Παρακολουθήσαμε την παράσταση «Πλατόνοφ» του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία του κορυφαίου Ρώσου σκηνοθέτη Adolf Shapiro, που παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Ο κορυφαίος Ρώσος σκηνοθέτης Adolf Shapiro συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σκηνοθετώντας έναν από τους σπουδαιότερους θεατρικούς συγγραφείς, τον Άντον Τσέχωφ.

Η παράσταση σκηνογραφικά – ενδυματολογικά παρουσιάζει αισθητικά μια ενδιαφέρουσα πρώτη εικόνα και μια μοντέρνα και διαφορετική ματιά. Το κατηφορικό σκηνικό δηλώνει την πτώση της ρωσικής κοινωνίας και την ροπή τόσο της ζωής προς το ανικανοποίητο όσο και της κοινωνίας σε μια μεγάλη κρίση. Τα κουστούμια της παράστασης είναι κομψά, καλόγουστα και απόλυτα συνδεδεμένα με την εποχή τους, δίνοντας υψηλή θεατρικότητα. Τονίζουν ιδιαίτερα την πλοκή καθώς στο πρώτο μέρος το ολόλευκο στοιχείο τονίζει τις ημέρες αθωότητας που διανύουν οι ήρωες ενώ στο δεύτερο το ολόμαυρο τονίζει το βαθύ σκοτάδι των ηρώων και την αποδοχή του Πλατόνοφ πως «είμαστε ένα τίποτα, δεκάρα δεν αξίζουμε».

Μια παράσταση με ενδιαφέρουσα και άκρως δημιουργική ματιά αλλά και αξιόλογες ερμηνείες, ιδιαίτερα αυτές του Γιώργου Χριστοδούλου, της ταλαντούχας και αγαπημένης Παναγιώτας Βλαντή, του Ομήρου Πουλάκη αλλά και της γοητευτικής και εξίσου ταλαντούχας Έρρικας Μπίγιου.

Στα αρνητικά θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε την διάρκεια της παράστασης, καθώς είναι αρκετά μεγάλη κουράζοντας σε έναν μικρό βαθμό τον θεατή, αλλά και την αργή αφήγηση της ιστορίας. Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων επισκιάζει ελάχιστα την τόσο εκπληκτική σκηνογραφική και ενδυματολογική ματιά αλλά και τις αξιόλογες ερμηνείες των ηθοποιών.

Στο πρώιμο αυτό έργο που βρέθηκε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα χωρίς τίτλο, οπότε καταχωρήθηκε με το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα, υπάρχουν ήδη τα κυρίαρχα θεματικά μοτίβα που θα απασχολήσουν τον Τσέχωφ στην ωριμότητά του.

Η άφιξη του Πλατόνοφ αναστατώνει την θερινή ραστώνη των καλεσμένων της χήρας Άννα Πετρόβνα, ξυπνώντας απαγορευμένα πάθη, αλλά και το υπαρξιακό ρίγος για το μάταιο και το φευγαλέο της ζωής. Ένα έργο μυστηριώδες, όπου το υψηλό και το ποταπό, το κωμικό και το τραγικό, διαρκώς συνυπάρχουν, αλλά και συμπλέκονται άρρηκτα.

Ο διάσημος και πολυβραβευμένος Adolf Shapiro (Άντολφ Σαπίρο), ήταν μαθητής και διάδοχος της Maria Knebel, η οποία με τη σειρά της, ήταν μαθήτρια και διάδοχος του Konstantin Stanislavsky. Η παγκόσμια φήμη του Shapiro οφείλεται κυρίως στη μελέτη, την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία του πάνω στα έργα του Άντον Τσέχωφ.

Μέσα από την σκηνοθεσία του, ο Adolf Shapiro, μας δείχνει με έναν μαγευτικό τρόπο, ότι δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο… ή μήπως είναι;

Διανομή

Πλατόνοφ: Γιώργος Χριστοδούλου
Άννα Πετρόβνα: Παναγιώτα Βλαντή
Σεργκέι Βοϊνίτσεφ: Όμηρος Πουλάκης
Σοφία: Έρρικα Μπίγιου
Σάσα: Ειρήνη Καζάκου
Νικολάι Τριλέτσκι: Γιώργος Ηλιόπουλος
Πορφύρι Γκλαγκόλεφ: Κώστας Φλωκατούλας
Τιμοφέι Μπουγκρόφ: Θανάσης Ζερίτης
Ιβάν Τριλέτσκι: Θανάσης Βλαβιανός
Γεράσιμ Πέτριν: Δημήτρης Καραμπέτσης
Μαρία Γκρέκοβα: ΙώβηΦραγκάτου
Πάβελ Σερμπούκ: Σπύρος Ιωάννου
Ντουνιάσσα: Αναΐς Έλληνα

Ταυτότητα Παράστασης

Κείμενο: Άντον Τσέχωφ
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία : Adolf Shapiro
Μετάφραση: Ευγενία Κριτσέφσκαγια
Διερμηνέας: Ντίνα Σαράντη
Σκηνικά- Κοστούμια: Maria Tregubova
Σχεδιασμός Φωτισμών : Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδόσης Σκαρβέλης
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Τάκης Γεώργας
Οργάνωση Παραγωγής: Χρυσαντίνα Κούλουμπου
Εκτέλεση Παραγωγής: Αντώνης Ανδρουλιδάκης
Επικοινωνία & Προβολή παράστασης: Ελένη Λιλή
Διεύθυνση εμπορικού τμήματος: Γιώργος Γεώργας
Οργάνωση Γραφείου Παραγωγής: Βικτώρια Λώλη

Παραστάσεις
έως 28 Απριλίου 2024

Τετάρτη & Κυριακή 19.00
Πέμπτη, Παρασκευή 21.00
Σάββατο 17.30 & 21.00

Διάρκεια παράστασης 135 λεπτά (με το διάλειμμα)