Συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Μερικές φορές ανακαλύπτεται τυχαία ύστερα από ιατρικό έλεγχο για άλλο λόγο. Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο βήχας. Οι καπνιστές πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν αλλάζει ο χαρακτήρας του ή χειροτερεύει. Ο επίμονος θωρακικός πόνος είναι ένα σύμπτωμα που οδηγεί συχνά στη διάγνωση της νόσου.

Πολλές φορές οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είχαν παρατηρήσει σφύριγμα στην αναπνοή τους (Συριγμός).

Η δύσπνοια και οι συχνές αναπνευστικές λοιμώξεις, η αιμόπτυση, η βραχνάδα της φωνής και το οίδημα του προσώπου αποτελούν ειδικά συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα.

Η απώλεια βάρους, η εύκολη κόπωση, το αίσθημα κακουχία, η ανορεξία, και ο πυρετός είναι γενικά συμπτώματα όλων των νεοπλασμάτων.

Δεν είναι καθόλου σπάνιο, τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα, να προέρχονται από τις μεταστάσεις, όπως οσφυαλγία στις οστικές μεταστάσεις ή ημιπληγία, ακόμα και κώμα από τις εγκεφαλικές μεταστάσεις και άλλα.

Η προφύλαξη είναι ο πιο σημαντικός τρόπος για τον έλεγχο του καρκίνου του πνεύμονα. Η διακοπή του καπνίσματος είναι το πρώτο βήμα για την προφύλαξη από τη νόσο. Το 90% των πασχόντων από καρκίνο του πνεύμονα δεν θα αντιμετώπιζε την πάθηση, αν δεν κάπνιζε. Οι καπνιστές πρέπει να ελέγχονται από τους γιατρούς τους συχνότερα.

Μια απλή ακτινογραφία θώρακος είναι συνήθως αρκετή για την αρχική διάγνωση, μπορεί όμως και να μην είναι. Η αξονική τομογραφία θώρακος δίνει αρκετές πληροφορίες και με μεγαλύτερη ακρίβεια όσον αφορά την ίδια την νόσο στην ύπαρξη μεταστάσεων, την έκταση του όγκου και την πιθανή προσβολή μεγάλων αγγείων καρδιάς και θωρακικών τοιχωμάτων.

Η βρογχοσκόπηση και η βιοψία του όγκου (δια βελόνης με χρήση αξονικού τομογράφου FNA, FNB) θέτουν την τελική κυτταρολογική διάγνωση, το βαθμό της κακοήθειας και τον τύπο του καρκίνου.

Ξεχωριστό ρόλο στη διάγνωση αλλά και στην απόφαση χειρουργικής θεραπείας έχει πλέον η Ποζιτρονική Τομογραφία (PET) η οποία έχει βοηθήσει σημαντικά τόσο στη διάγνωση όσο και στην λήψη της θεραπευτικής απόφασης.

Καρκίνος Πνεύμονα: Τύποι

Δύο είναι οι μεγάλες ομάδες ιστολογικά του Καρκίνου του Πνεύμονα:

1. ο Μικροκυτταρικός τύπος (Small Cell Lung Cancer – SCLC) και
2. o Μη μικροκυτταρικός τύπος (Non Small Cell Lung Cancer – NSCLC)

Ο μικροκυτταρικός τύπος καρκίνου του πνεύμονα δεν αντιμετωπίζεται χειρουργικά παρά μόνο στο πρώτο στάδιο της νόσου. Ανήκει στους νευροενδοκρινείς όγκους.

Θεωρητικά μπορεί να έχει κάνει μεταστάσεις την ώρα της διάγνωσης ακόμα και αν ο εργαστηριακός έλεγχος δεν έχει διαπιστώσει κάποια μετάσταση. Ο τύπος αυτός ανταποκρίνεται πολύ καλά στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.

Ο Μη Μικροκυτταρικός τύπος καρκίνου πνεύμονα διαιρείται σε τρεις ομάδες:

α) Πλακώδες Καρκίνωμα Πνεύμονα
μπορεί να συναντήσουμε και τους όρους: Ακανθοκυτταρικό, Επιδερμοειδές.

