη συμπεριφορά , είτε στην εμφάνιση.  Προσωπικά πιστεύεις ότι δράσεις όπως η δική σας παράσταση μπορεί να αποτρέψει περιστατικά bullying στο μέλλον;

Πιθανόν. Αυτό θα ήταν πραγματική τέχνη. Της ζωής. Το θέατρο μπορεί να αλλάξει καταστάσεις. Να ευαισθητοποιήσει. Να κινητοποιήσει. Να διδάξει. Όλα ξεκινάνε από μέσα. Κι εκεί είναι ο στόχος μας. Σ’ αυτή τη παράσταση μιλάμε μέσα μέσα, ψιθυριστά, με φωνή χαμηλωμένη, για όλα αυτά που μπορούμε να αλλάξουμε μαζί. Πιστεύω στο θέατρο. Πιστεύω σε αυτές τις συλλογικές προσπάθειες.

Μιας και μιλάμε για το bullying  προσωπικά ως άτομο ποσό ευάλωτη είσαι;

Καθόλου. Είμαι αρκετά ευαίσθητη αλλά όχι ευάλωτη, σε καμία περίπτωση. Αν με ρωτούσες πριν τέσσερα – πέντε χρόνια μπορεί να απαντούσα διαφορετικά. Μεγαλώνοντας μαθαίνεις να διασκεδάσεις με τον εαυτό σου. Δεν με παίρνω και πολύ στα σοβαρά.

Για πόσο καιρό θα συνεχιστεί η παράσταση «Πιασμένοι σε Δεντρόσπιτο» και ποιοι άλλοι είναι μαζί σου;

Έως τέλη Οκτώβρη. Με Τον Γιώργο Μπινιάρη, τη Ζωή Κουσάνα, τον Ζήση Βενιέρη την Αλέξια Μπογδάνου σε σκηνοθεσία του Στέφανου Κακαβούλη.

Ποιες είναι οι μελλοντικές σου κινήσεις;

Ετοιμάζω κάτι παράξενο. Κινηματογραφικά. Μια ταινία μικρού μήκους σε παρόμοιο ύφος σεναρίου, εντελώς διαφορετικό θέμα και πολύ καλούς συντελεστές. Είναι μία ταινία που μιλάει βασικά για την αγάπη. Πρώτα απ΄όλα αυτό είναι το μήνυμα που θα ‘θελα να μεταδώσω. Ποτέ δεν κάνω σχέδια για το μακρύ μέλλον γιατί ξέρω πως το σύμπαν μέσα μας και γύρω μας βρίσκει τον τρόπο να μας μετατοπίζει διαρκώς από τους στόχους μας. Οι προσδοκίες μου αφορούν το φετινό Νοέμβρη που θα ξεκινήσουν τα γυρίσματα για μια ερωτευμένη ταινία, σε έναν ερωτευμένο κινηματογράφο.

Συνέντευξη Κυριάκος Τσικορδάνος 

Related posts

Συνέντευξη με τον Γιώργο Μπανταδάκη: Οι ζωές των πρωταγωνιστών στη σειρά, «Ο όρκος» θα ανατραπούν

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και η Χριστίνα Κουλουμπή μίλησαν στην εκπομπή των Διαδικτυακών Προσεγγίσεων (βίντεο)

Παύλος & Νικόλαος: Την πρώτη τους συνέντευξη παραχώρησαν οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του τέως βασιλιά

Newsroom