Συνέντευξη με τον Χάρη Μακρή: Ένας εμπνευσμένος στίχος κρύβει τόση δύναμη μέσα του που μπορεί να καταφέρει πολλά

Ο πολυσυζητημένος νέος τραγουδιστής Χάρης Μακρής με τις καίριες δισκογραφικές συμμετοχές μίλησε στον δημοσιογράφο Κυριάκο Τσικορδάνο σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης και μας παρουσιάζει τον πρώτο του μεγάλο δίσκο που κυκλοφορεί αυτό το καιρό με τον γενικό τίτλο ‘‘Άλμπουμ’’.

 

Λόγω των έκτακτων συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί από την επιδημία του κορονοϊού, η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε μέσω γραπτών ερωτήσεων.

θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη μας γυρίζοντας το χρόνο αρκετά χρόνια πίσω  τότε  που ζούσες ως παιδί τα χρόνια της αθωότητας  και να μου πεις πού γεννήθηκες και πού έζησες τα πρώτα σου εφηβικά χρόνια; Ποιες είναι οι πρώτες  πολύ έντονες αναμνήσεις που σου έρχονται στο μυαλό; 

Χ.Μ: Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, μια μικρή επαρχιακή πόλη με πολύ ζεστούς ανθρώπους. Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα από έντονες αναμνήσεις και ελευθερίες που δίνει η επαρχία σε ένα παιδί. Ατελείωτο παιχνίδι, φυσικό τοπίο, άμεση σχέση με τη φύση και τη γη. Έχω έντονες εικόνες από τα καλοκαίρια μου στο χωριό της μητέρας μου όπου οι παππούδες μου, όντας αγρότες, με έπαιρναν μαζί στις δουλειές τους από πολύ μικρό παιδί.

 

Με το σχολείο και τα γράμματα ποια ήταν η σχέση σου τα πήγαινες καλά; Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου εκείνη την εποχή ;

Χ.Μ: Ήμουν από τους καλούς μαθητές της γενιάς μου. Όχι ο πρώτος σε όλα τα χρόνια του σχολείου γιατί είχα εξαιρετικούς συμμαθητές. Τους βλέπω τώρα σπουδαίους επιστήμονες, άλλους γιατρούς σε Ελλάδα και εξωτερικό, άλλους να έχουν τη δική τους πορεία σε επιχειρήσεις, ακόμη και σε σπουδαίες θέσεις διοίκησης και τους χαίρομαι γιατί δεν είχαμε μεταξύ μας ανταγωνισμό και διατηρώ με πάρα πολλούς από αυτούς επαφές. Εκείνη την εποχή για μένα η καθημερινότητα ήταν έντονη γιατί «έμπλεξα» από μικρός με τη μουσική και το πρόγραμμα μου ήταν έντονο και βεβαρυμμένο πάντα.

 

Από μικρός πόσο ευαίσθητες είχες  τις κεραίες σου σε ήχους εικόνες και μουσικές στην καθημερινότητα της ζωής εκείνης της εποχής;

Χ.Μ: Ναι, αυτό είναι κάτι που με απασχόλησε από μικρό παιδί και θεωρώ ότι πολλά από τα πράγματα που έκανα στη μικρή μου ηλικία με κάποιον τρόπο όρισαν και τα επόμενα βήματα της ζωής μου.  

 

Η μουσική πως προκύπτει στην ζωή σου ; Υπήρχε κάποιο εσωτερικό ερέθισμα μέσα από την οικογένεια σου η από το συγγενικό περιβάλλον; Ανήκεις σε οικογένεια μουσικών;