β) Αδενοκαρκίνωμα Πνεύμονα

• • Βρογχικό
    • Αδενικό
    • Θηλώδες
    • Συμπαγές

    μπορεί την κατηγόρια του Αδενοκαρκινώματος να συναντήσουμε υπότυπους όπως ο Καρκίνος από κύτταρα σιελογόνων αδένων κλπ.

  • Βρογχοκυψελιδικό

γ) Μεγαλοκυτταρικός Καρκίνος Πνεύμονα

Το αδενοκαρκίνωμα είναι το μοναδικό που δεν έχει άμεση σχέση με το κάπνισμα. Ο μη μικροκυτταρικού τύπου καρκίνος του πνεύμονα εξαπλώνεται τοπικά και αργεί να δώσει απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Ο Μη Μικροκυτταρικός Καρκίνος του πνεύμονα έχει το πλεονέκτημα της χειρουργικής αφαίρεσης αν βέβαια δεν έχει δώσει ήδη μεταστάσεις.

Αν έχει δώσει μεταστάσεις, η αντιμετώπισή της περιλαμβάνει χημειοθεραπεία και ακτινοβολία.

Σημαντικό είναι όλα τα αδενοκαρκινώματα πνεύμονα να ελέγχονται για γονιδιακές μεταλλάξεις. Μέσω της μοριακής βιολογίας πρέπει να γίνεται έλεγχος για EGFR. Είναι απαραίτητο για χάραξη της αγωγής που θα ακολουθηθεί. Η διερεύνηση των μεταλλάξεων EGFR στον καρκίνο του πνεύμονα γίνεται στα εξόνια 18, 19, 20, 21 (περιοχή ενεργοποίησης τυροσινικής κινάσης).

• Χειρουργική θεραπεία: Η χειρουργική αφαίρεση τον όγκου παραμένει η πρώτη επιλογή για τον καρκίνο του πνεύμονα, όταν βρίσκεται σε αρχικά στάδια. Συγκεκριμένα αφαιρείται ολόκληρος ο λοβός που περιέχει τον όγκο για σωστά ογκολογική θεραπεία. Επίσης στις περισσότερες των περιπτώσεων απαιτείται να γίνει και λεμφαδενικός καθαρισμός του μεσοθωρακίου. Η εγχείρηση ονομάζεται Λοβεκτομή Πνεύμονα.
• Όταν ο καρκίνος είναι σχετικά σε αρχικό στάδιο, αλλά είναι τοπικά προχωρημένος και η αφαίρεση του είναι δύσκολη, ξεκινά χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία προεγχειρητικά, έτσι ώστε να μικρύνει ο καρκίνος και να γίνει δυνατή η χειρουργική αφαίρεση: χημειοθεραπεία υποσταδιοποίησης (Downstaging Chemotherapy). Η πλήρης ίαση επιτυγχάνεται σε μεγάλο ποσοστό των ασθενειών αυτών.
• Ακτινοθεραπεία: Προεγχειρητική ακτινοβολία: χρησιμοποιείται, όπως προαναφέρθηκε, για τη σμίκρυνση του όγκου, ώστε να γίνει η χειρουργική αφαίρεση του εύκολη:Ακτινοθεραπεία Υποσταδιοποίησης (Downstaging Radiotherapy). Μετεγχειρητική ακτινοβολία: εφαρμόζεται μετά τη χειρουργική αφαίρεση του όγκου. Η σκοπιμότητά της είναι η αποστείρωση της περιοχής από τυχόν υπολειμματικά καρκινικά κύτταρα. Σε συνδυασμό με τη χημειοθεραπεία: η ακτινοβολία είναι πολύ χρήσιμη, όταν συνδυάζεται με τη χημειοθεραπεία, ιδίως σε άτομα που πάσχουν από μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.
• Χημειοθεραπεία Σε συνδυασμό με τις άλλες μεθόδους θεραπείας (χειρουργική-ακτινοθεραπευτική), παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου