«Κι αν δεν ξέρεις ποιον δρόμο να πάρεις.. Άνοιξε έναν μόνος σου»
Στη πορεία της ζωής μας, όλοι μας λίγο πολύ συναντήσαμε ανθρώπους, οι οποίοι μας αμφισβήτησαν.. μας θεώρησαν ” παράξενους ”… Δήθεν… Θεώρησαν πως σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξαμε πολύ καλοί για να είμαστε αληθινοί..
Μας λιθοβόλησαν.. Μας έκριναν και στο τέλος μας καταδίκασαν… Βλέπεις η συμπεριφορά μας.. Η στάση ζωής μας.. Οι επιλογές μας..
Ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε ανθρώπους και καταστάσεις.. Η προσωπικότητα μας εν τέλει.. απείχε παρασάγγας από αυτό που ήταν εκείνοι.. Εκείνοι οι οποίοι κατά καιρούς μπορεί να μας έχουν αποκαλέσει ακόμη και κορόιδα.. Ηλίθιους.. γιατί δεν κοιτάξαμε το συμφέρον μας όταν έπρεπε . Γιατί δεν εκμεταλλευτήκαμε ” ευκαιρίες ”.. γιατί συγχωρέσαμε ανθρώπους οι οποίοι κατά την γνώμη τους δεν το άξιζαν.. Γιατί δεν διεκδικήσαμε το δίκιο μας.. . Γιατί φερθήκαμε με καλοσύνη.. Γι ‘αυτούς οποιαδήποτε καλή πράξη αποκλείεται να είναι απόρροια μεγαλοψυχίας.. Ανωτερότητας… Είναι πάντα θέμα στρατηγικής.. Γι’ αυτούς όταν κάνεις το καλό, απαγορεύεται να το ρίχνεις στο γιαλό. Απεναντίας πρέπει να περιμένεις να στο ανταποδώσουν στο πολλαπλάσιο..!! Γιατί δεν μπορείς να βοηθάς.. Να αγαπάς κάποιον.. Να του στέκεσαι αν δεν μπορείς να τον εκμεταλλευτείς σε κάτι.. Γιατί… Γιατί.. Σίγουρα όταν συμβαίνει αυτό σε στεναχωρεί.. Και κυρίως όταν αφορά και άτομα τα οποία για σένα να σημαίνουν κάτι. Να είναι κάτι παραπάνω από απλοί γνωστοί.. Εκεί λοιπόν θυμώνεις.. Λυπάσαι.. Απογοητεύεσαι.. Και είναι λογικό. Από κάποιους ανθρώπους έχεις την απαίτηση να καταλαβαίνουν.. Να μπορούνε να δούνε ποιος και τι πραγματικά είσαι.. Μπορεί να φτάσεις ακόμη και σε σημείο να θυμώσεις εσύ με τον ίδιο σου τον εαυτό.. να τον αμφισβητήσεις.. Να νιώσεις μπερδεμένος…Μην τους κάνεις τη χάρη όμως.. Μη τους παραδοθείς.. Μη γίνεις ίδιος με εκείνους.. Εστίασε σε αυτό που προστάζει η συνείδηση σου.. Κλείσε τ ‘αυτιά σου στις σειρήνες της δικής τους’ ‘λογικής’ ‘.. Άκου την καρδιά σου και κάνε αυτό που σε κάνει εσένα να νιώθεις όμορφα και πλήρης. Συνέχισε να κάνεις με αγάπη αυτό που θεωρείς εσύ σωστό και άσε τους να σε περιμένουν καρτερικά στη γωνία για να αποκαλύψουν το υποχθόνιο σχέδιο σου. Φέρσου απέναντι τους σαν σκύλος.. Πέρνα από τη γωνία και κατούρησε την.. Κι αυτούς μαζί. Εσύ συνέχισε τον δρόμο σου.. Τον δρόμο αυτόν που στα μάτια τα δικά τους φαντάζει ” παράξενος ”.. Δύσκολος..!!