Χ.Μ: Ο μεγάλος μου αδερφός ήταν αυτός που έγινε το πρότυπο για μένα καθώς ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας και έβαλε μέσα στο σπίτι μας το πρώτο μουσικό όργανο. Η γονείς μου, βέβαια είχαν την κλίση από τις δικές τους οικογένειες αν και δεν ήταν αυτό που λέμε μουσικές οικογένειες. Από την πλευρά του μπαμπά μου είμαι Μικρασιάτης. Η οικογένεια του παππού μου ήρθε από τη Σμύρνη κουβαλώντας ένα μαντολίνο στις αποσκευές της που εκπροσώπησε στην οικογένεια μας τον κόσμο των τραγουδιών της Μικράς Ασίας. Από τον άλλον μου παππού πήρα την αγάπη για τα τραγούδια της Μακεδονίας αλλά και των πιο βυζαντινών ήχων καθώς ο ίδιος ήταν ένας εξαιρετικός ψάλτης. 

 

Ποιες είναι οι μουσικές σπουδές που έχεις όσον αφορά τη φωνή σου αλλά και τη μουσική;

Χ.Μ: Ξεκίνησα κλασσική κιθάρα περίπου στα 7,5 μου χρόνια και έφτασα μέχρι το πτυχίο. Επιπλέον, στο πλαίσιο των θεωρητικών μου σπουδών, είμαι κάτοχος πτυχίου αρμονίας. Όλα αυτά είχαν ξεκινήσει από την Αλεξάνδρεια. Ερχόμενος το 2002 στην Αθήνα ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής και σκηνικής αγωγής.

 

Οι γονείς σου  πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν στην ζωή ;

Χ.Μ: Γενικότερα για την πορεία μου στη μουσική οι γονείς μου έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο. Μέχρι τα 18 μου, σαν ένα παιδί με ταλέντο στο τραγούδι, γύρισα πάρα πολλά μέρη τραγουδώντας παρότι δεν το έκανα επαγγελματικά. Σε κάθε μου βήμα υποστηρικτές, σε κάθε λάθος μου δεν «χάιδευαν αυτιά» αλλά κυρίως σε κάθε όνειρό μου προσπαθούσαν να πάρουν τα μάτια μου να το δούνε κι εκείνοι. Έφυγα για να κυνηγήσω το όνειρο μου στην Αθήνα και χαιρόταν όσο κι εγώ, μπορεί και περισσότερο και ας ήξεραν πως πάω να αναμετρηθώ με κάτι πολύ δύσκολο.

 

Πριν σκεφτείς να ασχοληθείς με το επάγγελμα του τραγουδιστή – μουσικού, είχες σκεφτεί να ακολουθήσεις κάποιο άλλο επαγγελματικό προσανατολισμό; Έχεις σπουδάσει κάτι άλλο;

Χ.Μ: Έχω σπουδάσει Πληροφορική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είμαι κάτοχος 2 μεταπτυχιακών τίτλων και οι σπουδές μου ήταν όλα τα χρόνια μια παράλληλη πραγματικότητα με τη μουσική. Κατέβηκα στην Αθήνα για δύο λόγους. Για να σπουδάσω και να προσπαθήσω το καλύτερο που θα μπορούσα με το τραγούδι. 

Πόσα χρόνια είσαι επαγγελματίας στο χώρο της Πληροφορικής και συγχρόνως ασχολείσαι και  επαγγελματικά με το τραγούδι; Δυσκολίες υπάρχουν;

Χ.Μ:Είμαι επαγγελματίας στο χώρο για πάνω από 10 χρόνια και αυτές οι δύο  ιδιότητες μου είναι μια κατάσταση που βιώνω όλα αυτά τα χρόνια με τα καλά και τα κακά του. Οι δυσκολίες είναι πολλές και ο χρόνος που αφιερώνω από την προσωπική μου ζωή αρκετός όμως η ενασχόληση μου με την Πληροφορική μου δίνει ανεξαρτησία και επιλογές στη μουσική αν και από την άλλη μου στερεί πολύ χρόνο.  

