Κριτική Θεάτρου: Είδαμε “Ένας μήνας στην εξοχή” του Ivan Sergeyevich Turgenev στο Διάχρονο Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη
Ο Γιώργος Επιτροπάκης πήγε θέατρο και γράφει κριτική στο Greekaffair.gr για την θεατρική παράσταση :“Ένας μήνας στην εξοχή”στο Διάχρονο Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη
Το σημαντικό έργο του Ρώσου μυθιστοριογράφου, ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Ivan Sergeyevich Turgenev παρουσιάζεται σε μία παράσταση αξιώσεων, ολοκληρωμένη και αισθητικά άρτια, μεταφέροντας διαχρονικά μηνύματα γύρω από τις συμβάσεις της ζωής, την πάλη του ατόμου με το κατεστημένο και τον συντηρητισμό της κοινωνίας, την αφύπνιση του έρωτα και τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει, τις ανολοκλήρωτες επιθυμίες και τις επώδυνες επιλογές, λειτουργικά σκηνοθετημένη, με συναρπαστικές ερμηνείες από όλον τον θίασο, προσεγμένη μετάφραση, υπέροχα σκηνικά και κοστούμια, ατμοσφαιρικούς φωτισμούς και εξαιρετική μουσική.
Πιστή στο όραμά της για ποιοτικό, κλασσικό θέατρο, η κυρία Μαίρη Βιδάλη επέλεξε να γιορτάσει τα 200 χρόνια από τη γέννηση του συγγραφέα Ιβάν Τουργκένιεφ, ανεβάζοντας το πολυεπίπεδο και επίκαιρο έργο του «Ένας μήνας στην εξοχή» και προσφέροντας στο θεατή μια καλοφτιαγμένη παράσταση με γνώριμες καταστάσεις και ήρωες που καλούνται να πάρουν οδυνηρές αποφάσεις και να ζήσουν με το τίμημα των επιλογών τους.
Ο θεατής μπαίνει εξαρχής στο κλίμα της παράστασης από το καλαίσθητο φουαγιέ του θεάτρου με τα κλασσικά έπιπλα, ενώ άξιο συγχαρητηρίων είναι και το ηχογραφημένο μήνυμα με πληροφορίες για τον συγγραφέα και το έργο, λίγο πριν την έναρξή της.
Το έργο, αν και μιλά για τον έρωτα, είναι ένα δράμα πάθους, εσωτερικού και υπόγειου. Η ηρωίδα του, η Ναταλία Πετρόβνα, ζει εγκλωβισμένη στην συμβατικότητα και τον συντηρητισμό της εποχής και της κοινωνικής της θέσης. Γύρω της, ο σύζυγός της, με τον οποίο διατηρεί συμβατικές σχέσεις και ο κρυφά ερωτευμένος μαζί της, καλύτερός της φίλος. Η άφιξη του νέου παιδαγωγού του γιου της, θα ταράξει τις ισορροπίες ανάμεσα στην ίδια και την ψυχοκόρη της, αλλά η κατάληξη θα είναι τέτοια που όλα θα κοπάσουν και η ζωή θα επανέλθει στη ραστώνη της, διατηρώντας την ηρωίδα εγκλωβισμένη στην πλήξη και τη μονοτονία, πιστή όμως στις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής.
Η Κατερίνα Μαντέλη σκηνοθέτησε λιτά και λειτουργικά την παράσταση, σεβάστηκε το κείμενο και καθοδήγησε σωστά τους ηθοποιούς, προσφέροντας «χώρο» στον καθένα για να διακριθεί ερμηνευτικά. Άξιο αναφοράς είναι και το έξυπνο εύρημα του «παγωμένου» χρόνου στο φινάλε της παράστασης, με σαφή παραπομπή στην «ακίνητη» ζωή της άτολμης ηρωίδας.
Η μετάφραση-διασκευή από το πρωτότυπο του Ιβάν Ντόντακοφ υπήρξε σωστή και χωρίς κομπασμούς και οι φωτισμοί του Γιώργου Δανεσή ατμοσφαιρικοί και αποτελεσματικοί. Η Ιωάννα Κατσιαβού έντυσε τους ήρωες με υπέροχα κοστούμια, καλαίσθητα και στο κλίμα της εποχής, ενώ όμορφο και πρακτικό ήταν και το σκηνικό που σου δημιουργούσε την αίσθηση κήπου. Τέλος, στην δημιουργία του κλίματος της εποχής, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η συμμετοχή της σοπράνο Αλμπίνας Ζαχαριάδου που τραγουδά –εξαιρετικά- στα ρώσικα.