Χάρη στο χώρο της ελληνικής δισκογραφίας ξεχωρίζεις ως ένας νέος ταλαντούχος ανερχόμενος  ερμηνευτής με μια σπουδαία φωνή. Θα ήθελα να μου πεις, ποιο είναι το είδος μουσικής που αγαπάς πιο πολύ και σε εκφράζει;

Χ.Μ: Αν και δεν είμαι και πολύ καλός με τις ταμπέλες, είμαι ένας άνθρωπος που έχει ακούσει πολύ ελληνικό ρεπερτόριο σε μεγάλο εύρος και αντίστοιχα έχει τραγουδήσει αρκετό εύρος μέσα από τις μέχρι τώρα συνεργασίες μου. Αναμφίβολα είμαι ένας λαϊκός τραγουδιστής αλλά από την άλλη λαϊκό τραγούδι δεν είναι μόνο αυτό που χαρακτηρίζεται από την πενιά του μπουζουκιού. Θα μιλήσω με ένα παράδειγμα. Το «Στα είπα όλα» είναι κατά τη γνώμη μου ένα κατά κόρον λαϊκό τραγούδι όχι γιατί φιγουράρει στα μπουζούκια αλλά γιατί η διαχρονικότητα του, η αποδοχή του και η κλασικότητα του πλέον το έχει κάνει να μπει στη συνείδηση του μέσου ακροατή. Αγαπώ αρκετά νεότερα τραγούδια όμως αγαπώ και τα τραγούδια του νέου κύματος, της μεταπολίτευσης, των μεγάλων συνθετών μας, της μουσικής σκηνής από το 90 και έπειτα. Δε ξέρω αν αυτά όλα συγκαταλέγονται σε ένα είδος όμως εγώ τα αγαπώ όλα και μπορώ και εκφράζομαι μέσα από αυτά. 

Για σένα τα βασικά ακούσματα κατά τη διάρκεια της παιδικής σου ηλικίας, ποια θεωρείς ότι ήταν ώστε να αποτελέσουν μετέπειτα  ένα μεγάλο σχολείο για τη μουσική σου παιδεία ;

X.M: Η παιδική ηλικία είναι πολύ τρυφερή και επιπλέον τα ακούσματα και τα βιώματα τα ρουφάς βαθειά μέσα σου σε αυτή τη φάση της ζωής σου. Μπορεί να τα βρεις πολύ αργότερα μπροστά σου αλλά σίγουρα είναι μέσα στα κύτταρα και τις αναμνήσεις σου. Έτσι και για μένα, οι μουσικές που άκουσα λόγω της οικογένειας μου, της καταγωγής μου, λόγω των δασκάλων μου ακόμα και της εφηβείας μου με χαρακτήρισαν και με όρισαν εσωτερικά ώστε αργότερα να διακρίνω εγώ τι θέλω να κρατήσω και τι να φανερώνω κάθε φορά.

Είχες την ευλογία να καταφέρεις να συναντηθείς και να συνεργαστείς με πολύ μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως  οι Γιώργος Νταλάρας Χάρις Αλεξίου, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κώστας Μακεδόνας, Δημήτρης Μπάσης, Γιάννης Χαρούλης, Μελίνα Κανά, Μίλτος Πασχαλίδης, Ηρώ, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Μπάμπης Τσέρτος, Λάκης Χαλκιάς, Ελεονώρα Ζουγανέλη, Γιάννης Ζουγανέλης, Παντελής Θαλασσινός, Μελίνα Ασλανίδου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Μπάμπης Στόκας και άλλους … Κάθε φορά που άφηνες πίσω μια συνεργία στην βαλίτσα σου τι εμπειρίες  κουβαλούσες μαζί σου ;

Χ.Μ: Όταν ξεκινάς, αυτή η βαλίτσα είναι μία τσάντα χειρός και αν στο ταξίδι της μουσικής συναντηθείς και με άλλους συνταξιδιώτες θα πρέπει να αλλάξεις αποσκευή γιατί οι εμπειρίες είναι πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες. Έχω αρκετές στιγμές και εμπειρίες. Κυρίως με αφορούν τα μαθήματα και τα διδάγματα που πήρα μέσα από αυτές. Φυσικά κάποια από αυτά τα ταξίδια θέλεις να τα ξανακάνεις.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις μία από τις παραπάνω  συνεργασίες σου, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;

Χ.Μ: Πραγματικά, είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις. Όμως, ξεχωρίζω όσες με έκαναν καλύτερο άνθρωπο, καλύτερο μουσικό και καλύτερο τραγουδιστή. Υπάρχουν πολλές τέτοιες από την πρώτη μου μεγάλη συνεργασία με τον Γιάννη Ζουγανέλη στο Σταυρό του Νότου το 2015 μέχρι τη φετινή μου με τη Γλυκερία και τη Μελίνα Κανά. Αξίζει να αναφέρω ότι πέραν των σπουδαίων τραγουδιστών με τους οποίους έχω συμπράξει, σπουδαία πράγματα έχω αποκομίσει και από τους μουσικούς με τους οποίους έχω συνεργαστεί κατά καιρούς.

Χάρη έχοντας στο ενεργητικό σου ένα σημαντικό αριθμό παραστάσεων και συνεργασιών, έρχεσαι  τώρα να βάλεις  την προσωπική σου πινελιά  με  τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο με τίτλο   “Άλμπουμ”  .  Πώς αισθάνεσαι για το νέο αυτό βήμα; Και πώς  νιώθεις που το κοινό σου θα μπορεί να έχει το πρώτο σου προσωπικό  δίσκο στα χέρια τους;

Χ.Μ: Αυτό ακριβώς που περιγράφετε στην ερώτησή σας είναι η σκηνή με την οποία έπαιρνα θάρρος και ακόμη περισσότερη όρεξη για την πρώτη μου δουλειά. Κάποιος ακροατής να κρατά το ΑΛΜΠΟΥΜ στα χέρια του και να με γνωρίζει μέσα από αυτό. Μου δίνει μεγάλη χαρά ότι καταφέραμε μαζί με τους συνεργάτες μου να φέρουμε εις πέρας ένα ιδιαίτερο δισκογραφικό project το οποίο είναι και η πρώτη μου ολοκληρωμένη προσωπική δισκογραφία. Όσοι με γνώριζαν μέχρι τώρα από την πορεία μου εύχομαι να βρήκαν «συνάφεια» και να συνεχίσουμε αυτή την όμορφη σχέση και όσοι με γνωρίζουν τώρα ελπίζω να τους πιάσω από το χέρι και να τους βάλω στο μουσικό μου καράβι να συνεχίσουμε το ταξίδι για όσο αυτό διαρκέσει.

Γιατί  επέλεξες να ονομάσεις τον πρώτο σου προσωπικό δίσκο  “Άλμπουμ” .

Χ.Μ: Ο τίτλος «Άλμπουμ» δόθηκε στην πρώτη μου δουλειά με το σκεπτικό του τρόπου και του σκοπού με τον οποίο δομήθηκε και συγκεντρώθηκε το υλικό  αυτού του δίσκου. Κάθε ένας από τους δημιουργούς ουσιαστικά έχει αποδώσει με το τραγούδι του μια καλλιτεχνική φωτογραφία του Χάρη. Αντί να έχουμε 10 φωτογραφίες της ζωής μου  έχουμε 10 τραγούδια του μουσικού μου κόσμου. 

Με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν τα δέκα τραγουδιών που έχεις βάλει στο πρώτο σου δίσκο;

Χ.Μ: Ο δίσκος στελεχώθηκε με γνώμονα τους δημιουργούς. Οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες που απαρτίζουν το ΑΛΜΠΟΥΜ προέρχονται από συνθέτες και στιχουργούς με τους οποίους με δένει μια σχέση αφενός ρεπερτοριακή αλλά και με όλους υπήρχε ήδη μια σχέση γνωριμίας ή και συνεργασίας. Τα τραγούδια έπρεπε να δείχνουν τον μουσικό μου κόσμο ως 10 καλλιτεχνικά πορτραίτα και έτσι επιλέχθηκαν. 