Στο πλαίσιο αυτό , η κυρία Μαίρη Βιδάλη, σε πλήρη έλεγχο των εκφραστικών της μέσων, καταθέτει μια χειμαρρώδη, εύθραυστη ερμηνεία, ως Νατάλια, με σωστό χρωματισμό φωνής, ανάλογα των συναισθηματικών εναλλαγών, και σωστή εκφορά λόγου, αναδεικνύοντας την υποκριτική της δεινότητα. Βαθύτατα ανθρώπινη, εκδηλώνει τον εγκλωβισμό και τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα που βιώνει, ενώ εύγλωττες είναι ακόμα και οι σιωπές της, αναδεικνύοντας την τραγικότητα της ηρωίδας.
Ο Πέτρος Αποστολόπουλος υπήρξε υποδειγματικός ως φίλος της ηρωίδας, χαρίζοντας στον χαρακτήρα που κλήθηκε να ερμηνεύσει πληρότητα, αξιοπρέπεια και ουσία.
Ο Δημήτρης Δρακόπουλος μας χάρισε έναν γοητευτικό παιδαγωγό, σοβαρό, μετρημένα αμήχανο, ισορροπημένο και αθώο.
Ο Τάσος Μπλάτζιος υπήρξε επιβλητικός και αρχοντικός ως Ισλάγιεφ, ενώ ο οικογενειακός ιατρός του Κωνσταντίνου Νιάρχου ήταν απολαυστικός και κατεργάρης.
Η Βέρα Μακρομαρίδου ήταν δροσερή και αθώα, ενώ η κυρία Λαμπρινή Λίβα, η Ρούλα Αντωνοπούλου και ο Τάσος Δεληγιάννης προσέδωσαν γλαφυρότητα και δυναμισμό στους ρόλους τους.
Μια δουλεμένη, αισθητικά και ερμηνευτικά, παράσταση που δεν θα αφήσει ασυγκίνητους τους λάτρεις του κλασσικού θεάτρου.
Ταυτότητα της παράστασης:
Τίτλος Έργου: «Ένας μήνας στην εξοχή»
Συγγραφέας: Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ
Διασκευή: Ιβάν Ντοντακόφ
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαντέλη
Τραγούδι: Αλμπίνα Ζαχαριάδου
Σχεδιασμός φωτισμού: Γιώργος Δανεσής
Σκηνογραφία: Ιωάννα Κατσιαβού
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Αδαμαντία Μαντελένη
Ηθοποιοί:
Μαίρη Βιδάλη (Ναταλία Πετρόβνα Ισλάγιεφ)
Πέτρος Αποστολόπουλος (Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Ρακίτιν)
Δημήτρης Δρακόπουλος (Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Μπελάγιεφ)
Βέρα Μακρομαρίδου (Βέρα)
Κωνσταντίνος Νιάρχος (Ιγκάντι Ίλιτς Σπιγκέλσκι)
Τάσος Μπλάτζιος (Αρκάντι Σεργκέγιε βιτς Ισλάγιεφ)
Λαμπρινή Λίβα (Άννα Σιμιόνοβνα Ισλάγεφ)
Ρούλα Αντωνοπούλου (Λιζαβέττα Μπογκτάνοβνα)
Τάκης Δεληγιάννης (Αφανάσυ Ιβάνοβιτς Μπολσιντσώφ)
Κάθε Σάββατο στις 9:00 μμ και Κυριακή στις 7:30 μμ
Εισιτήρια: 15 €, φοιτητές, άνεργοι: 10 €
Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά (με διάλειμμα)
Διάχρονο Θέατρο-Μαίρη Βιδάλη
Πυθέου 50-52, Νέος Κόσμος, ΤΚ 11743 Αθήνα
Στάση Μετρό Άγιος Ιωάννης (έξοδος Κασομούλη)
Απαραίτητη κράτηση στο τηλ: 210-7233.229