Γιατί επέλεξες  να προωθήσεις το τραγούδι που φέρει το τίτλο  «Το τραγούδι μου κερί» και όχι κάποιο άλλο;

Χ.Μ:  Για να είμαι ειλικρινής στο ΑΛΜΠΟΥΜ δεν επιλέχθηκε ένα τραγούδι να προωθηθεί μόνο του ως προπομπός. Αυτό έγινε εν μέρει με το «Περπάτα αργά» και το «Μια ψυχή για τόσο σώμα» που έπαιζα στα προσωπικά μου live πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος. Όμως το «Τραγούδι μου κερί» είχε μια ακόμη, πιο σπουδαία, ευκαιρία να ακουστεί σε πολύ κόσμο, αφού συμπεριλήφθηκε τη χρονιά που μας πέρασε, κατά τη συνεργασία μου με τη Γλυκερία και τη Μελίνα Κανά στις παραστάσεις μας στις Γραμμές και στις καλοκαιρινές μας συναυλίες ύστερα από την επιλογή του από τον Στέλιο Φωτιάδη που είχε  συνολικά την επιμέλεια των κοινών μας εμφανίσεων. 

Σε δύσκολους καιρούς, ένας νέος καλλιτέχνης, κάνει ένα δίσκο . Γιατί να μπει κάποιος σε αυτή τη διαδικασία; Ενώ ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν τόσο καλά, όχι μόνο για τις πωλήσεις, αλλά και για τη δισκογραφία, που περνάει σε ένα άλλο επίπεδο.

Χ.Μ: Ήταν μια απόφασή μου εδώ και αρκετά χρόνια, η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά να έχει αυτή τη μορφή. Να είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά όπως είχαμε συνηθίσει να γίνονται την εποχή που η δισκογραφία λειτουργούσε με τον τρόπο. Αρχικά, δεν ήθελα το φυσικό προϊόν να το στερήσουμε από εκείνους που έχουν αναπτύξει τη σχέση του συλλέκτη ακροατή και που δίνουν αξία σε αυτό. Για αυτό και εκδόθηκε και σε CD. Το ΑΛΜΠΟΥΜ, όμως κυκλοφορεί και σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Πιστέψτε με, το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει έναν τραγουδιστή πλέον είναι οι πωλήσεις ενός δίσκου. Εδώ και χρόνια δεν τρέφουμε αυταπάτες. Πέρασαν αυτά τα χρόνια ανεπιστρεπτί. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για τον ψηφιακό κόσμο. Δικαιώματα από εδώ κι από εκεί και η μουσική μας κυκλοφορεί παντού δωρεάν. Για εμάς το μόνο που έχει μείνει είναι η επικοινωνία των τραγουδιών μας με τους ακροατές και οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι. Νούμερο ένα παραμένει το live και το ραδιόφωνο. Σε μια εποχή με τόση πολλή πληροφορία είναι επίπονο να βρεις τον τρόπο που θα στρέψεις το ενδιαφέρον του κοινού σε κάτι καινούριο και αυτό συνεπάγεται επιμονή και υπομονή.    

Μπορεί ένα τραγούδι ένα τραγούδι με τα λόγια του να κάψει μια καρδιά ;

Χ.Μ: Ένας καλός στίχος, ένας εμπνευσμένος στίχος κρύβει τόση δύναμη μέσα του που μπορεί να καταφέρει πολλά. Να γίνει σύνθημα, να γίνει μότο ζωής και να ακόμη και να κάνει καταφέρει ακόμη κι αυτό που λέτε. Να κάψει μια καρδιά αν και κανένας στιχουργός δε θα γράψει ένα ερωτικό τραγούδι για να στενοχωρήσει τους ακροατές παρά για να τους δείξει ότι κατανοεί τις διάφορες καταστάσεις της ζωής του καθενός.  

Ένας  καλλιτέχνης πότε αποδίδει καλύτερα όταν πονάει ή όταν χαίρεται;

Χ.Μ: Δύσκολο ερώτημα και σίγουρα διαφορετικό σε κάθε καλλιτέχνη. Παίζει ρόλο η ιδιοσυγκρασία σου, η αυτοσυγκράτηση και η ικανότητα του καθενός μας να μετατρέπουμε τα έντονα συναισθήματα σε καλλιτεχνική απόδοση. Όμως μην ξεχνάμε ότι και οι καλλιτέχνες πως είναι άνθρωποι και αυτό είναι ωραίο. Να βλέπεις δηλαδή και την ανθρώπινη πλευρά τους επί σκηνής.

Πως βίωσες τόσο την προηγουμένη καραντίνα αλλά και την τωρινή που βιώνουμε αυτήν την περίοδο και τι επιπτώσεις είχε όλο αυτό για την δουλειά σου αλλά και για σένα τον ίδιο;

Χ.Μ: Αυτή η περίοδος είναι πολύ περίεργη. Αναμετρόμαστε με το «μέσα» μας, με το είναι μας. Νιώθω ότι έχει σταματήσει ο χρόνος από το Μάρτιο και εν μέρει είναι αλήθεια. Επαναξιολογούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής και αυτό είναι ίσως το πιο ουσιαστικό που προκύπτει από αυτές τις ατέλειωτες ώρες στο σπίτι. Βέβαια, τα αρνητικά είναι πάρα πολλά και σε πολλά επίπεδα. Κοινωνικά, ψυχολογικά και οικονομικά θέματα θα μας απασχολήσουν για πολύ καιρό από όλη αυτή την κατάσταση. Από την πλευρά μου προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι το χρόνο και να τον μετατρέπω, όσο μπορώ, σε δημιουργικές ώρες. Νιώθω, όμως, σε παύση πολύ καιρό. Το καλοκαίρι, με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι εκδηλώσεις, αντί να μας γεμίσει αυτοπεποίθηση για το χειμώνα που γνωρίζαμε ότι θα ήταν έτσι, μας προβλημάτισε περισσότερο. Τώρα θα πρέπει να περιμένουμε τις εξελίξεις και να δούμε με γνώμονα την ασφάλεια του κοινού πότε και με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να επανεκκινήσουμε τις μουσικές μας δράσεις.  

Θα έκανες ένα δίσκο με τραγούδια που θα έχουν αναφορά στην πανδημία και την καραντίνα ;

Χ.Μ: Δε νομίζω να έκανα έναν δίσκο με τέτοια στόχευση. Όμως από την άλλη θα συμμετείχα ευχαρίστως σε ένα τραγούδι με αισιόδοξο μήνυμα για αντοχή και ελπίδα μέσα αυτή τη συγκυρία.

Τι είναι αυτό που σε φοβίζει περισσότερο σήμερα; Και τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις σε ότι και αν κάνεις;

Χ.Μ: Με φοβίζει μόνο η απειλή της υγείας, τίποτα περισσότερο. Πολύ δύναμη παίρνω από τη μουσική. Δεν είναι απλά μια διέξοδος. Πολλές φορές έχει τύχη να πάρω την κιθάρα μου να τραγουδήσω κάτι και να κάνω εικόνα τον κόσμο μέσα από τα τραγούδια με μια πιο αισιόδοξη ματιά. Επίσης μεγάλη πηγή δύναμης μου δίνει η αγάπη του κόσμου. Υπάρχουν περιστατικά αληθινής και ανιδιοτελούς αγάπης που είπα μέσα μου ακόμα και αν μείνουν μόνο αυτοί οι άνθρωποι στον πλανήτη εγώ θα τραγουδάω. 

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχεις αντιμετωπίσει ως σήμερα;

Χ.Μ:: Το 2007 ήμουν θύμα ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος όταν όντας πεζός παρασύρθηκα από αυτοκίνητο. Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου όπου χρειάστηκε πολύ μεγάλη προσπάθεια από μέρους μου ώστε να μπορέσω να ξαναπερπατήσω καθώς είχα αρκετά σοβαρό σπάσιμο στο πόδι μου και έπρεπε να εμφανιστώ τόσο στο στούντιο όσο και σε εμφανίσεις. Το στούντιο το κατάφερα, τις εμφανίσεις όχι. 

Τι είναι αυτό που σε ανεβάζει ψυχολογικά και τι είναι εκείνο που με αποκαρδιώνει πλήρως;

Χ.Μ: Με ανεβάζει ψυχολογικά το χαμόγελο των ανθρώπων. Η μέρα μου μπορεί να φτιάξει από ένα αληθινό χαμόγελο ακόμη και ενός άγνωστου ανθρώπου. Με αποκαρδιώνει η απληστία και όχι απαραίτητα η οικονομική απληστία όπως και η αδικία. Χαρακτηριστικά των ανθρώπων που όταν τα αντικρίζω θλίβομαι βαθειά.  

Ποια είναι η γνώμη σου σαν καλλιτέχνης για τα τηλεοπτικά μουσικά talent shows; Σε εκφράζουν προσωπικά;  Θα συμμετείχες σε κάποιο από αυτά;

Χ.Μ: Είναι μια επιλογή κάποιος να αναδείξει ένα ταλέντο του και ενδεχομένως μέσα από τη διαδικασία αυτή να αποκτήσει και μια κάποια αναγνωρισιμότητα. Δε νομίζω σε αυτή τη φάση που βρίσκομαι να συμμετείχα γιατί θα ένιωθα ότι ο ίδιος προδίδω και απαξιώνω όσα έχω κάνει μέχρι τώρα. Κάτι σαν πισωγύρισμα. 

Ο έρωτας σε αποσυντονίζει;

Χ.Μ: Τελείως (..χαχα)! Με έχει εμπνεύσει και συνεχίζει να το κάνει ακόμη και χωρίς να είμαι στη θέση του ερωτευμένου. Τα πολύ έντονα συναισθήματα είναι αυτά που μένουν στη ζωή. Ποιος θυμάται τα μέτρια;

Έχεις το θάρρος να πεις όχι η φοβάσαι τις επιπτώσεις;

Χ.Μ: Τις πιο πολλές φορές το όχι είναι το θάρρος να εκφράσεις είτε το ένστικτό σου είτε τη λογική σου. Προτιμώ να πω «όχι» και να κάνω λάθος παρά να πω «ναι» και να μη μπορώ να μαζέψω τις επιπτώσεις ενώ έχω εγώ κάνει την επιλογή. Βέβαια δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Παίζει ρόλο ο τρόπος ακόμα και η εξήγηση που θα δώσεις για κάθε απόφαση σου όταν απαιτείται.

Έχεις χόμπι; Με τι σου αρέσει να ασχολείσαι τον ελεύθερο σου χρόνο;

Χ.Μ: Ασχολούμαι όσο μπορώ με τον αθλητισμό. Είμαι ένας κλασσικός λάτρης του ποδοσφαίρου αλλά και γενικά των ομαδικών αθλημάτων. Ο αθλητισμός είναι ένας σπουδαίος τρόπος ζωής και ένας χώρος που τον σέβομαι πολύ.

Τα μελλοντικά σου σχέδια, ποια είναι;

Χ.Μ:  Περιμένω με λαχτάρα να ανέβω επί σκηνής και από το νέο έτος να μπω σιγά-σιγά στο στούντιο για να ξεκινήσω τις ετοιμασίες για κάτι καινούριο δισκογραφικά.  

 

Χάρη σε ευχαριστώ που αφιέρωσες λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σου για να μας παραχωρήσεις αυτήν την συνέντευξη.

Εγώ ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα μας